Της νύχτας τα φαντάσματα
στου νου μας τα χαλάσματα
κι η παραζάλη
γι’ αυτά που ονειρευτήκαμε
στους τόπους που σταθήκαμε
ήρθαν και πάλι.
Ο στόχος ανεκπλήρωτος
κι ο κόπος μας απλήρωτος
πρώτη σελίδα
τις μνήμες ξεδιπλώνουμε
τα χέρια μας απλώνουμε
δίχως ελπίδα.
Τους φίλους παρατήσαμε
σε λάσπες περπατήσαμε
και στα σκοτάδια
τα σύμβολα προδώσαμε
τον έρωτα πληγώσαμε
με σκάρτα χάδια.
Σκορπίσαμε τα χρώματα
στης Γης τα περιττώματα
και στα σκουπίδια
στο δρόμο που χαράξαμε
τα βήματα που αλλάξαμε
μείναν τα ίδια.
Παράταιρα μηνύματα
του χρόνου τα σκιρτήματα
στους ιχνηλάτες
οι μέρες που ξοδέψαμε
το φως που λιγοστέψαμε
σε ξένες πλάτες.
_
γράφει ο Χρήστος Παπαγεωργίου
0 Σχόλια