Μέσα από το πολυάριθμο έργο της στην παιδική λογοτεχνία, η κυρία Γιώτα Φώτου έχει “περάσει” σπουδαία μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες!

Tι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Η συγγραφή παιδικών βιβλίων ήρθε σα συνέχεια της επαγγελματικής μου δραστηριότητας. Είχα τη συνήθεια να λέω ιστορίες μέσα στην τάξη έτσι ώστε να κάνω πιο εποπτική και ενδιαφέρουσα την εκπαιδευτική διαδικασία. Μια από αυτές τις ιστορίες έστειλα στους εκδοτικούς οίκους και πραγματικά θεωρώ την ενέργειά μου αυτή σημαντική αφού άνοιξε εμπρός μου μια άλλη ζωή με πολλούς ενδιαφέροντες δρόμους.

Τι σημαίνει «γράφω» για σας;

Για μένα η συγγραφή (είτε παιδικών βιβλίων είτε βιβλίων για ενήλικες) πάνω από όλα είναι εσωτερική ενδοσκόπηση. Ο συγγραφέας γράφοντας προσπαθεί να γνωρίσει καλύτερα πρώτα τον εαυτό του και στη συνέχεια όσα συμβαίνουν γύρω του. Από εκεί και πέρα είναι η ανάγκη επικοινωνίας που τον ωθεί να γράψει, η θέληση να συνεισφέρει σε θέματα που απασχολούν την πλειοψηφία ή άλλες φορές η διάθεση διαφυγής από όσα τον βασανίζουν. Υπάρχει βέβαια και ματαιοδοξία στη συγγραφή. Ο συγγραφέας θέλει να διαβαστεί από όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες, αποζητά την αναγνώριση κι αυτό ως ένα βαθμό τον κάνει δημιουργικό και υπεύθυνο, αρκεί να μην ξεφύγει από κάποια όρια. Ωστόσο αν ήθελα να μιλήσω με μια πρόταση θα έλεγα ότι περνάω καλά όταν γράφω, γι’αυτό γράφω.

Πιστεύετε ότι κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας;

Πιστεύω ότι πρέπει να διαθέτει απαραιτήτως κάποιες προϋποθέσεις. Η δημιουργικότητα, η φαντασία, η καλή χρήση της γλώσσας, η σωστή αίσθηση της δομής και κυρίως η υπομονή και η επιμονή είναι όσα πρέπει να έχει κάποιος για να επιχειρήσει να γράψει. Στη συνέχεια χρειάζεται την έμπνευση, αυτή που μετατρέπει τις ιδέες του σε ένα ξεχωριστό, μοναδικό ταξίδι που τον βγάζει από την πραγματική του ζωή και τον αναγκάζει να κινηθεί σε έναν διαφορετικό κόσμο όπου παίρνει κάθε φορά διαφορετικούς ρόλους, ζει πολλές ζωές μέσα στην ίδια τη δική του ζωή. Συγγραφέας είναι αυτός που αντέχει να ενστερνίζεται επιπλέον συναισθήματα και εμπειρίες, πολλές φορές επώδυνες.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν αγορίστικα και κοριτσίστικα βιβλία;

Όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν αγορίστικα και κοριτσίστικα βιβλία. Ωστόσο όταν ένας ενήλικας προσπαθεί να μυήσει ένα παιδί στη λογοτεχνία θα λάβει υπόψη του τα ενδιαφέροντά του. Το παιδί πρέπει να αναγνωρίσει τον εαυτό του και την καθημερινή του ζωή μέσα στα πρώτα του κείμενα, διαφορετικά θα χάσει κάθε ενδιαφέρον για διάβασμα. Όταν ένα παιδί μάθει να διαβάζει τότε μόνο του θα βγάλει τις ταμπέλες που αφορούν το φύλο ή την ηλικία.

Τι πρέπει να κάνει ένας εκπαιδευτικός ή γονιός για να αγαπήσει το παιδί το βιβλίο;

Ο γονιός ή ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει πρωτίστως να ξεχνά ότι αποτελεί πρότυπο για το παιδί. Αν λοιπόν εκείνο βλέπει τον ίδιο να διαβάζει θα διαβάσει κι αυτό. Επιπλέον θα πρέπει να φροντίσει ώστε να παρουσιάσει από την αρχή το διάβασμα σαν ευχάριστη ενασχόληση και όχι σαν υποχρέωση ή ακόμα και αγγαρεία, συνδέοντας το βιβλίο με πρόσθετες ευχάριστες δραστηριότητες όπως παιχνίδια, δραματοποιήσεις, κατασκευές κλπ. Η συζήτηση που ακολουθεί την ανάγνωση επίσης συμβάλει ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση αυτή. Η επιλογή των βιβλίων που θα προτείνει θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα του παιδιού κι όχι με τα ενδιαφέροντα του ίδιου. Οι επισκέψεις σε βιβλιοπωλεία, βιβλιοθήκες, η γνωριμία με συγγραφείς και εικονογράφους τονώνουν την αγάπη για τη λογοτεχνία.

Έχετε συγκινηθεί με ένα βιβλίο που έχετε γράψει ή έχετε διαβάσει;

Έχω συγκινηθεί με πολλά βιβλία που έχω διαβάσει και η συγκίνηση -με την ευρύτερη έννοια- είναι προϋπόθεση για να γράψω. Αφού αναφερόμαστε στα παιδικά μου βιβλία θα πω ότι όταν έγραφα τον Αόρατο Πολ έκλαιγα πολύ. Πολύ δυνατά συναισθήματα μου έβγαλαν επίσης ο «Κώδικας 99», το «Μια καρφίτσα και δυο αυτοκίνητα» και το «Όταν χάσαμε την Ντόλυ».

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;

Φτου! Κολύμπα.

Για ποιο λόγο θα σταματούσατε να γράφετε;

Το γράψιμο για μένα είναι τρόπος ζωής ωστόσο νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι λόγοι για τους οποίους θα μπορούσα να σταματήσω να γράφω. Η οικογένειά μου μπαίνει πάνω από το γράψιμο. Αν εκείνη χρειαστεί τις ώρες που αφιερώνω στη συγγραφή, τότε θα σταματήσω να γράφω.

_

γράφει η Βούλα Παπατσιφλικιώτη

Έργα της συγγραφέως:

Λογοτεχνία ενηλίκων

Τα βιολιά της χαράδρας, 2008 Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Το δάκρυ του κρίνου, 2010, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Σβησμένα Φεγγάρια, 2011, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Το τίμημα της προδοσίας, 2013, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Το διώροφο της Τσιμισκή, 2015 Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία

Το Α του Άγγελου, 2003, Αθήνα, εκδ. Α.Α. Λιβάνη,

Ο Αόρατος Πολ, 2005, Αθήνα, εκδ. Ψυχογιός

Η Βασιλική και η νεράιδα του νερού, 2006, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός,

Μια καρφίτσα και δυο αυτοκίνητα, 2007, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Το κόκκινο αυγό της Γαβριέλας, 2009, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Μασάς, Φυσάς και Νικάς, 2009, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Τα Χριστουγεννιάτικα δώρα της Γαβριέλας, 2010, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Οι διακοπές της Γαβριέλας, 2011, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Δε θέλω να με πάρει ο ύπνος, 2011, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Κώδικας 99, 2012, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Όταν χάσαμε τη Ντόλυ, 2014, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Η μικρούλα η Μιμή, πάντα ξέρει τι θα πει, 2015, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Θεωρητικό

Πολυπολιτισμική Εκπαιδευτική πραγματικότητα, 2002, Αθήνα, εκδ. ‘Ελλην

Δραστηριοτήτων

Λέξεις-προτάσεις, 2005, Αθήνα, εκδ.Ψυχογιός

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!