–

Συνέντευξη της Ευαγγελίας Τσακίρογλου στην Κατερίνα Σιδέρη

–

Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας;

Καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία! Η συγγραφή ήταν ένα όνειρο που είχα από παιδί. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όταν ξεκίνησα πλέον να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία, μετά από την παρότρυνση της δασκάλας μου, ένιωσα μαγεμένη από όλη αυτή τη διαδικασία. Η προοπτική να ξεδιπλώνω τη φαντασία μου και αργότερα τις σκέψεις μου στο χαρτί άρχισε να λειτουργεί σαν ανάγκη και μετέπειτα μεγαλώνοντας πια ως μέσω αποφόρτισης και εκτόνωσης. Η συγγραφή ήρθε στη ζωή μου μέσω της ανάγνωσης, λοιπόν, έτσι απλά.

Η «Άδεια κούνια» είναι το δεύτερο βιβλίο σας, το οποίο γράψατε κατά τη διάρκεια των συνεδριών της αιμοκάθαρσης, όπως έχετε η ίδια πει. Μιλήστε μας για αυτή τη σύλληψη.

Σχεδόν 4 μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου μου βιβλίου, «Τα άυλα θηρία της ψυχής» εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ, κι ενώ θεωρούσα πως δεν θα μπορούσα ποτέ να αποχωριστώ τους ήρωές μου, ένα κάπως ταραγμένο ξημέρωμα «γεννήθηκε» ο χαρακτήρας της Άννας. Ίσως να οφείλεται στη συναισθηματική φόρτιση εκείνης της στιγμής, ήταν όμως αρκετό για να ξεκινήσει μια νέα ιστορία που μου κράτησε την καλύτερη συντροφιά στις συνεδρίες μου και οφείλω να ομολογήσω πως μου λείπει αρκετά!

Γιατί επιλέξατε να δώσετε στο μυθιστόρημά σας αυτόν τον τίτλο;

Η αλήθεια είναι πως είχα στο μυαλό μου έναν άλλο τίτλο. Κι ενώ  ήμουν στην αρχή της ιστορίας βγήκε στην κυκλοφορία ένα άλλο βιβλίο που συμπτωματικά έφερε τον τίτλο που σκεφτόμουν. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα μπλόκαρα. Πέρασα πολλές ώρες ψάχνοντας να βρω κάποιον που να είναι τόσο ταιριαστός όσο ο πρώτος που δεν θα χρησιμοποιούσα τελικά. Όταν κατέληξα στην  «Άδεια κούνια» συνειδητοποίησα πως ήταν ο ιδανικός καθώς πρόκειται για  ένα στοιχείο που έχει ιδιαίτερη  σημασία στην πλοκή.

Η άποψη μου για το βιβλίο, έγινε γνωστή πριν λίγες μέρες, με την δημοσίευση της παρουσίασής μου. Συγκλονιστική ιστορία. Είναι εξολοκλήρου προϊόν μυθοπλασίας;

Η κεντρική ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Υπάρχουν όμως αρκετά βιωματικά στοιχεία που μεγεθύνθηκαν ή εμπλουτίστηκαν με υπερβολές και κάπως παραποιήθηκαν ώστε να ταιριάξουν και να βοηθήσουν στην ροή της υπόθεσης. Ο τρόπος με τον οποίο νιώθω, σκέφτομαι ή αντιλαμβάνομαι τα πράγματα είναι μοιρασμένος στους ήρωές μου. Νομίζω πως λίγο πολύ όλοι μας βάζουμε κάτι από τον εαυτό μας στα έργα μας.

Υπάρχουν απαγορευτικά στον έρωτα;

Ο Νίτσε έχει πει ότι «στον έρωτα και τον πόλεμο όλα επιτρέπονται». Προσωπικά πιστεύω πως κάθε άνθρωπος  είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του και να βάλει τα όρια του. Αυτό που θεωρώ αδιαπραγμάτευτο είναι πως πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Ο έρωτας δεν υπάρχει στη ζωή μας για να τη δυσκολεύει, αλλά για να την κάνει ευχάριστη. Κι αν αντί να  μας απογειώνει, μας …προσγειώνει τότε δεν είναι αυτό που μας ταιριάζει.

Είναι εύκολο ή δύσκολο να ζεις καταπιέζοντας τα συναισθήματά σου;

Το να  ζεις μια ζωή καταπιέζοντας τα αισθήματά σου δεν απλά δύσκολο. Είναι ανυπόφορο! Η ζωή είναι πολύ μικρή και συνάμα πολύτιμη για να την σπαταλούμε δυσάρεστα. Υπάρχει μια πληθώρα επιλογών στα χέρια μας όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε σε κάτι που ναι μεν διαλέξαμε, αλλά δεν μας ταιριάζει πια, ή να απορρίπτουμε κάτι που δεν αποδέχεται το κοινωνικό σύνολο.

Τύχη, συγκυρία, σύμπτωση. Είναι κάποια από τις τρεις αυτές λέξεις που ώθησε τον πατέρα να πάρει την απόφαση που πήρε; Σε ποια πιστεύετε περισσότερο; Ποια έχει μεγαλύτερη δυναμική στις ζωές μας;  

Στην περίπτωση του πατέρα άλλοι πήραν τις αποφάσεις. Ο ίδιος απλά ακολούθησε και τις αποδέχτηκε. Τώρα σχετικά με τους παράγοντες που αναφέρετε και τη δυναμική τους στη ζωή μας, θα σας απαντήσω με μια φράση που χρησιμοποιώ καθημερινά και πιστεύω πως περικλείει μέσα της τα πάντα. «Όλα για κάποιον λόγο γίνονται!»

Μπορούν να μείνουν κρυμμένα για πάντα τα μυστικά που στοιχειώνουν τις ζωές κάποιων ανθρώπων; Πρέπει τελικά να μείνουν;

Γράφοντας  αυτό το βιβλίο συνειδητοποίησα ότι τις μεγαλύτερες ανατροπές στη ζωή τις φέρνει η αλήθεια όταν αποκαλύπτεται ξαφνικά. Συνεπώς  πιστεύω πως δεν μπορούν και δεν πρέπει να μένουν κρυμμένα μυστικά. Θεωρώ  πως στερούν  από τους ενδιαφερόμενους το δικαίωμα της αλήθειας, της επιλογής κι επίσης είναι πιθανό να αποκαλυφθούν σε λάθος χρόνο δημιουργώντας ολέθριες καταστάσεις.

Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;

Προς το παρόν απολαμβάνω τη χαρά της κυκλοφορίας του βιβλίου μου και συγκεντρώνω κάτι ποιήματα που κατά καιρούς έχω σκαρώσει σε διάφορα σημειωματάρια, τετράδια, χαρτοπετσέτες. Συνήθως δεν κάνω σχέδια. Υπάρχουν βέβαια ιδέες που με τριγυρίζουν, μα τις απωθώ ευγενικά. Δεν ήρθε ακόμα ο καιρός τους. Δεν ωρίμασαν. Εξάλλου δεν βιάζομαι. Κάποιο  ξημέρωμα, ωστόσο, θα ανατείλει και πάλι φέρνοντας νέα… γεννητούρια.