Μέσα από το πλούσιο έργο της διδάσκει και ψυχαγωγεί τους μικρούς αναγνώστες!

Tι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Για να λέμε την αλήθεια, ποτέ δεν σταμάτησα να διαβάζω παραμύθια και παιδικά βιβλία. Ωστόσο, η συγγραφή νομίζω πως είναι φυσική εξέλιξη της επαγγελματικής μου διαδρομής. Ως επιμελήτρια μουσείου και υπεύθυνη του τμήματος εκπαιδευτικών προγραμμάτων βρισκόμουν σε άμεση επαφή με τα παιδιά. Είχα πάντα στο νου μου να μετατρέψω την επίσκεψη τους στο μουσείο σε μια μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Έγραφα τα κείμενα των εκπαιδευτικών εντύπων, έπαιζα και κουβέντιαζα μαζί τους στα εκπαιδευτικά προγράμματα, οργάνωνα εκπαιδευτικές δράσεις. Η συγγραφή είναι για μένα ένας τρόπος να επικοινωνώ με τα παιδιά. Να βρίσκομαι ανάμεσά τους για κατανοήσω τον κόσμο τους και να δώσω μια εξήγηση στον δικό μου.

Πιστεύετε ότι κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας;

Νομίζω πως για να γίνει κανείς συγγραφέας χρειάζεται σκληρή δουλειά και πειθαρχία. Εξακολουθώ να νιώθω ακόμη αμήχανα όταν με καλούν στα σχολεία ως «συγγραφέα». Νομίζω πως ο δρόμος είναι μακρύς. Ο τίτλος κερδίζεται με το έργο και το αποτύπωμα που αφήνει κανείς στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας σε βάθος χρόνου.

Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στους μικρούς αναγνώστες των παραμυθιών σας;

Δεν έχω στο μυαλό μου να περάσω κάποιο νόημα «δικό» μου με τις ιστορίες που γράφω. Προσπαθώ να φτιάξω ερωτήματα και όχι να δώσω απαντήσεις. Άλλωστε πιστεύω πως κάθε ιστορία συνεχίζεται πάντα απ’ τους αναγνώστες της. Να ταξιδεύουν θέλω τα παιδιά – αναγνώστες μου και να χαίρονται το ταξίδι τους.

Είστε αισιόδοξη ή απαισιόδοξη για το μέλλον του παιδικού βιβλίου;

Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ εκ των έσω τις εξελίξεις στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές ούτε ευνοϊκές. Το βιβλίο δέχτηκε αλλεπάλληλες και άδικες επιθέσεις. Όμως γίνονται αξιόλογες δράσεις και συλλογικές προσπάθειες για την υποστήριξή του. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Τι πρέπει να κάνει ένας εκπαιδευτικός ή γονιός για να αγαπήσει το παιδί το βιβλίο;

Η συνταγή είναι απλή. Να γίνει το βιβλίο μια συνήθεια όπως το καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών. Με άλλα λόγια, βιβλία και βιβλιοθήκες στο σπίτι και στο σχολείο. Βόλτες σε βιβλιοπωλεία, συμμετοχή σε δράσεις που οργανώνουν οι βιβλιοθήκες. Να σκοντάφτουν τα παιδιά πάνω στα βιβλία! Για τους εκπαιδευτικούς, θα πρότεινα να μην επιβαρύνουν το βιβλίο με άχαρες περιλήψεις και στεγνές εργασίες για τα παιδιά. Είναι επικίνδυνο και στρεβλωτικό.

Έχετε συγκινηθεί με ένα βιβλίο που έχετε γράψει ή έχετε διαβάσει;

Θυμάμαι έντονα πως όταν διάβασα την «Καλύβα του μπάρμπα Θωμά» έκλαιγα για μέρες. Και το «Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα» ένιωθα για πολλά χρόνια πως το κουβαλούσα μαζί μου. Η λίστα είναι μεγάλη, βέβαια.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση από την παγκόσμια λογοτεχνία.

Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη Γη, ποτέ σου δεν θα μπορέσεις
να σταθείς επάνω της. Από τη Μαρία Νεφέλη του Οδυσσέα Ελύτη.

Πιστεύω στο άπιαστο του ονείρου. Είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής μου.

–

Έργα της συγγραφέως:

Το Μουσείο των Υποσχέσεων

εικονογράφηση Ναταλία Καπατσούλια, εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ένα έκθεμα εξαφανίζεται μυστηριωδώς από το Μουσείο των Υποσχέσεων. Ο παράξενος φύλακάς του ζητά τη βοήθεια της Μαργαρίτας για να εξιχνιάσει την υπόθεση. Εκείνη, όμως, έχει τις αμφιβολίες της. Μα είναι δυνατόν να αφήσει την καλοκαιρινή ησυχία της και να τρέχει σε μουσεία; Και πώς να εμπιστευτεί έναν άγνωστο φύλακα; Και μάλιστα βάτραχο; Η Μαργαρίτα τελικά τολμά και τρυπώνει στις αίθουσες του μουσείου, λύνει τους μυστηριώδεις γρίφους που συναντά στην πορεία της και ανακαλύπτει το χαμένο έκθεμα. Μαζί ανακαλύπτει κι ένα κρυμμένο μυστικό…

Ένας ασπρόμαυρος ζωγράφος,

εικονογράφηση Κατερίνα Βερούτσου, εκδόσεις Μεταίχμιο
Στη χώρα που βρίσκεται κάτω από τον αστερισμό του Καλειδοσκοπίου, ένας νεαρός καλλιτέχνης, ο Ασπρόμαυρος Φίλμους, ζωγραφίζει μόνο με άσπρο και μαύρο χρώμα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ασπρόμαυρος ζωγραφίζει μόνο άσπρα, μαύρα ή ασπρόμαυρα θέματα. Η όμορφη και φιλόδοξη μητέρα του, μια τέως αφρικανή πριγκίπισσα, δεν το βάζει κάτω. Θέλει σώνει και καλά ο γιος της να γίνει ένας τυπικός ζωγράφος όλων των χρωμάτων. Μήπως ο Ασπρόμαυρος χρειάζεται επειγόντως γιατρό; Μήπως έχει αχρωματοψία; Μήπως έχει αλλεργία; Τι θα γίνει τελικά; Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, για εκείνους που αισθάνονται διαφορετικοί, αλλά και για εκείνους που τολμούν να είναι διαφορετικοί.

Το βιβλίο εντάσσεται στη σειρά Διαβάζω ιστορίες 8+, η οποία περιλαμβάνει ιστορίες που βοηθούν το παιδί που διαβάζει άνετα να αγαπήσει το βιβλίο.

Ο μάγος Πότε Πότε και το χαμένο ποτέ

εικονογράφηση Κατερίνα Βερούτσου, εκδόσεις Μεταίχμιο
Στην Άνω Κάτω Μαγούπολη χτυπάει συναγερμός. Ο διάσημος μάγος Πότε Πότε κινδυνεύει να χάσει για πάντα τη μαγική του δύναμη. Τι θα απογίνουν τα μαγικά φρούτα και τα λαχανικά του; Για να θεραπευτεί, πρέπει επειγόντως να βρει το δικό του χαμένο ποτέ! Και μόνο ένα μικρό κορίτσι, η Κοραλλία, μπορεί να τον βοηθήσει. Θα τα καταφέρει άραγε;

Το βιβλίο εντάσσεται στη σειρά Διαβάζω ιστορίες 8+, η οποία περιλαμβάνει ιστορίες που βοηθούν το παιδί που διαβάζει άνετα να αγαπήσει το βιβλίο.

Η νεράιδα μαγείρισσα

σειρά Μικρές Καληνύχτες, εικονογράφηση Ζωή Λούρα, εκδοσεις Μεταίχμιο

Μια καληνύχτα πολύ ρομαντική! Που μιλάει για λαμπρές επαγγελματικές προοπτικές, άτακτες νεράιδες, μαγικά μαντίλια και μεγάλα δάση, αλλά και νέους άντρες, που εξερευνούν τον κόσμο με τα σύνεργά τους και τις φωτογραφικές τους μηχανές… Μια καληνύχτα που σφύζει από τη χαρά της νιότης κι έχει όλη τη ζωή κι όλο τον κόσμο ανοιχτό μπροστά της! Η νεράιδα της Μουσιώνη είναι μια άτακτη μικρή, που δε θέλει με τίποτα να ακολουθήσει τον δρόμο που ονειρεύονται γι’ αυτήν οι μεγάλοι. Κι όταν τελικά αποφασίζει σαν δεύτερη Άριελ να εγκαταλείψει τη «νεραϊδοσύνη» της για χάρη της αγάπης, θα το κάνει με τον δικό της πολύ ξεχωριστό και… νόστιμο τρόπο. Θα γίνει μαγείρισσα. Και σαν μαγείρισσα να συνεχίσει να μαγεύει τους αγαπημένους της κι εμάς.

Λίγα λόγια για τη σειρά Μικρές Καληνύχτες
Μια φορά κι έναν καιρό… δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο… Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχονται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Για παιδιά μικρά με μεγάλη φαντασία και για νέους γονείς με πολλή όρεξη! Ιστορίες που διαβάζονται μέσα σε δέκα λεπτά!

Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, εικονογράφηση Μαιρηλία Φωτιάδου, εκδόσεις Ελληνοεκδοτική

Ο δράκος Σερπαντίνος ξύπνησε

εικονογράφηση Μαιρηλία Φωτιάδου, εκδόσεις Ελληνοεκδοτική (βραχεία λίστα Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου)

Είμαι ο Ναπολέοντας.
Όχι ο Μέγας, ο στρατηγός με το παράξενο καπέλο.
Ο μικρός είμαι. Με τα σγουρά μαλλιά,
τα ψηλά σαν καλάμια πόδια και… χωρίς καπέλο.
Και σίγουρα θα ήμουν το ΚΑΛΥΤΕΡΟ παιδί του κόσμου,
αν δεν υπήρχαν… τα ρολόγια.
Μισούσα τα ρολόγια! Όλα ανεξαιρέτως!
Ποτέ δεν κατάφερνα να είμαι στην ώρα μου.
Γι’ αυτό, δεν ήμουν το καλύτερο παιδί του κόσμου.
Ήμουν το πιο αργοπορημένο.
Αποφάσισα, λοιπόν, να φτιάξω τη δική μου ώρα.
Τόσες διαφορετικές ώρες στον πλανήτη,
γιατί να μην υπάρχει ακόμη μία;
Η «ώρα Ναπολέοντα»! Χωρίς ρολόι!
Και έτσι ξεκίνησε η περιπέτειά μου.
Η επικίνδυνη περιπέτειά μου,
που άλλαξε τη ζωή μου όλη. Σε μία μόνο νύχτα.

Η μεγάλη περιπέτεια του Φι και του Λι

εικονογράφηση Βανέσσα Ιωάννου, εκδόσεις Ελληνοεκδοτική

– Με λένε Φι!
– Εμένα Λι!
– Έχεις δει ουρά γοργόνας ασημένιας;
– Έχω δει μαργαριτάρι μεγάλο σαν φεγγάρι!

Ανάμεσα σε ξυπόλητες πατούσες,
πολύχρωμα μαγιό, μακροβούτια
και κάστρα στην άμμο,
δυο μικρά βότσαλα θα ζήσουν μια μεγάλη περιπέτεια.
Μια περιπέτεια που θα κρατήσει
χειμώνες και καλοκαίρια.
Kι όταν τη διαβάσετε,
θα δείτε σίγουρα στον ουρανό τα ΦιΛιδόνια να πετούν!

O λυποπόταμος,

εικονογράφηση Βανέσσα Ιωάννου, Ελληνοεκδοτική 2016,(υπό έκδοση)

–

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Λίνα Μουσιώνη γεννήθηκε το 1967 στη Λάρισα. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στο Νεότερο Ελληνικό Πολιτισμό με μεταπτυχιακές σπουδές στο πεδίο της Λαογραφίας. Από το 1991 έως το 2009 εργάστηκε ως επιμελήτρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας και συντονίστρια του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του. Έχει οργανώσει και επιμεληθεί ποικίλες εκπαιδευτικές δράσεις με τη μορφή βιωματικών εργαστηρίων, μουσειοσκευών, φακέλων δραστηριοτήτων και εκπαιδευτικών εντύπων. Είναι ιδρυτικό στέλεχος της ΝΟΥΤΟΠΙΑΣ, συλλόγου για την αισθητική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών και μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων – ICOM. Έχει τρεις μεγάλες αγάπες: τα παιδιά, τα μουσεία και τα βιβλία.