Είχε ξεχάσει πώς είναι να ζει,   ζώντας την κάθε μέρα με την προσμονή  πως η δυσκολία θα ξεχαστεί   και θα γίνουν όλα εορτή.  Η χαρά του ονείρου την κρατούσε ζωντανή  μα ο ορισμός του τέλους, την βρήκε νεκρή.  Το μυαλό της ταξίδευε σε μέρη μακρινά   που όλα...

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Στου ουρανού τα μάτια  να ξέρεις σε ακούω μέσα από τα σκοτάδια  σα να σε βλέπω από την χαραμάδα  τώρα είσαι μια αστερομάτα τώρα έφυγες για του ουρανού τα μάτια  τώρα μιλάς μα δεν σ ακούω  τώρα γελάς μα όχι μαζί μου τώρα μου λες θα 'ρθεις ξανά μα πότε γιαβρί μου;...