Άνθρωποι την νύχτα

Βγαίνουν στην πόλη

Να μαζέψουν πόνους

Από τις γωνίες και τα μισάνοιχτα παράθυρα

Στους κάδους με τις σάπιες ειδήσεις.

Αυτό προφήτεψε ο αγιογράφος στον θόλο

Της μεγάλης εκκλησίας του σύμπαντος

Στήνοντας τον χορό των άστρων

Με τον Κένταυρο και τον Ηρακλή

Την μικρή και την μεγάλη Αρκούδα

Τον Σκορπιό και τον Ορφέα.

Σ’ αυτήν την τραγική ισορροπία

Βασιλεύει το σκότος το εξώτερον,

Ο φόβος και η μνησικακία.

Η μυθολογία στέρεψε από ονόματα

Και δεν έχει άλλα να μαρμαρώσει.

Ανακύκλωση αίματος

Πικρού μέλανος ζωμού

Στην σκληραγωγία της σιωπής.

_

γράφει ο Θάνος Πάσχος

Από την ποιητική συλλογή ‘ΦΩΣ ΟΔΥΝΗΡΌ’, εκδόσεις Γαβριηλίδης