Ορίζοντας διαφαίνεται,
αυθαίρετα ο νους οδεύει,
διάσελα απέραστα,
του ανέμου η θρασύτητα μαγεύει.
Αφές, όμματα, χείλη,
των αποδράσεων εμπνοή,
φερέγγυο στ’ Αροάνια δείλι,
πλάνη α-νόητη εξωθεί.
_
γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης
Ορίζοντας διαφαίνεται,
αυθαίρετα ο νους οδεύει,
διάσελα απέραστα,
του ανέμου η θρασύτητα μαγεύει.
Αφές, όμματα, χείλη,
των αποδράσεων εμπνοή,
φερέγγυο στ’ Αροάνια δείλι,
πλάνη α-νόητη εξωθεί.
_
γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης
Ακολουθήστε μας
Διαβάστε κι αυτά
Μαλακές οι ώρες Που ποτίζουν τα αυλάκια της προσμονής. Κι ο γδούπος των σκέψεων βαρύς. Πυροδοτεί ερωτήματα σε καιρούς αγρανάπαυσης. Κι εσύ μιλάς για τη βροχή που πληκτρολογεί μανιωδώς τα αίτια των απερίσκεπτων συγκυριών μιας εποχής που μάταια συμπονούμε. Το γιατί δεν...
Στο Ιόνιο πέλαγος ψηλά Θεών ουράνια πινελιά ζωγράφισε απ του ήλιου την πλευρά μια πράσινη ανθοστόλιστη θεά Τα βέλη των κατακτητών πολλά αφήσανε στο πέρας και καλά πολιτισμών τα ίχνη ορατά αρχοντικά και οχυρά, μνημεία θαυμαστά Στα γράμματα στις τέχνες...
− Αντί για διαθήκη – Στιχάκια στήνω ένα σωρό, περίσσια η μαεστρία. Αχ να μπορούσα και χορό στα δύο και στα τρία! Να ήταν λέω, δυνατό το άσπρο μου μαντήλι να ανάψω σε ένα κεραυνό, και ας σβήσει το καντήλι... Άχ, να μπορούσα, λεβεντιά, το χέρι σου να σφίξω! Μετά να...
0 Σχόλια