Ζήσε

Δημοσίευση: 8.06.2023

Ετικέτες

Κατηγορία

Κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε.

Κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου.

Γιατί το όνειρο μπορεί και σε ταξιδεύει μακάρια

ανέμελα, στη σιωπή.

Μπορεί να αψηφά τη πεζότητα

να γλυκαίνει τη στυφή καθημερινότητα

επειδή είναι η μαγική πινελιά που χρωματίζει

κι ομορφαίνει, την ίδια μας τη ζωή.

 

Γιατί είναι και παραμένει πάντα

η πιο άδολη και πηγαία έκφραση

του εσώτερου εαυτού μας.

H πλέον μυστηριακή φωνή

του ίδιου του λογισμού μας.

Η πλέον ευαίσθητη συνιστώσα και χορδή.

H δική μας, αληθινή φωνή.

 

Γιατί το όνειρο είναι το εκχύλισμα της καρδιάς μας

το απόσταγμα της ψυχής μας

το θαυματουργό νερό της Κασταλίας πηγής

που ενσαρκώνει τους πόθους και τις ελπίδες

της ίδιας της ύπαρξής μας.

Είναι η ανάσα της, το οξυγόνο της.

 

Γιατί το όνειρο είναι η αλήθεια

που αγγίζει τις χορδές των κυττάρων μας.

Είναι η δική μας υπαρκτή αναγκαιότητα

η μόνη μας, αληθινή ταυτότητα.

 

Γι αυτό, κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε

κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου.

 

Γιατί το ταξίδι είναι η προοπτική

μιας αδημονούσας εσωτερικής δύναμης,

που ψάχνει τον δικό της ανεξερεύνητο δρόμο,

τον δικό της, ούριο άνεμο.

Που έχει την ικανότητα να μετασχηματίζει

τον πόθο της περιπέτειας, σε πάθος της ανακάλυψης.

Την εικασία ή την προσδοκία

σε αστείρευτη αύρα ζωής.

 

Μα η ζωή είπες, είναι μόνο όσα αληθινά ζούμε.

Όλα τα άλλα δεν είναι

παρά μια εικονική πραγματικότητα.

Μια ακόμη γλυκιά ή γλυκόπικρη ψευδαίσθηση

μια παράξενη εν δυνάμει ματαιότητα

ή μια ατέρμονη, μακάρια ουτοπία.

 

Γι’ αυτό, κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε.

Κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου.

Άνοιξε τα μάτια

και ζ ή σ ε…

 

_

γράφει ο Φώτης Τρυφωνόπουλος

Ακολουθήστε μας

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Χαμένος Παράδεισος

Χαμένος Παράδεισος

Νιώθεις ή μήπως από τον πόνο μούδιασε η ψυχή και η συνείδηση; Τι γίνεται γύρω μας; Το αίμα κόκκινο κυλά στο χώμα που πατάς. Αίμα αθώο, που δεν πρόλαβε να ζήσει. Κείτεται ανήμπορο πάνω στα λουλούδια που με χαρά ανθίζουν. Βλέπεις η φύση δεν λογαριάζει το ανθρώπινο...

Περί σιωπής

Περί σιωπής

Αλυσοδέθηκες   Το παρελθόν σε εγκλωβίζει  μ' ενοχές. Κι είναι η ενοχή ένοπλη σκιά, που σε καταδικάζει  να ζεις πολεμώντας κι υπομένοντας —διαρκώς—   τον πόνο του πυρακτωμένου σιδήρου, σκουριασμένου, από τα χρόνια, στην τραυματισμένη σου ψυχή.   Φοβάσαι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου