Κυκλοφόρησε το βιβλίο “Για μια Πόλη…” του Χάρη Γαντζούδη από τις εκδόσεις Bookstars
Δεκέμβρης. Οι διακοπές των Χριστουγέννων τελείωσαν. Το μικρό χωριό της Ηπείρου αδειάζει. Οι επισκέπτες του, το εγκαταλείπουν. Ανάμεσά τους και κάποιοι μόνιμοι κάτοικοι που αποφάσισαν να πιάσουν τη ζωή τους από την αρχή.
Ένα ταξίδι «σταθμός» στη ζωή τους. Ένα ταξίδι που για κάποιους από αυτούς είναι ταξίδι φυγής από τη μέχρι τότε ζωή τους και για κάποιους επιστροφής στη ζωή που κάποτε πρόδωσαν. Για άλλους ταξίδι ελπίδας και για άλλους απόφασης και ανατροπής.
Ένα ψηφιδωτό της κοινωνίας κάθε κομμάτι του οποίου είναι ο άνθρωπος που κάποτε όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας. Άνθρωποι που όσο κρατάει αυτή η διαδρομή η ιστορία του ενός θα μπλεχτεί σιωπηλά με την ιστορία του άλλου καθώς τα χιλιόμετρα περνούν και χάνονται κάτω από τις χοντρές μαύρες ρόδες του λεωφορείου.
Απόσπασμα από το βιβλίο που ευγενικά μας παραχώρησε ο συγγραφέας:
«Οι δείκτες του ρολογιού στον ξεφλουδισμένο από την υγρασία τοίχο του καφενείου έδειχναν 05:50. Η φωνή της αγουροξυπνημένης πενηντάρας πλημμύρισε τα λίγα τετραγωνικά και καλούσε τους ταξιδιώτες να ετοιμαστούν για επιβίβαση. Εκείνοι σηκώθηκαν όρθιοι και με νωχελικές κινήσεις έσυραν τις βαλίτσες τους μέχρι το χώρο των αποσκευών όπου τους υποδέχτηκε ένας ψηλός και γεροδεμένος άντρας με το μπλε πουκάμισό του να έχει δραπετεύσει από το σφιχτό κράτημα της ζώνης του και με αναψοκοκκινισμένο, από το κουβάλημα, πρόσωπό του. Αφού τους καλημέρισε, άρχισε να αρπάζει βιαστικά τις αποσκευές από τα χέρια και να τις τοποθετεί με τη σειρά στο λεωφορείο. Οι ταξιδιώτες δεν του έδωσαν ιδιαίτερη σημασία παρά μόνο προχώρησαν προς την πίσω πόρτα του λεωφορείου, ο ένας πίσω από τον άλλο, σχεδόν σε πλήρη στοίχιση και έδωσαν τα εισιτήριά τους στον ελεγκτή και γλίστρησαν στο εσωτερικό του λεωφορείου και πάλι αμίλητοι, σιωπηλοί, ανέκφραστοι».
Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου “Για μια Πόλη…” ο συγγραφέας μας τίμησε με την εμπιστοσύνη του στέλνοντας σταδιακά τα κείμενα που έγραφε για να τα συζητήσουμε. τοβιβλίο.net αποτέλεσε τη δεύτερη ματιά, εκείνη που ο Χάρης Γαντζούδης ήθελε ενδεχομένως για νιώσει πιο σίγουρος για τη δημιουργία του, γνωρίζοντας πως τυχόν λάθη ή αβλεψίες θα εντοπίζονταν από την πρώτη στιγμή, αν και οι παρεμβάσεις εκ μέρους μας ήταν μηδαμινές κι ελάχιστες! Η συζήτηση που είχαμε ήταν εξόχως δημιουργική για όλους και μόνο θετικά αποτελέσματα είχε. Νιώθοντας λοιπόν πως έχουμε βάλει κι εμείς ένα, πολύ μικρό λιθαράκι είναι η αλήθεια, το βιβλίο αυτό είναι τρόπον τινά και παιδί δικό μας, έστω και κατ’ ελάχιστον. Ευχόμαστε λοιπόν ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο…
0 Σχόλια