“ΑΝΝΑ”… του Παύλου Ανδριά‏

Άννα, τα λόγια του συγγραφέα…

 

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τη διαδρομή μιας κοπέλας που έχοντας εγκαταλειφθεί από τους γονείς της ως βάρος, πέφτει θύμα της ενδοοικογενειακής βίας, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της!

Μοιραία, η τοπική κοινωνία της κολλάει την ταμπέλα της «μαγαρισμένης», με αποτέλεσμα να βιώνει καθημερινά την κάθε μορφή εξευτελισμού.

Οι συγγενείς της για να την ξεφορτωθούν, την παντρεύουν με το ζόρι, αδιαφορώντας για το τι βιώνει μέσα σ’ αυτό το γάμο, από έναν άντρα αδίστακτο και μια πεθερά εκδικητική.

Η Γιαννούλα, η κουτσή όπως την αποκαλούσαν στο χωριό, φυγαδεύεται ένα βράδυ και γίνεται η Ιωάννα της πόλης, ως πόρνη.

Πουλώντας το κορμί της σε αριστοκράτες της Αθήνας, υπό την καθοδήγηση μιας θείας της, αποκτά δόξα και όταν η μοίρα της γυρίζει την πλάτη, ξενιτεύεται στην Αμερική για να γλιτώσει από τους εκβιαστές της.

Επιστρέφει μετά από χρόνια ως Άννα και θέλοντας να κάνει μια νέα αρχή, με την ιδιότητα της ψυχαναλύτριας, ανοίγει ξενώνα για την προστασία των κακοποιημένων γυναικών, όπως έτσι ήθελε να την παρουσιάσει στο βιβλίο του ο συγγραφέας της ζωής της.

Τίποτα όμως δε στάθηκε ικανό να την εξιλεώσει από τα λάθη της, μιας και ποτέ η ίδια δεν αγάπησε την αλήθεια, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την αγάπη των άλλων, που πάντα την τρόμαζε…

Μέσα από το πρόσωπο της Ηρωίδας φροντίζω να φωτίσω, φωτογραφίσω όλες εκείνες τις «βουβές» γυναίκες που κακοποιήθηκαν σαρκικά ή και ψυχικά.

Η πλοκή του βιβλίου, δημιουργεί ερωτηματικά, προβληματισμούς… δίνει μηνύματα, εξάπτει την φαντασία του αναγνώστη σε χώρους ίσως μέχρι χθες γνωστούς και άγνωστους… πλαισιωμένους με ανθρώπινα όντα… ή απλώς όντα!!!

Είναι μια συγνώμη που ποτέ δεν ειπώθηκε… ποτέ δεν εννοήθηκε, ποτέ δεν κατακτήθηκε…

Ένας ύμνος για κάθε γυναικεία ψυχή που αποζητά σεβασμό, συντροφικότητα, αγάπη.

Γίνεται μια αναφορά και για τους άνδρες σε σχέση με τον σεξουαλικό ευνουχισμό τους και τις ψυχοσωματικές επιπτώσεις που έχει κάτι τέτοιο πάνω τους.

Κατά πολλούς, η γυναίκα είναι το εύκολο θύμα, το ον εκείνο που έχει τη δύναμη να απορροφά κάθε μορφή εξευτελισμού και βιασμού και σφίγγοντας τα δόντια να συνεχίζει.

Η ελευθερία της καταπατάται “όταν τα λόγια, οι πράξεις και τα έργα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, μοιραία έχουμε εξαπάτηση και κακοποίηση της κάθε μορφής ελευθερίας προσθέτοντας έτσι ακόμη ένα βιασμό για εκείνη αλλά και ένα υπέροχο άλλοθι για τις δικές της αποφάσεις”.

 

_

γράφει ο Παύλος Ανδριάς

 

Διαβάστε εδώ την κριτική του βιβλίου από τον βιβλιοκριτικό Πάνο Τουρλή

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 29 – 30 Μαρτίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 29 – 30 Μαρτίου 2025

Real News https://youtu.be/J6Vxwpb3jugΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Η συγγραφέας Ειρήνη Δερμίτζάκη προτείνει τις 5 καλύτερες δράσεις του Μαΐου

Η συγγραφέας Ειρήνη Δερμίτζάκη προτείνει τις 5 καλύτερες δράσεις του Μαΐου

Μπήκαμε στον δεύτερο μήνα των εκδηλώσεων Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου κι έτσι, με το δεύτερο αυτό άρθρο μου σας προτείνω κάποιες από τις εκδηλώσεις που θεωρώ πως ξεχωρίζουν αυτόν τον μήνα. Η πρώτη εκδήλωση αφορά εκείνους που αγαπούν το βιβλίο αλλά τους...

Μα εγώ… ξέρω

Μα εγώ… ξέρω

Χτες το μεσημέρι, πήδηξε από τον 5ο ένας παππούς. Σκεπασμένος με μια κουβέρτα, λίγη ώρα μετά, στο αίμα μουσκεμένη,  να κρύβει το παράταιρο θέαμα της σπασμένης μαριονέτας. Φωνές, ασθενοφόρα, κόσμος. Κόσμος… κουτσομπολιά … μα εγώ ξέρω Ανέβηκα στην ταράτσα και κοίταξα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Μα εγώ… ξέρω

Μα εγώ… ξέρω

Χτες το μεσημέρι, πήδηξε από τον 5ο ένας παππούς. Σκεπασμένος με μια κουβέρτα, λίγη ώρα μετά, στο αίμα μουσκεμένη,  να κρύβει το παράταιρο θέαμα της σπασμένης μαριονέτας. Φωνές, ασθενοφόρα, κόσμος. Κόσμος… κουτσομπολιά … μα εγώ ξέρω Ανέβηκα στην ταράτσα και κοίταξα...

5. Πού είναι;

5. Πού είναι;

«Είναι μαζί σου;», τη ρωτά εξερευνώντας τον κόσμο τριγύρω της. «Τι να είναι μαζί μου;», αποκρίνεται η Καίτη νιώθοντας τα πόδια να μουδιάζουν. «Η Πηγή είναι μαζί σου; Πού είναι;», συνεχίζει και το παγωτό γλιστρά από το χέρι. Συνειδητοποιεί πως το κινητό είναι ακόμη...

5. Πού είναι;

4. Το παγωτό στο χέρι

«Αυτή είναι μία από τις εισόδους της Παλιάς Πόλης», λέει ο Πρόδρομος δείχνοντας την κεντρική πύλη. «Έναν καφέ, αγναντεύοντας αυτά τα τείχη, τον πίνω με μεγάλη ευχαρίστηση», ολοκληρώνει κλείνοντας το μάτι στη μικρή που τον παρατηρούσε μέσα από τον καθρέφτη. Αυτό ήταν...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου