Με το τελευταίο της βιβλίο ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες σε κόσμους γεμάτους χρώματα!

Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί;
Όπως ακριβώς και σε έναν μεγάλο.

Τι σημαίνει «γράφω» για σας;
Γράφω, ζωγραφίζω, φτιάχνω, σκέφτομαι, δημιουργώ… Χωρίς την τέχνη δε θα μπορούσα να ζήσω. Μεγάλωσα μέσα στα χρώματα, τα βιβλία, τις εικόνες και τις λέξεις, τους ήχους και τη μουσική. Είναι για μένα μια τόσο φυσική διαδικασία η δημιουργία, μια κατάσταση απαραίτητη και αναγκαία η ζωή και η τέχνη να συνυπάρχουν αρμονικά στην καθημερινότητά μου. Γράφω και ζωγραφίζω για να εκφράσω όλα αυτά που νιώθω, αυτά που σκέφτομαι, αυτά που πιστεύω. Χρησιμοποιώ και αξιοποιώ όλες τις δυνάμεις, όλες τις δυνατότητες, όλα τα εργαλεία για να εκφράσω το μήνυμα.

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο στη ζωή σας, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας;
Καταρχάς οι γονείς μου, που είναι λάτρεις του βιβλίου. Στο σπίτι μας τα βιβλία ήταν στοίβες. Οι βιβλιοθήκες πελώριες. Και περίμεναν εμένα, ένα μικρό τότε κορίτσι, να εξερευνήσω και να ανακαλύψω τα κρυμμένα μυστικά τους, τον απίστευτο ανεξάντλητο πλούτο, τη γνώση. Από πάντα έγραφα. Στίχους, κείμενα, μικρές ιστορίες, σκέψεις ή ακόμα και μόνες λέξεις. Κι επειδή το θέατρο ήταν πάντα μέσα στην καρδιά και την ψυχή μου, ήταν καταφύγιο για μένα, το να προσπαθήσω να γράψω θέατρο ήταν μάλλον κάτι αναμενόμενο. Για την ιστορία, το θεατρικό μου έργο ΠΕΡΑΣΜΑ βραβεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2017 από την ΈΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της χώρας μας, και από τις αρχές του 2018 είμαι πλέον τακτικό μέλος της Ένωσης. Ωστόσο, η πιο μεγάλη κινητήρια δύναμη για να γράψω παιδικά παραμύθια ήταν η κόρη μου. Λατρεύω να της λέω ιστορίες, να πλάθουμε μαζί κόσμους μαγικούς και υπέροχους, να μεταμορφωνόμαστε, να ταξιδεύουμε με τις λέξεις, να ανακαλύπτουμε νέα μονοπάτια σε απάτητα παράξενα μέρη. Κάποια στιγμή όλες αυτές οι ιστορίες μετατράπηκαν από προφορικές διηγήσεις σε γραπτό λόγο και τελικά δυο παραμύθια μου ήδη έχουν εκδοθεί. Η Νεράιδα της πιπίλας από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική και Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου από τις Εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ. Το πρώτο απευθύνεται σε μικρά παιδάκια που ακόμα κοιμούνται με πιπίλα, ενώ το δεύτερο είναι η ιστορία ενός ουράνιου τόξου που ξαφνικά χάνει όλα τα χρώματά του και γίνεται γκρι.

Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στους μικρούς σας αναγνώστες μέσα από το τελευταίο σας βιβλίο;
Με το που ξεκινά η ιστορία Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου το γκρι ουράνιο τόξο μόνο, φοβισμένο και απελπισμένο κλαίει πίσω από έναν θάμνο. Η Λίλα, η ηρωίδα μας, ακούει τα κλάματα και προσπαθεί να μάθει τα συμβαίνει. Μόλις αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, αποφασισμένη να βοηθήσει το μικρό της φίλο, τον παίρνει αγκαλιά και μαζί πια ξεκινούν το όμορφο ταξίδι τους για να ξαναβρούν τα χαμένα του χρώματα. Ουσιαστικά, είναι μια ιστορία για τη δύναμη της φιλίας, της αγάπης, της καλοσύνης. Η Λίλα προσφέρεται να βοηθήσει κάποιον που έχει ανάγκη και βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση και για να το πετύχει αυτό στρέφεται αμέσως στους φίλους και τους αγαπημένους της. Δυσκολίες θα εμφανίζονται πάντα στη ζωή μας. Αυτό είναι η πραγματικότητα. Το θέμα είναι με ποιον τρόπο μπορούμε και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε. Πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και ούτε να φοβηθούμε ούτε να ντραπούμε να ζητήσουμε βοήθεια από τους ανθρώπους που μας αγαπούν και μπορούν να βοηθήσουν. Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο –στη δουλειά αλλά και στη ζωή μου- παίζει η Φύση, που μας τρέφει, μας αγκαλιάζει και μας φροντίζει, μας δίνει λύσεις, ζωή και χρώμα. Οφείλουμε να τη σεβόμαστε, να την προσέχουμε και να την αγαπούμε.

Τι θα προτείνατε σε γονείς και εκπαιδευτικούς να πράξουν ώστε τα παιδιά να αγκαλιάσουν την παιδική λογοτεχνία;
Θεωρώ πως με το παράδειγμα και με τη στάση που υιοθετεί κάποιος στη ζωή του, τότε περνά τα μηνύματα που θέλει με τον καλύτερο τρόπο. Όταν οι γονείς αγαπούν το διάβασμα και τα παιδιά θα το αγαπήσουν. Επίσης, από τη δική μου εμπειρία, θα πρότεινα από την πρώτη κιόλας μέρα ενός παιδιού να του μιλούν, να του βάζουν να ακούει όμορφους ήχους και μουσικές, να του διαβάζουν παραμύθια, να διηγούνται ιστορίες. Ο λόγος και οι λέξεις έχουν δύναμη, έχουν μια μαγική ικανότητα να τραβάνε σαν μαγνήτης.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είχατε γράψει;
Μόνο ένα; Η ανθρώπινη σκέψη και διάνοια μας έχει παραδώσει καταπληκτικά κείμενα, θαύματα πραγματικά. Πώς θα μπορούσα να διαλέξω μόνο ένα; Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε καλλιτέχνης είναι τόσο υπέροχα μοναδικός με τα δικά του βιώματα, τις δικές του σκέψεις και τρόπους έκφρασης. Στόχος δικός μου είναι να γράφω, αλλά και να ζωγραφίζω, αυτά που μπορώ, αυτά που θέλω και αγαπώ, αυτά που με εκφράζουν. Και εύχομαι να υπάρχει σε αυτή μου την προσπάθεια ανταπόκριση κι από τον κόσμο. Μέχρι στιγμής βλέπω πως υπάρχει, δόξα τω Θεώ.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
«Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα» Λάο Τσε.

Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Ποτέ δε μένω ακίνητη, πάντα δουλεύω, προσπαθώ να δημιουργώ, να γράφω, να ζωγραφίζω. Αυτή τη στιγμή γράφω θέατρο και καινούρια παιδικά παραμύθια και συζητώ να εκδοθούν στο μέλλον κείμενά μου. Γίνονται συζητήσεις για να ανεβεί σε σκηνή το βραβευμένο θεατρικό μου έργο και υπάρχουν σκέψεις για έκθεση στην Αθήνα, όπου ως εικαστικός έχω να εμφανιστώ αρκετά χρόνια και πλέον νομίζω πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη

Περίληψη και νόημα του παραμυθιού
Μια όμορφη περιπέτεια ξεκινά όταν ένα κοριτσάκι, η Λίλα, προσφέρεται να βοηθήσει το απαρηγόρητο Ουράνιο Τόξο που έχει χάσει όλα τα χρώματά του και πλέον είναι… γκρι.
Θα καταφέρει η Λίλα να ξαναφέρει τα χρώματα στο Ουράνιο Τόξο; Ποιος θα τη βοηθήσει; Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν κοντά μας φίλοι αληθινοί που μας αγαπούν, μας υποστηρίζουν και μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες;
Φιλία, αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια.
Ένας υπέροχος πολύχρωμος κόσμος.
Δελίνα Βασιλειάδη

Η νεράιδα της πιπίλας
Κυκλοφορεί από την Anima Εκδοτική

“Όταν ένα παιδί αποφασίσει πως πια δε χρειάζεται την πιπίλα του, την αφήνει επάνω στο τραπέζι της κουζίνας και, μέσα στη νύχτα, την ώρα που το παιδάκι κοιμάται, έρχεται κρυφά η Νεράιδα της Πιπίλας, την παίρνει και στη θέση της αφήνει ένα όμορφο δώρο”, είπε στη Μαρία ο μπαμπάς της, όταν αυτή του ανακοίνωσε με περηφάνια πως θα πετάξει τις πιπίλες της επειδή πια μεγάλωσε…
Μια μαγική τρυφερή ιστορία με πρωταγωνιστές τη Μαρία, ένα μικρό κορίτσι που μεγαλώνει και ωριμάζει, τους γονείς της που τη λατρεύουν, ένα αστέρι που από ψηλά όλα τα βλέπει και μια νεράιδα που συλλέγει πιπίλες και χαρίζει απλόχερα όμορφα δώρα στα παιδιά… Η Νεράιδα της πιπίλας με σήμα… την πιπίλα!

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Δελίνα Βασιλειάδη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη.
Από μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για την τέχνη, τη ζωγραφική τα χρώματα, το θέατρο, τα βιβλία. Μαθήτευσε από πολύ νεαρή ηλικία κοντά στη ζωγράφο μητέρα της Λιζέτα Βασιλειάδη, αλλά και στα εργαστήρια γνωστών δασκάλων των εικαστικών τεχνών, κυρίως του πρωτοπόρου εικαστικού Στέλιου Μαυρομάτη. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε μια πειραματική σχολή Καλών Τεχνών για παιδιά στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις τηλεοπτικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης «Μικροί Ζωγράφοι».
Σπούδασε Χρηματοοικονομικά και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία στη Θεσσαλονίκη, όπου, αφού κατόρθωσε να πάρει υποτροφίες σε όλα τα έτη των σπουδών, τελικά πρώτευσε, ορκίζοντας η ίδια το έτος της. Σπούδασε συγγραφή κινηματογραφικού σεναρίου και θεατρικού έργου, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολούθησε πολλά σεμινάρια, μαθήματα και master classes για τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Η Δελίνα, ενώ από φοιτήτρια ξεκίνησε να εργάζεται στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα κατέχοντας υπεύθυνη θέση σε μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, πλέον έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη, τη ζωγραφική, το θέατρο και, φυσικά, τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή. Το 2005 απέσπασε έπαινο και τιμητική διάκριση στον Β’ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Εταιρείας Τεχνών και Γραμμάτων Πειραιά. Το 2017 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της Ελλάδος, το θεατρικό της έργο «Πέρασμα» και από τις αρχές του 2018 είναι τακτικό μέλος της Ένωσης. Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης το παιδικό παραμύθι της με τίτλο «Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου» αλλά και «Η Νεράιδα της Πιπίλας από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική. Για χρόνια συνεργαζόταν ως πολιτιστική συντάκτρια με διάφορα blogs και με την εβδομαδιαία free press εφημερίδα Εξώστης. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται αποκλειστικά με το «φιλμ νουάρ» παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, αλλά κυρίως γράφοντας άρθρα και κριτικές για το θέατρο και τα εικαστικά. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, έχει πρωταγωνιστήσει σε video art projects και σε ντοκιμαντέρ για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό, σε θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφησε το παραμύθι «ο φιλάργυρος» για το βιβλίο «Παραμυθάδες και Ζωγράφοι», έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Το 2014 επιλέχθηκε να εκθέσει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο και κατόπιν η δουλειά της παρουσιάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες.
www.delinavasiliadi.gr.

Κυριότερες Ατομικές Εκθέσεις:
2016 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Το Κόκκινο
2015 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Δράσις Αντίδρασις
2014 Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο R29 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Thesis-Antithesis
2014 Λουξεμβούργο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο Jean Monnet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας του Λουξεμβούργου, Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΩΔΕΣ, Thesis-Antithesis
2008 Θεσσαλονίκη, Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί), Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, Αντανακλάσεις ΙΙ
2007 Σύρος, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης, Ερμουπόλεια 2007, Αντανακλάσεις
2007 Θεσσαλονίκη, Ιατρικό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο, Ενοράσεις
2006 Αθήνα, γκαλερί ΑΡΓΩ, Αμφισημίες
2005 Θεσσαλονίκη, Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Υπό την αιγίδα του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, Σχεδόν η άλλη όψη