24.11.2024

Είσαι η φωνή που με σκοτώνει
κι σάλος που θα προκληθεί
απ’ ένα βλέμμα που σαρώνει
ό,τι στο διάβα του βρεθεί.

Είσαι το βιος του μετανάστη,
μια εικόνα που αιμορραγεί
πάνω στα χέρια ενός δράστη
την ώρα που θα συλληφθεί.

Είσαι το λάθος που συνδράμω
σε μια αδύναμη στιγμή
μια ζωγραφιά πάνω στην άμμο
και μιας ανάμνησης φυγή.

Είσαι το φως που τρεμοσβήνει
όταν τα λόγια αδυνατούν
να περιγράψουνε τη δίνη
που τα δυο μάτια σου γεννούν.

Είσαι το άλφα και το ωμέγα!
Είσαι το λίγο και το μέγα!
Κάθε οριακή φωνή.
Είσαι παντού παρούσα πάντα!
Είσαι η πιο ωραία μπάντα!
Κάθε άνοιξης πνοή.

Είσαι το χάδι της μητέρας
στο πεινασμένο της παιδί,
το τελευταίο φως της μέρας,
πριν το σκοτάδι απλωθεί.

Είσαι το σόου το σχοινοβάτη
σε μία δίσεκτη χρονιά,
που δεν μπορεί να βρει αγάπη
και πέφτει από τα σχοινιά.

Είσαι ο ρόγχος του αδυνάτου,
του θανατοποινίτη η ευχή,
τα χέρια είσαι του Πιλάτου
ο όχλος που θα αποφανθεί!

Είσαι ένας γέρος που κοιτάζει
τη θάλασσα να αιμορραγεί
και ξέρει πως το τέλος φτάνει
σαν ευκαιρία για νέα αρχή.

_

γράφει ο Δημήτρης Μαρμαράς

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου