Ένα μεγάλο γιατί πλανιέται πάνω από το Αιγαίο πέλαγος από το 1922 και εντεύθεν. Γιατί ξεριζώθηκαν τόσες φαμελιές και τόσοι νοματαίοι και από τις δυο πλευρές της γαλάζιας αυτής θάλασσας; Γιατί ποτέ τα συμφέροντα των κρατών δεν είναι ταυτόσημα με τις ελπίδες και τα όνειρα μιας μάνας; Τόσα χρόνια μετά και εξακολουθούν να βγαίνουν βιβλία σχετικά με την τραγωδία που σημάδεψε τον ελληνισμό, άλλα γραμμένα από την ατσάλινη πένα της αλήθειας, άλλα από τη ρομαντική πένα της φαντασίας. Και τώρα ο Soloup παίρνει τη φαντασία, τα ντοκουμέντα και το πενάκι του και εικονογραφεί τον πόνο, την αδικία, τον ξεριζωμό, το μέλλον.

Ένα υπέροχο σκληρόδετο βιβλίο, πραγματικό κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη, ιδιωτική και ερευνητική, μια πραγματικά καλαίσθητη έκδοση του Κέδρου που παρασύρει τον αναγνώστη με την εικονογράφηση και τις μαρτυρίες που διάλεξε ο Soloup για εκείνες τις μαύρες στιγμές, για εκείνες τις συννεφιασμένες μέρες. Ένα ημερήσιο ταξίδι από τη Μυτιλήνη στο Αϊβαλί και τα κείμενα του Φώτη Κόντογλου υπήρξαν η αφορμή να γεννηθεί αυτό το εκπληκτικό graphic novel στο μυαλό και στα χέρια του σημαντικού αυτού καλλιτέχνη του 21ου αιώνα. Ο Soloup διαλέγει να εικονογραφήσει τέσσερις μαρτυρίες: του Φώτη Κόντογλου, του Ηλία Βενέζη, της Αγάπης Μολυβιάτη-Βενέζη και του Αχμέτ Γιορουλμάζ. Και γενικός επόπτης του μόχθου, το βιβλίο «Δυο φορές ξένος» του Bruce Clark (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ποταμός, 2007), «ό,τι πιο αντικειμενικό και συνάμα βαθύτατα ανθρώπινο έχει εκδοθεί για την περιπέτεια που ενώνει και χωρίζει τους δυο λαούς αλλά και για τις παγκόσμιες παρενέργειες που προέκυψαν από τη Συνθήκη της Λοζάνης» (σελ. 405).

Το βιβλίο χωρίζεται σε επιμέρους κεφάλαια, αντίστοιχα με τα βιβλία, αποσπάσματα των οποίων διάλεξε ο Soloup, και αυτά με τη σειρά τους περιστοιχίζονται στην αρχή και στο τέλος με τις εντυπώσεις, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του ίδιου του συγγραφέα του λευκώματος. Απαραίτητα η εισαγωγή γίνεται με το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου «Αϊβαλί, η πατρίδα μου» και στη συνέχεια έχουμε σε αρμονικό δέσιμο κομμάτια από το «Νούμερο 31328» και «Μικρασία χαίρε» του Ηλία Βενέζη, καθώς και «Τα παιδιά του πολέμου» του Αχμέτ Γιορουλμάζ. Η αφήγηση της Αγάπης Μολυβιάτη-Βενέζη, που δίνεται στο «Μικρασία χαίρε» επεξεργάστηκε και ξαναδουλεύτηκε αργότερα σε μορφή μυθιστορήματος με τον τίτλο «Το χρονικό των δέκα ημερών».

Το βιβλίο είναι διάχυτο συναισθήματα και εικόνες: ξεριζωμού, σφαγών, βασανιστηρίων, καταδιώξεων, αποχωρισμού κι όλα δοσμένα με ανοδική κλιμάκωση. Οι οπτικές γωνίες που διαλέγει ο Soloup για καλύτερη αναπαράσταση, οι φωτογραφίες που τον εμπνέουν για πιστότερη απεικόνιση, τα ίδια τα κείμενα που δίνουν φτερά στην πένα και το ταλέντο του, τα περιστατικά που δίνονται με το βλέμμα της αυτοψίας από τους ανωτέρω συγγραφείς και λογοτέχνες συγκροτούν μια διαφορετική Μαύρη Βίβλο που θα συγκλονίσει και θα γοητεύσει. Στο τελευταίο κεφάλαιο ο εικονογράφος αφηγείται το ταξίδι του στο Αϊβαλί και τη γνωριμία του με μια οικογένεια Τούρκων (απογόνων Τουρκοκρητικών), με τους οποίους είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το παρελθόν και το μέλλον των δυο λαών. Πουθενά στο graphic novel δεν υπάρχει μίσος, αρνητισμός, μονομέρεια ή προκατάληψη. Τα γεγονότα δίνονται όπως περιγράφονται και συνέβησαν, οι άνθρωποι σκιτσάρονται με όλες τις εκφάνσεις τους και το ασπρόμαυρο χρώμα που προτιμήθηκε δίνει τόση δύναμη και ένταση που κόβει την ανάσα.

Ένα εκπληκτικό βιβλίο, μια δημιουργία που ανεβάζει κατά πολύ τις δεξιότητες και την ικανότητα του καλλιτέχνη που ήδη έχει στο ενεργητικό του αξιόλογες δουλειές γελοιογραφιών και κόμικς. Στις τελευταίες σελίδες δίνονται επιπλέον επεξηγηματικές σημειώσεις, βιβλιογραφία, ιστορικές και λογοτεχνικές σημειώσεις, γλωσσάρι και οικογενειακές φωτογραφίες των προσφύγων προγόνων του Soloup. Μην το χάσετε!

Ακολουθήστε μας

Γιάννης Πανούσης: Λογισμοί, απολογισμοί και ισολογισμοί

Γιάννης Πανούσης: Λογισμοί, απολογισμοί και ισολογισμοί

γράφει ο Γκέλη Ντηλιά Στην πρόσφατη ποιητική συλλογή του Γιάννη Πανούση «Αθέατος χρονοποιός» (εκδόσεις Σμίλη), 75 τίτλοι κλείνουν λογαριασμούς, σβήνουν το φως και πετάνε τα κλειδιά στο κενό. Ξεφυλλίζοντάς το, είχα την εντύπωση ότι το γράφει κάποιος πλήρως ενδεδυμένος...

Αν είσαι τίγρης – Przemysław Wechterowicz

Αν είσαι τίγρης – Przemysław Wechterowicz

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Μικροί μου φίλοι, Το σημερινό μας παραμύθι έχει κεντρικό του ήρωα, ένα άγριο ζώο ή καλύτερα ένα πολύ άγριο ζώο. Ο σημερινός μας ήρωας είναι ένας τίγρης. Στα δικά μου μάτια, ο τίγρης είναι ένα ζώο επικίνδυνο, λιγάκι κακό και πολύ φοβιστικό....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Αν είσαι τίγρης – Przemysław Wechterowicz

Αν είσαι τίγρης – Przemysław Wechterowicz

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Μικροί μου φίλοι, Το σημερινό μας παραμύθι έχει κεντρικό του ήρωα, ένα άγριο ζώο ή καλύτερα ένα πολύ άγριο ζώο. Ο σημερινός μας ήρωας είναι ένας τίγρης. Στα δικά μου μάτια, ο τίγρης είναι ένα ζώο επικίνδυνο, λιγάκι κακό και πολύ φοβιστικό....

Της χούντας το πουλί, του Αύγουστου Κορτώ

Της χούντας το πουλί, του Αύγουστου Κορτώ

γράφει ο Πάνος Τουρλής Το 1973, με τη Δικτατορία στα τελειώματα, τρεις άνθρωποι ανακατεύονται με μεγάλα κι επικίνδυνα πράγματα ενώ ένα μικροσκοπικό πραματάκι θα φέρει στη ζωή τους τα πάνω κάτω! Γιατί φοβάται ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ότι θα χάσει την εξουσία; Ποιος...

Κόκκινη γραμμή – Λένα Μαντά

Κόκκινη γραμμή – Λένα Μαντά

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Το τελετουργικό για να αρχίζω να διαβάζω ένα βιβλίο, το έχω αναφέρει πολλές φορές. Δίνω μεγάλη προσοχή στο εξώφυλλο, διαβάζω προσεκτικά το οπισθόφυλλο και αφού έξω ξεφυλλίζει γοργά τις σελίδες έτσι για να οσμιστώ το χαρτί τους, ξεκινώ το...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *