Δεν ήταν απαραίτητα ορθό
μια να έρχεσαι μια να φεύγεις
Δεν ήταν απαραίτητα γραφτό
τον ύπνο σου σιμά μου να επαίρνεις.
Κάθε φορά που ερχόσουν όμως,
ένα θα ήθελα να ξέρεις,
πως στην παιδική μου την καρδιά
ένα σκίρτημα ήσουν πρόθυμος να φέρεις.
Δεν ήταν απαραίτητα καθαρό
ελπίδες να δίνεις και να παίρνεις
Δεν ήταν απαραίτητα υποχρεωτικό
στη μουσική του πάθους μου να χορεύεις.
Κάθε φορά που ερχόσουν όμως,
από το μυαλό μου αργούσες να φύγεις,
οι μέρες γίνονταν νύχτες,
ανυπομονώντας για όσα ποτέ δεν είπες…
–
γράφει η Άννα Ελένη Πολύδωρα
Μου άρεσε ο ρυθμός του…