Η ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Ζωή μες στα χαλάσματα,

τα γυάλινα μάτια σου κλαίγαν αιώνες.

Με δάκρυα δραπετεύεις απ’ τη γραφή·

παραβιάζοντας

αγνώστων σπίτια.

 

Μπρος στη λεηλασία στέκεσαι

ανυπεράσπιστη.

 

Μην ουρλιάξεις απ’ τα φλας.

Ο φόβος σφαλίζει και ράβει

τα μάτια της Ιστορίας.

Τα χέρια μη βάλεις στ’ αυτιά.

Παλαιολιθικοί εραστές σε καλούν.

Ποιο πτώμα αγκάλιασαν στο σκούξιμο τους,

ποιο κρώξιμο κινδύνου πέτρωσε το βλέμμα τους

θα ομολογήσουν.

 

Μπρος στη λεηλασία στέκεσαι

ανυπεράσπιστη.

 

Αν είσαι μέσα ή έξω δεν θα το μάθεις.

Ρίψεις, ποδοβολητά και δάκρυα· θα σε διώκουν.

Απ’ τα πνευμόνια σου όμως, ωτακουστή,

θα εκτιναχθούν αλλόγλωσσα πτηνά.

 

Αλλοφροσύνη που τη ζήτησες,

να ορθώσεις το κεφάλι.

 

Τραγουδώντας χτίζεις

και δυνατά μονάχα,

με τις χορδές σου σείοντας

ραγίζοντας τα βράχια,

για μια γυναίκα που  ̶

με δρασκελιές στην αμμουδιά

κι ένα κοντάρι που  ̶

ζωγράφισε δύο σαλιγκάρια.

 

Θα μαρτυρήσεις,

θα το πεις: Τι μαγική

ακροβασία

στο κενό,

κι ότι δική σου ήταν,

δική σου όταν

̶  αίνιγμα

μες στα πετρώματα  ̶

 

μια φορά κι έναν καιρό

μες στη φωνή βουλιάζοντας.

 

Η Ευτυχία Παναγιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1980. Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο. Κατέχει διδακτορικό στη νεοελληνική ποίηση. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως επιμελήτρια εκδόσεων, μεταφράζει ποίηση, αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Ασχολείται επίσης με την κριτική βιβλίου και την εκπαίδευση. Συντονίζει το Εργαστήρι Ποιητικής Τέχνης στο Εργαστήρι Γραφής του Έναστρον βιβλιοκαφέ/εκδόσεις και διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του ΕΑΠ. Διδάσκει επίσης στο Τμήμα Φιλολογίας τους Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά. Η ίδια έχει μεταφράσει τα “Ερωτικά ποιήματα” της Ανν Σέξτον, καθώς και ποιήματα της Ανν Κάρσον. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές.

Ακολουθήστε μας

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

Σκοπώ

Σκοπώ

Πορεία ατελείωτη, ζωή και παιχνίδι,Ατέλειωτο πάλι, μικρό μυστικό,Τέλεια, δεν είμαι μικρή, παραμένω,Το τέλος προσμένω από κάθε σκοπό. Προσμένω τη νίκη σε κάθε σταθμό,Ζωή και παιχνίδι, ακόμη σκοπώ,Ζεστό τραγουδάκι, γεμάτη καρδιά,Τελειώνει ο πόνος, μα άδεια αγκαλιά....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου