με σκότωσε κάτι που λάτρεψα... μα τι λάτρεψα; μια ουτοπία; ένα ψέμα του έρωτα; ψεύτικα χρώματα συναισθημάτων στον καμβά τού έρωτα; μήπως ήταν ένα περαστικό όνειρο ή ένα φυλακισμένο ψέμα που του χάρισα τα φτερά να πετάξει; το έμαθα να πετάει, πέταξα μαζί του, το εμπιστεύτηκα και κράτησα το χέρι του… το κράτησα από το χέρι, αλλά όμως κατηφορίζω... το νοιώθω... πετάω όμως... ακόμα πετάω... χαμογελάω... ταξιδεύω και κοιτάζω προς τα πάνω... το όνειρο όσο πάει γίνεται όλο και μια μικρή κουκίδα και η γη μεγαλώνει, και μεγαλώνει και μεγαλώνει... κοίτα την θάλασσα... κοίτα πόσο ήρεμη είναι... κοίτα πόσο μικραίνει ο ουρανός... κοίτα πόσο γρήγορα πετάω... χάνεσαι και όλο μικραίνεις... χάνομαι και όλο μεγαλώνω προς την θάλασσα... σου χαμογελάω με παράπονο μα τα βράχια όλο και μεγαλώνουν... τα συναισθήματα και η αδρεναλίνη είναι ανακατεμένα μέσα μου... σε κοιτάζω εκεί ψηλά μα η κουκίδα σου χάθηκε... ο βράχος όλο και μεγαλώνει... η θάλασσα γαλήνια και όλο μεγαλώνει... αλήθεια, πόσο με σημάδεψες προς τα βράχια αλήτη; Αισθάνομαι σαν τον ίκαρο με την πτώση μου... όμως είμαι πιο μάγκας … δεν θέλω να χαθώ στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας μα θέλω τα βράχια σου... έμαθα να είμαι σκληρός μέσα μου και πρέπει να το αποδείξω στον εαυτό μου… είμαι πολύ στα βράχια και όλες οι αισθήσεις μου σκέπτονται τον πόνο μου… έγινα ένα με τον βράχο… κομματιάστηκα πάνω του… διαλύθηκα ολοσχερώς μα ακόμα κοιτάζω εκεί πάνω… το βλέμμα μου σε κοιτάζει εκεί ψηλά μα δεν υπάρχεις… κέρδισες… με σκότωσες με τον χειρότερο τρόπο, αλλά πεθαίνει ένας φοίνικας; Όοοχι… μάθε πως αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του και… οι δροσσουλίτες πεθαίνουν; Ούτε … μεταμορφώνονται σε φαντάσματα και περιμένουν τον επόμενο χορό… τον χορό με την συνείδηση σου μάτια μου… και η παρτίδα μόλις ξεκίνησε….
Μάτια μου…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Γιάννη καλημέρα, γιατί διαβάζω πρωί πρωί την μικρή σου καλοκαιρινή ιστορία.
Μηδένισες ρε φίλε την διαφορά ανάμεσα στην κανονική σαβούρδα από την ψυχοσυναισθηματική. Τα κατάφερες μια χαρά και μπράβο σου.
(Για τους μη μυημένους, σαβούρδα, είναι η πτώση με μοτοσυκλέτα,που όμως σε βγάζει όρθιο και ζωντανό).
καλησπέρα Βαγγέλη ….. ο καθένας έχει δοκιμάσει πολλές γεύσεις συναισθημάτων και μερικές από αυτές του άφησαν μια πικρία στο τέλος… μην ξεχνάς πως τα μπαχάρια της ζωής είναι ποικίλα και λίγες γεύσεις από αυτές θα σε χαλάσουν, αλλά όχι να σε διαλύσουν …. )