Ασφυκτιώ
σε δίνες δακρύων πνίγομαι.
Στο βωμό της υπόσχεσης
των μεγάλων πολιτικών μας ανδρών
σαν το ερίφι θυσίασα, λαέ τη θωριά σου.
Ασφυκτιώ
σε δίνες μάχομαι ιδεών
μες στις σφοδρές μου πεθυμιές,
του εμείς υπερτερεί το εγώ.
Η ανάγκη ανάθρεψε το πλάνο τους πλάνο
το ευκολόπιστο χέρι μου υπόταξε.
Στην προδοσία τους άρδην βυθίζομαι
απεμπολώ κάθ’ ελπίδα
απ’ τα ρούχα μου λαχταράω να βγω.
Ασφυκτιώ!
Σε πέλαγος πνίγομαι δακρύων
πέλαγος ποθητών
ιδεών ατελέσφορες δίνες.
_
γράφει η Φωτεινή Αζαμοπούλου
0 Σχόλια