Η συγγραφέας των μεγάλων επιτυχιών μας μιλάει για το νέο της βιβλίο και τα μελλοντικά της σχέδια, στον κόσμο της λογοτεχνίας!
Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την γραφή;
Γραφή σημαίνει ελευθερία για μένα, σημαίνει ασφάλεια, με οδηγεί στην αγάπη. Η πρώτη μου επαφή, μικρούλα ακόμα, να γράφω με τα μάτια κλειστά, να πλάθω ιστορίες που με βοηθούσαν να αλλάξω την πραγματικότητα, να φτιάξω έναν κόσμο ολότελα δικό μου.
Κι αυτή η πρώτη μου επαφή ήταν που με οδήγησε και στο πρώτο μου βιβλίο…
Τι σημαίνει «γράφω» για σας;
Γράφω σημαίνει εκφράζομαι, ψυχογραφώ ανθρώπους, μεταμορφώνομαι σε ντετέκτιβ, βουτάω στην προσωπικότητά τους, ανακαλύπτω τα συναισθήματά τους.
Γράφω σημαίνει ρουφάω κάθε τι γύρω μου, αφουγκράζομαι αξίες ζωής τις μετουσιώνω και τις προσφέρω με τη δική μου προσωπική σφραγίδα, με τη δική μου ανάσα ψυχής.
Γράφω σημαίνει ενώνω τον κόσμο τον πραγματικό με τη φαντασία, τις εμπειρίες, τις χαρές και τους πόνους της ζωής μου.
Γράφω σημαίνει «μιλάω» στις καρδιές των αναγνωστών, καταθέτω την ψυχή μου…
Γράφω σημαίνει ανασαίνω.
Υπήρξε κάποιο πρόσωπο στην ζωή σας, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας;
Σίγουρα ο πατέρας μου, που με βοήθησε να αγαπήσω το διάβασμα. Διάβαζε κι εκείνος πολύ, με έμαθε πως το βιβλίο είναι στ’ αλήθεια ένα παράθυρο στον κόσμο. Σίγουρα και η μητέρα μου, η μητέρα που έχασα πολύ μικρούλα. Η απουσία της από τη ζωή μου, με ώθησε να βουτήξω στα συναισθήματά μου, να μάθω να «αλλάζω» τον κόσμο, να χρωματίζω τον παράδεισό μου με τα δικά μου χρώματα, να ταξιδεύω στη φαντασία μου.
Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο.
Το «Αγάπη δηλητήριο», που κυκλοφόρησε στις 19 Ιανουαρίου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι το τέταρτο μυθιστόρημα της συγγραφικής μου καριέρας, ανάμεσα στα δώδεκα που έχω γράψει ως τώρα.
Χαίρομαι τόσο πολύ που βρίσκεται και πάλι στην αγκαλιά σας, με καινούργιο τίτλο, ανανεωμένο, ολόφρεσκο, επιμελημένο στο σύνολό του από μένα.
Είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπώ πολύ, γιατί ήταν η πρώτη φορά που καταπιάστηκα με το πρώτο πρόσωπο. Η πρώτη φορά που πειραματίστηκα με αυτή την οπτική γωνία, την πρωτοπρόσωπη αφήγηση και την «ερωτεύτηκα». Νιώθω πως με αυτό τον τρόπο γίνομαι ήρωας στη θέση του ήρωα και συμπαρασύρω μαζί μου κι εσάς. Νιώθω πως βιώνω καλύτερα τις σκέψεις και τις πράξεις των ηρώων μου.
Δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα όταν εξελίσσεται δραστικά η ιστορία. Μου αρέσει να παλεύω όμως συγγραφικά, να λύνω γρίφους, να ανατρέπω καταστάσεις, να σας κόβω την ανάσα. Πιστεύω πως η δύναμη της προσωπικής μαρτυρίας εξασφαλίζει αμεσότητα, πειστικότητα, αληθοφάνεια. Κι έχει έναν εμπιστευτικό, εξομολογητικό χαρακτήρα.
Όπως ακριβώς κι αυτό το βιβλίο.
–
αγάπη δηλητήριο
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν.
Νομίζει πως τελείωσε μαζί του.
Κάνει λάθος!
Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό;
Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του∙ κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύουν ζωές, συναισθήματα, αποφάσεις, σχέδια. Μόνο που το καραβάκι της είναι χάρτινο. Και τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου είναι έτοιμα να το κλείσουν στην αγκαλιά τους…
Άραγε το πεπρωμένο είναι δική μας επιλογή ή παιχνίδι της μοίρας;
–
Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσής σας;
Αυτή τη φορά με παρέσυρε μια στενή μου φίλη. Τα προσωπικά της βιώματα. Η σχέση που είχε κάποτε και πίστευε πως είχε τελειώσει.
Αλλά έκανε λάθος.
Ευτυχώς η φίλη μου δε βίωσε ό,τι κι η Στέλλα, η ηρωίδα μου, αλλά ήταν η αιτία να βουτήξω σε σχέσεις «άσχετες», σε σχέσεις που μας αφήνουν τα αποτυπώματά τους μια ζωή. Ξέρω πως υπάρχουν πολλές γυναίκες της διπλανής πόρτας που βίωσαν ή βιώνουν κάτι, από όλα όσα πέρασε η ηρωίδα μου.
Έγραφα και προσπαθούσα να καταλάβω. Είναι άραγε δυνατόν να στοιχειώσει τη ζωή σου ένας άνθρωπος; Κάποιος που πίστευες πως σε αγαπούσε;
Είναι.
Όταν δεν αποδέχεται τον χωρισμό. Όταν το μυαλό του αρχίζει να λειτουργεί επικίνδυνα, θέλοντας να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό.
Το «Αγάπη δηλητήριο» καταπιάνεται και με τους πατεράδες που θέλουν να μεγαλώσουν «αντράκια», παιδιά κατεστραμμένα ψυχολογικά πριν καν γίνουν άντρες. Είναι ένα μυθιστόρημα που «παίζει» με τις συμπεριφορές και τα μυστικά αλλά και με δυο τόσο μεγάλα θέματα: Τη βουλιμία. Και τη ζήλια.
Εύχομαι να σας συναρπάσει.
Έχετε συγκινηθεί με ένα βιβλίο που έχετε διαβάσει;
Έχω συγκινηθεί με πολλά βιβλία, γιατί διαβάζω πολύ, προσπαθώ να βιώνω τις ζωές των ηρώων. Όταν κάποιος συγγραφέας καταφέρνει να με συγκινήσει, τότε γίνεται αγαπημένος μου. Είμαι «δύσκολη» κι απαιτητική αναγνώστρια. Θέλω να πασχίζει ο συγγραφέας σε κάθε πρότασή του, σε κάθε του περιγραφή, να βουτάει σε συναισθήματα, να με κάνει να ανατριχιάζω, να μην αποχωρίζομαι λεπτό το βιβλίο του.
Το τελευταίο μυθιστόρημα που διάβασα κι «έζησα», είναι το «Κάποτε στη Σαλονίκη», της Μεταξίας Κράλλη, εκδόσεις Ψυχογιός.
Πραγματικά το απόλαυσα, πραγματικά συγκινήθηκα.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Ο μοναδικός δρόμος της ζωής είναι η αγάπη…
Για ποιο λόγο θα σταματούσατε να γράφετε;
Πιστεύω πως θα σταματήσω να γράφω όταν θα κλείσω για πάντα τα μάτια μου.
Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Τον Μάιο του 2017 θα κυκλοφορήσει το καινούργιο μυθιστόρημά μου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, με τίτλο «Θάλασσα Φωτιά».
Είναι ένα βιβλίο που τραγουδάει τη ζωή, που ταξιδεύει στη θάλασσα μέσα μου, στο ίδιο το φως, στον χτύπο της καρδιάς μας, στο λατρεμένο Αιγαίο.
Είναι μια «Θάλασσα Φωτιά», αφιερωμένη στην ίδια την ελπίδα.
Σας ευχαριστούμε θερμά για την όμορφη συνομιλία μας!
_
γράφει η Βούλα Παπατσιφλικιώτη
–
Από τη βιβλιογραφία της Ρένας Ρώσση – Ζαΐρη
–
Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα, μέσα στα βιβλία. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των ομώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο επιφανής φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων Αγίας Παρασκευής, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός για δεκαέξι χρόνια, αλλά και ως υπεύθυνη έκδοσης σε πολλούς εκδοτικούς οίκους.
Έχει γράψει 12 μυθιστορήματα για ενηλίκους, πάνω από 150 παιδικά βιβλία, δικά της και διασκευές, και έχει μεταφράσει 1500 βιβλία παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Για την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία και το μεταφραστικό της έργο, έχει τιμηθεί δύο φορές με τον Έπαινο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και με το Bραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας. Το 2002 το όνομά της ανεγράφη στον Τιμητικό Πίνακα της IBBY (INTERNATIONAL BOARD ON BOOKS FOR YOUNG PEOPLE). To 2015 της απενεμήθη το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία Ο ΠΙΟ ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, για το μυθιστόρημά της, «Δίδυμα Φεγγάρια», το οποίο προβάλλεται σε τηλεοπτική σειρά. Όλα τα βιβλία της, ενηλίκων και παιδικά, κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
0 Σχόλια