Μετά την Προσευχή για τις καινούριες πατρίδες, ένα εξαιρετικό βιβλίο, ο Μιχάλης Μπουναρτζίδης με την Περιπλάνηση ενός βιολιού μας ταξιδεύει στην Ευρώπη τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Έχοντας διαβάσει το πρώτο βιβλίο πιάσαμε στα χέρια μας την Περιπλάνηση με ανάμικτα αισθήματα, από τη μια η περιέργεια για το καινούριο κι από την άλλη η σύγκριση με το παλιό που μοιραία θα γινόταν, μας έκαναν να είμαστε πολύ σκεπτικοί αλλά κι επιφυλακτικοί.

Το μυθιστόρημα ξεκινάει το 1914 όταν ο πατέρας του πρωταγωνιστή, του Θωμά, παίρνει την απόφαση να φύγει από τη Μικρασία και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Ο Θωμάς αν κι έφηβος προσαρμόζεται στη νέα του ζωή γρήγορα ενώ το καθοριστικό σημείο της είναι η γνωριμία του με τη μουσική και η απόκτηση ενός βιολιού που θα τον συνοδεύει για πάντα. Δραστήριος και ασταμάτητος, βοηθάει την οικογένειά του, εργάζεται πρωί και βράδυ, παίζει μουσική ενώ γνωρίζει και το σαρκικό έρωτα πολύ πριν γνωρίσει τον πρώτο του αληθινό έρωτα στα μάτια της Ελβίρας. Οι συνθήκες είναι δύσκολες για τους δυο τους που συναντιούνται πάντα κρυφά μέχρι το βροχερό εκείνο βράδυ που ο Θωμάς της ανακοινώνει πως φεύγει για να υπηρετήσει στο στρατό κι αρχίζει το μακρινό του ταξίδι.

Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου κάθε μας επιφύλαξη χάθηκε μέσα στις γραμμές του. Ο Μιχάλης Μπουναρτζίδης, πέρα από το γεγονός πως έχει κάνει μια μεγάλη σπουδή των τόπων αλλά και των γεγονότων που περιγράφει, κάνει και κάτι άλλο, πιο σπουδαίο! Αφήνει την πένα του να δημιουργήσει λογο – τεχνία! Κάνει κυριολεκτικά ασκήσεις λογοτεχνίας ανεβάζοντας το επίπεδο της γραφής σε επίπεδα που σπάνια κανείς συναντάει στα σύγχρονα βιβλία. Οι περιγραφές των τόπων είναι εξαιρετικές, των χαρακτήρων ακόμα καλύτερες, των καταστάσεων και των γεγονότων αριστουργηματικές! Χωρίς να θέλουμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε γνωστές τις λεπτομέρειες του μυθιστορήματος κι ο αναγνώστης τούτου του άρθρου να χάσει το ενδιαφέρον του για το βιβλίο, θα πρέπει -ενδεικτικά έστω- να σταθούμε στην περιγραφή της μεγάλης πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης του 1917, την οποία με τη βοήθεια του πρωταγωνιστή του ο συγγραφέας την αναπαριστά με τραγικά ρεαλιστικό τρόπο. Άνθρωποι που τρέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις, αγωνία, τρόμος, κάπνα, όλα μαζί σχεδόν ξεπετάγονται από το χαρτί και γίνονται αληθινές εικόνες στα μάτια του αναγνώστη χάρη στην πένα του Μιχάλη Μπουναρτζίδη.

«Πήρε [σ.σ. ο Θωμάς] βιαστικά τον ανήφορο, μαύρα φίδια τον έζωσαν ξαφνικά. Η κάπνα πύκνωνε, γκρίζες στάχτες χόρευαν στον αέρα σαν να χιόνιζε, άρχισαν να τσούζουν τα μάτια του. Ο κόσμος ήταν πιο πολύς τώρα όσο ανέβαινε, γέμιζε τα σοκάκια και έμοιαζε ν’ αλαφιάζει όσο περνούσε η ώρα και θέριευαν οι καπνοί, άλλοι έτρεχαν κατά κάτω, άλλοι κατά πάνω, σαν κι αυτόν, άλλοι μπρος, άλλοι πίσω, ο καθένας κάτι είχε στο νου του, κάτι να φυλάξει, κάτι να προστατέψει, μόνο κάποιοι ξένοι φαντάροι δεν έδιναν σημασία και τρέκλιζαν γλαρωμένοι από το μεσημεριάτικο μεθύσι, μέσα στην αυγουστιάτικη κάψα.»

Οι πρωταγωνιστές περιγράφονται με τρόπο εξαιρετικό, τα αισθήματά τους, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, αναδεικνύονται αριστοτεχνικά μέσα στις γραμμές του βιβλίου, ενώ ο συγγραφέας καταφέρνει να βάλει τον αναγνώστη μέσα στην ταραγμένη ατμόσφαιρα της εποχής με τρόπο εξαίσιο. Πολιτικοί και πολιτικές παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, όπως επίσης τα ήθη, οι συνήθειες αλλά και οι διαφορές κάθε πολιτισμού και κάθε πολιτιστικής ομάδας που παρουσιάζεται στο βιβλίο.

Η περιπλάνηση ενός βιολιού είναι ένα εξαιρετικό και συνάμα σπάνιο δείγμα άριστης λογοτεχνικής δημιουργίας, ένα βιβλίο αληθινό στολίδι για κάθε βιβλιοθήκη. Ο Μιχάλης Μπουναρτζίδης με το δεύτερο βιβλίο του δε θα ήταν υπερβολή αν ισχυριστούμε πως έχει πια κατατάξει την πένα του δίπλα στους κλασσικούς Έλληνες λογοτέχνες!

–

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

–