Τι θέλει άραγε ένα μικρό παιδί από τους γονείς του; Πόση σιγουριά και ασφάλεια χρειάζεται; Με ποιον τρόπο νιώθει ευτυχισμένο και ικανοποιημένο και πώς μπορεί να απολαύσει τον ελεύθερο χρόνο του με τους γονείς του; Πόσο πολύ αγαπάει ένα παιδί τους ανθρώπους που το έφεραν στον κόσμο και πόσο στενοχωριέται με τη λύπη τους; Πώς νιώθει όταν καβγαδίζουν πίσω από την πλάτη του ή όποτε χάνονται για ώρες στη δουλειά τους; Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντώνται σε αυτό το γλυκό βιβλιαράκι που απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών και πάνω και είναι γραμμένο με αγάπη από μια γυναίκα με ευαίσθητο ψυχισμό και καρδιά ορθάνοιχτη στα παιδικά συναισθήματα.

Η κυρία Εύη Φραγκάκη καταφέρνει μέσα από το συγκινητικό αυτό γράμμα να με φέρει στη θέση του μικρού παιδιού που μεγαλώνει σε μια οικογένεια με τα γνωστά προβλήματα και τις οικείες δυστυχώς ανασφάλειες. Έσκυψε με αγάπη στις ψυχούλες που την τριγυρίζουν, έμαθε για τα προβλήματά τους, κατανόησε τις φοβίες τους και κατέληξε σε ορισμένα συμπεράσματα, που τα ζωντανεύει σωστά και ικανοποιητικά σε αυτό το γλυκό γράμμα. «Σε τι είμαι ήδη καλός;», «Εγώ σας περιμένω με λαχτάρα να σας δω κάθε βράδυ και να σας χορτάσω λίγο μέχρι να κοιμηθώ. Δεν θέλω εκείνη τη λίγη πολύτιμη ώρα που περνάω κοντά σας να σας φοβάμαι», «Όμως, δεν θα είμαι για πάντα μικρός…Τώρα θέλω πολύ τα παιχνίδια μαζί σας, τώρα έχω ανάγκη από τη δική σας παρέα» και άλλες προτασούλες ξεπηδάνε από ένα πλασματάκι που οι γονείς έχουν δίπλα τους και κάποιες φορές δεν προσέχουν όσο πρέπει ή θέλουν. Απλές προτάσεις γεμάτες συναίσθημα και νοήματα με συγκίνησαν και μου έδειξαν πώς νιώθει ένα παιδί ως μέλος οικογένειας και πώς, με αφορμή τον Άη Βασίλη, εξομολογείται όλους του τους φόβους, τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα σε ένα γράμμα αγάπης.

Η εικονογράφηση της Μαριάννα Φραγκούλη είναι χαριτωμένη, παραστατική, με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και συντροφεύει ιδανικά το κείμενο. Τα προβλήματα της οικογένειας αποτυπώνονται με σωστές εκφράσεις προσώπου και στάση σώματος ενώ το περιβάλλον ντύνεται με χριστουγεννιάτικο στολισμό που αλλού φέρνει γλυκόπικρο χαμόγελο κι αλλού σκεπτικισμό. Σχεδόν κάθε ευχή και παραίνεση του μικρού αφηγητή είναι και μια χριστουγεννιάτικη μπάλα στο δέντρο του σαλονιού του όπου αποτυπώνονται οι οικογενειακές του στιγμές.

«Γράμμα στη μαμά και τον μπαμπά που είναι ο αληθινός Άη Βασίλης» γράφει η Εύη Φραγκάκη και ξαναγίνεται παιδί, γράφοντας ένα κείμενο αληθινό, γνήσιο και ειλικρινές απέναντι όχι μόνο στους γονείς αλλά και στα σποράκια τους, γεμάτο στιγμές που θα τους προβληματίσουν και θα τους συγκινήσουν.