Μέσα από την πένα της μας ξεναγεί στο εγκαταλελειμμένο και μυστήριο «Κάστρο του Τύμβρη»

Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη γραφή;
Την πρώτη φορά που δοκίμασα να γράψω κάτι ήμουν οχτώ χρόνων. Ήταν η πρώτη μου απόπειρα να γράψω βιβλίο, η οποία όμως δεν απέδωσε –για προφανείς λόγους- καρπούς. Χωρίς όμως να πτοηθώ ιδιαίτερα, έκανα και μια δεύτερη απόπειρα στην ίδια ηλικία, η οποία επίσης δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, οπότε στα εννιά μου αποφάσισα να γίνω ποιήτρια, αντί συγγραφέας, και είχα τη δικιά μου ποιητική συλλογή – τα ίχνη της οποίας τώρα αγνοούνται.

Τι σημαίνει «γράφω» για σας;
Σημαίνει «κατάθεση ψυχής». Είναι η επίπονη διαδικασία κατά την οποία μεταφέρονται όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματα στο χαρτί, και στη δικιά μου την περίπτωση, μέσω μιας φανταστικής ιστορίας.

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο στη ζωή σας, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας;
Οι γονείς μου ήταν, σίγουρα, οι πρώτοι που με έμαθαν να αγαπώ τα βιβλία και το διάβασμα. Θυμάμαι επίσης ορισμένους δάσκαλους και καθηγητές μου στο σχολείο που με ενθάρρυναν πολύ να γράφω, γιατί τους άρεσε ο τρόπος που εκφράζομαι.

Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;
Τα κύρια θέματα του «Ημίφως», που αφορούν όμως ολάκερη την τριλογία κι όχι μόνο το πρώτο βιβλίο, «Το κάστρο του Τύμβρη» είναι δύο. Το πρώτο έχει να κάνει με την ιστορία και την τάση της να επαναλαμβάνεται· όπως έχει πει ο Ισπανο-Αμερικανός George Santayana, ο άνθρωπος που δε γνωρίζει το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει. Το δεύτερο αφορά τις έννοιες της μετάνοιας και της συγχώρεσης, πραγματεύεται δηλαδή το κατά πόσον οι άνθρωποι που έχουν σφάλει μπορούν να νιώσουν ειλικρινή μεταμέλεια για τα λάθη τους, και κατά πόσον είναι σε θέση να συγχωρέσουν με όλη τους την καρδιά κάποιον που τους έχει βλάψει.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το είδος του μυθιστορήματος;
Δεν είχα πάρει ακριβώς την απόφαση να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία του φανταστικού, περισσότερο εκείνη με έχει επιλέξει! Η ιστορία δεν ήταν ακριβώς συνειδητή απόφαση, αλλά μάλλον ανάγκη, που προέκυψε ξαφνικά, μια υπέροχη βραδιά του χειμώνα.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είχατε γράψει;
Πολλά! Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία που θαυμάζω, και πάρα πολλοί συγγραφείς των οποίων οι ιδέες και το στυλ γραφής μού είναι πολύ αγαπητά. «Το φάντασμα της όπερας» του Gaston Leroux είναι ένα από αυτά.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Θα γράψω μια φράση που έχω συμπεριλάβει και στο βιβλίο μου, “nonomnismoriar”. Την έχει γράψει ο Ρωμαίος ποιητής Οράτιος και στα ελληνικά σημαίνει «δε θα πεθάνω ολόκληρος». Κάτι από μένα θα παραμείνει ζωντανό, ακόμη και μετά το θάνατο. Είναι κάτι που με συγκινεί πάρα πολύ κάθε φορά που το σκέφτομαι, το ότι δηλαδή ένας συγγραφέας ποτέ δεν πεθαίνει ολοκληρωτικά, ακόμη κι αφότου έχει αφήσει την τελευταία του πνοή: ένα κομμάτι της ψυχής του μένει για πάντα στη γη, έχοντας απαθανατιστεί μέσα στα έργα του.

Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Αυτή τη στιγμή έχω στα σκαριά το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας «Ημίφως», το οποίο δουλεύω εδώ και πολύ καιρό κι ευελπιστώ να τελειώσει σύντομα.

Ημίφως: Το Κάστρο του Τύμβρη
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή

«Είχες δίκιο για μένα Ρωξάνη, είχες δίκιο από την αρχή! Είμαι ένα τέρας, ένα σιχαμερό, ποταπό, άθλιο τέρας! Δεν έχεις άδικο που με μισείς… είμαι καταραμένος, Ρωξάνη, είμαι καταραμένος, κι εγώ, και όλοι οι υπόλοιποι δυστυχείς που παρέσυρα μαζί μου…»
Κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει το παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο που δεσπόζει στο λόφο του Τύμβρη. Όλοι πιστεύουν πως είναι στοιχειωμένο.
Η δεκαεξάχρονη Ρωξάνη δεν πιστεύει στα φαντάσματα, και το να μπει στο κάστρο είναι απλά μια πρόκληση. Αυτό, όμως, που ανακαλύπτει στο εσωτερικό του, κλονίζει όλα όσα ήξερε· η αλήθεια τη φοβίζει, αλλά ταυτόχρονα τη γοητεύει· τη βάζει σε κίνδυνο, μα την ίδια στιγμή τη μαγεύει· και ταυτόχρονα τη γεμίζει με περιέργεια. Τυραννική κι ακατασίγαστη περιέργεια, σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να σταματήσει να επιστρέφει, ξανά και ξανά, μέχρι να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του.
Δρασκελίζοντας το κατώφλι του παλιού αρχοντικού, ξεκινά η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της. Ερωτεύεται, πληγώνεται, κάνει αλλόκοσμες παρέες… Δοκιμάζει τις αντοχές της ψυχής της, συνειδητοποιεί τη δύναμη της συγχώρεσης και το κυριότερο, ανακαλύπτει ότι η ίδια η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κάστρο, τον μυστήριο ιδιοκτήτη του και τα φαντάσματά του.
Όταν στο τέλος, άθελά της, κινδυνεύει να προδώσει τα μυστικά του, οι συνέπειες για εκείνους, αλλά περισσότερο για την ίδια, είναι ολέθριες…
Το κάστρο του Τύμβρη είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Ημίφως»· μια δυναμική μπαλάντα που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Στεφανί Ιακώβου γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Κύπρο. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, όπου και πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωµα στις Ψηφιακές Τεχνολογίες, Επικοινωνία κι Εκπαίδευση. Σήµερα ζει κι εργάζεται στην Πάφο.