Αθωότητα, της Δέσποινας Ντάση
Σε είδα πίσω απ΄ τις μορφές,
πίσω απ' τις φόρμες των ανθρώπων
και σ΄ αγάπησα.
Δεν είχες πρότυπο,
ο πρώτος ήσουν
και φοβήθηκα.
Όπως φοβούνται τα παιδιά -
με αυτόν τον φόβο του καινούργιου.
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Σύντομο και καταλυτικό για το συναίσθημα εκείνο το πρωτόγνωρο…. Όμορφο πολύ…
Σας ευχαριστώ πολύ…
Λιτο και πολυ ομορφο!!
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα!
Όμορφο Δέσποινα!