Όλος ο κόσμος μιλά… μιλά… μιλά… αλλά εγώ περπατώ και χαμογελώ.
Μην με κοιτάτε έτσι περίεργα… ναι, είναι δυνατόν να υπάρχει ένα πλάσμα που είναι μισός άνθρωπος και μισός άλογο…ναι, είναι δυνατόν να υπάρχει η Κένταυρος, μια γυναίκα – άλογο που μιλά και έχει και ουρά… Δεν το πιστεύετε; Ελάτε μαζί μου λοιπόν…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πριν πολλά πολλά πολλά χρόνια…
Ναι, στην αρχή ήμουν ένας άνθρωπος σαν κι εσάς, όταν ήμουν ένα μικρό και όμορφο κοριτσάκι.
Όταν ήμουν μικρή μου άρεσε πάρα πολύ να παίζω με τα άλογα, μου άρεσε να τα ταΐζω, να τους δίνω άχυρα για φαγητό και να τα φροντίζω. Ήμουν συνέχεια στο στάβλο του παππού μου κι έπαιζα μαζί τους.
Όταν μεγάλωσα και έγινα μια κοπελίτσα πια, άρχισα να αγαπώ πολύ τα ζώα. Γι’ αυτό και αποφάσισα να ζήσω μέσα στο δάσος σαν Αμαζόνα.
Μία μέρα λοιπόν, τα άφησα όλα πίσω και έφυγα χωρίς να πω τίποτα σε κανέναν και αποφάσισα να ζήσω μέσα στο δάσος.
Τώρα είμαι πολύ ελεύθερη, ανέβηκα σε ένα άλογο έγινα πολεμίστρια. Μία αληθινή Αμαζόνα. Όλα έγιναν μαγικά. Ήμουν συνέχεια πάνω στο άλογο μου… Ήθελα να γίνω ένα με αυτό!
Και ένα πρωί…
Όταν ξύπνησα μέσα στο δάσος κάτω από ένα δέντρο, μία νεράιδα που είχε ακούσει την ευχή μου είπε: “Τώρα είσαι και τα δύο… Η γυναίκα – άλογο…”
Αυτή είναι η ιστορία μου…

_

γράφει η Μαρία Καφφέ