Αφήστε με

Δημοσίευση: 21.02.2014

Ετικέτες

Κατηγορία

 

Αφήστε με μόνη φωνάζω
με μια φωνή βροντερά μουγκή
να φτάσει ως την ξενιτιά
να την ακούσει η καρδιά.
Αφήστε με μόνη φωνάζω
να γίνω σύννεφο και σκόνη
τη ζωή μου δεν ποδοπατώ
στην κωμωδία σας δεν παίζω.
Αφήστε με μόνη φωνάζω
γιατί με φέρατε εδώ στη γη
να ζω χωρίς ανθρώπους μοναχή
να με τρώει της ψυχής μου η φωνή.
Αφήστε με μόνη φωνάζω
με παγωμένα άκρα και κορμί
χωρίς φλέβες χωρίς ψωμί
μες στο χιονιά μες στη βροχή.
Αφήστε με μόνη φωνάζω
ότι έχω μέσα μου να βγάζω
θέλω να τραγουδήσω
χωρίς εσάς που αγάπησα να ζήσω.

 

της Εύας Κασιάρου

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Συνεργάζεται με τον "Μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου" (www.kosvoice.gr)

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Βάσω Αποστολοπούλου

    “Αφήστε με μόνη φωνάζω/γιατί με φέρατε εδώ στη γη
    να ζω χωρίς ανθρώπους μοναχή/να με τρώει της ψυχής μου η φωνή.”

    Σπαραχτική κραυγή μοναξιάς, απόγνωσης, αδιέξοδου…

    Φίλη μου Εύα – συγκλονιστικό!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Σε ευχαριστώ! η απόγνωση γίνεται κραυγή….

      Απάντηση
  2. ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

    Στην απόγνωση έρχεται η αντιστάθμιση…”Την ζωή μου δεν ποδοπατώ!”
    Εξαιρετικό!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Σας ευχαριστώ..

      Απάντηση
  3. Δημητρης Προδρομου

    Απλα …. ΥΠ-ΕΡΟ-ΧΟ ….!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που οι σκέψεις μου είχαν δύναμη και σας ακούμπησαν .

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου