Όσοι αιώνες και αν περάσουν,
κρύο πάντα θα τους διαπερνά μέχρι το κόκκαλο.
Των ποιητών τα πράγματα,
άγρια προμηνύονται.
Κάθε πέρσι και καλύτερα.
Διότι· οι αιώνες,
-όσο και αν έχουν ανάγκη τους ποιητές,
για την οριακή επιβίωση –
μπαίνει στη μέση το χρήμα και ο νόμος.
Και είναι δύσκολα τα πράγματα εκεί έξω:
για αυτούς που έφυγαν,
ας πούμε ότι έκλεισε ο κύκλος.
Και για αυτούς που μένουν
– ευτυχώς – ανακαλύπτουν,
πως έρχεται η δικαίωση,
(αν βέβαια προλάβει να μπει το τέλος,
διότι το έργο τους διήνησε
την πορεία της ζωής τους).
Κατέθεσαν το αίμα της ψυχής τους.
Και μένει το έργο είς τους αιώνας.
Τώρα· κάποιοι θα ενδιαφερθούν,
να σκαλίσουν τα κρυφά νοήματα.
Πάντως τα αιώνια μυστικά
θα μείνουν αδιάβαστα
Στον αιώνα τον άπαντα.
Πάντα θα διαβάζουμε τους πεθαμένους,
και θα γράφουμε για τους αγέννητους.
_
γράφει η Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου
0 Σχόλια