Ένα πρόβλημα που συχνά αντιμετωπίζουν οι γονείς είναι στον τρόπο με τον οποίο θα εξηγήσουν στα παιδιά τους μια σειρά κοινωνικών ζητημάτων ή ατομικών συμπεριφορών που η παιδική παρατηρητικότητα καταγράφει και η ανήλικη περιέργεια αναγεννά με συνεχή ερωτήματα στους γονείς. Είναι καλή η τηλεόραση; Είναι καλό το κυνήγι του χρήματος; Είναι δίκαιος ο κόσμος μας; Τι είναι φιλοχρήματος; Γιατί ενώ το ψέμα διδάσκεται ως κάτι κακό, οι μεγάλοι λένε ψέματα;
Σε αυτή τη δυσκολία, έρχεται να απαντήσει με τις δικές του ιστορίες ο Τζάνι Ροντάρι στην 5η έκδοση της συλλογής «παραμύθια για να σπάτε κέφι» (Κέδρος, 2013) και να μας λυτρώσει ποικιλοτρόπως. Ένα βιβλίο που δεν θα έπρεπε να λείψει από καμία βαλίτσα διακοπών ή βιβλιοθήκη, αν επιθυμούμε ένα ταξίδι σε βαθιά νερά με ασφάλεια. Πρόκειται για ένα βιβλίο με 20 ιστορίες που αλλάζουν τα χρώματα του παιδικού μυαλού και ζωγραφίζουν πολλά χαμόγελα στα πρόσωπά τους.
Την ώρα που οι μεγάλοι ζούμε ακόμα και πραξικοπήματα με τηλεοπτικούς όρους και προβληματιζόμαστε για το πώς να εξηγήσουμε στα μικρά παιδιά το ρόλο της τηλεόρασης στο δημόσιο και ιδιωτικό βίο, έρχεται η ιστορία «περιπέτεια με την τηλεόραση» του Τζάνι Ροντάρι για να βγάλει αλήθειες μέσα από την ντουλάπα του κυρίου Βερούτσι δένοντας τη μαγεία με την πραγματικότητα με πολύ κέφι! Το μανιώδες κυνήγι του χρήματος με κάθε μέσο πραγματεύεται η καινοτόμα διασκευή του Πινόκιο.
Το βιβλίο μιλά στην παιδική ψυχή σκορπώντας χαμόγελα ικανοποίησης και αληθινής ψυχαγωγίας, αναδεικνύοντας τελικά και τη διαχρονικότητα του Τζάνι Ροντάρι. Άλλωστε ο ίδιος σημείωνε ότι στο σχολείο οι μαθητές μαθαίνουν να ταξινομούν αξιοποιώντας στο κόσκινο τα χαλίκια, χάνοντας τελικά τον χρυσό.
Ο παιδικός συγγραφέας μετατρέπει το παιδί σε ένα παρατηρητή της κοινωνίας· το κάνει να δει τον κόσμο από ψηλά μέσα από τη μαγική διάσταση του παραμυθιού. Κλασικά παραμύθια αναπλάθονται προσαρμοσμένα σε θέματα διαχρονικά, όπως η διαφορετικότητα, η τηλεόραση, ο ρόλος του χρήματος, η συνεργασία, η δικαιοσύνη κλπ
Και αξίζει να σημειώσουμε ότι κάθε ιστορία “τελειώνει” με τρία διαφορετικά σενάρια· τότε όμως αρχίζει η αναζήτηση του παιδιού για το καλύτερο τέλος. Ο μικρός αναγνώστης από παθητικός δέκτης, μετατρέπεται σε πομπό στο διακειμενικό κύκλωμα αυτής της επικοινωνίας. Κάτι που συμβαίνει και σε όλες τις ιστορίες που πραγματεύονται θέματα διαχρονικά και κάνουν την παιδική ψυχή πλουσιότερη κι ομορφότερη μεταφέροντας το παιδί στο μαγικό κόσμο της φαντασίας όπου όλα είναι δυνατά, μακριά από την πεζότητα της κοινωνίας των ενηλίκων.
Ο Ροντάρι προβάλει έναν άλλο τρόπο ώστε οι ανήλικοι να μάθουν να αναζητούν το χρυσό με οδηγό τη φαντασία και το γέλιο. Γιατί τελικά στόχος είναι να μάθει το παιδί να γελά, να συγκινείται και να αποκτήσεις εφόδια ώστε μόνο του να κρίνει και να επιλέξει.
0 Σχόλια