Άννα, τα λόγια του συγγραφέα…
Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τη διαδρομή μιας κοπέλας που έχοντας εγκαταλειφθεί από τους γονείς της ως βάρος, πέφτει θύμα της ενδοοικογενειακής βίας, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της!
Μοιραία, η τοπική κοινωνία της κολλάει την ταμπέλα της «μαγαρισμένης», με αποτέλεσμα να βιώνει καθημερινά την κάθε μορφή εξευτελισμού.
Οι συγγενείς της για να την ξεφορτωθούν, την παντρεύουν με το ζόρι, αδιαφορώντας για το τι βιώνει μέσα σ’ αυτό το γάμο, από έναν άντρα αδίστακτο και μια πεθερά εκδικητική.
Η Γιαννούλα, η κουτσή όπως την αποκαλούσαν στο χωριό, φυγαδεύεται ένα βράδυ και γίνεται η Ιωάννα της πόλης, ως πόρνη.
Πουλώντας το κορμί της σε αριστοκράτες της Αθήνας, υπό την καθοδήγηση μιας θείας της, αποκτά δόξα και όταν η μοίρα της γυρίζει την πλάτη, ξενιτεύεται στην Αμερική για να γλιτώσει από τους εκβιαστές της.
Επιστρέφει μετά από χρόνια ως Άννα και θέλοντας να κάνει μια νέα αρχή, με την ιδιότητα της ψυχαναλύτριας, ανοίγει ξενώνα για την προστασία των κακοποιημένων γυναικών, όπως έτσι ήθελε να την παρουσιάσει στο βιβλίο του ο συγγραφέας της ζωής της.
Τίποτα όμως δε στάθηκε ικανό να την εξιλεώσει από τα λάθη της, μιας και ποτέ η ίδια δεν αγάπησε την αλήθεια, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την αγάπη των άλλων, που πάντα την τρόμαζε…
Μέσα από το πρόσωπο της Ηρωίδας φροντίζω να φωτίσω, φωτογραφίσω όλες εκείνες τις «βουβές» γυναίκες που κακοποιήθηκαν σαρκικά ή και ψυχικά.
Η πλοκή του βιβλίου, δημιουργεί ερωτηματικά, προβληματισμούς… δίνει μηνύματα, εξάπτει την φαντασία του αναγνώστη σε χώρους ίσως μέχρι χθες γνωστούς και άγνωστους… πλαισιωμένους με ανθρώπινα όντα… ή απλώς όντα!!!
Είναι μια συγνώμη που ποτέ δεν ειπώθηκε… ποτέ δεν εννοήθηκε, ποτέ δεν κατακτήθηκε…
Ένας ύμνος για κάθε γυναικεία ψυχή που αποζητά σεβασμό, συντροφικότητα, αγάπη.
Γίνεται μια αναφορά και για τους άνδρες σε σχέση με τον σεξουαλικό ευνουχισμό τους και τις ψυχοσωματικές επιπτώσεις που έχει κάτι τέτοιο πάνω τους.
Κατά πολλούς, η γυναίκα είναι το εύκολο θύμα, το ον εκείνο που έχει τη δύναμη να απορροφά κάθε μορφή εξευτελισμού και βιασμού και σφίγγοντας τα δόντια να συνεχίζει.
Η ελευθερία της καταπατάται “όταν τα λόγια, οι πράξεις και τα έργα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, μοιραία έχουμε εξαπάτηση και κακοποίηση της κάθε μορφής ελευθερίας προσθέτοντας έτσι ακόμη ένα βιασμό για εκείνη αλλά και ένα υπέροχο άλλοθι για τις δικές της αποφάσεις”.
_
γράφει ο Παύλος Ανδριάς
–
Διαβάστε εδώ την κριτική του βιβλίου από τον βιβλιοκριτικό Πάνο Τουρλή
0 Σχόλια