Κάθε βιβλίο της μοναδικό και κάθε μήνυμα που περνάει ξεχωριστό!

Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί;

«Με λένε Εύη. Είναι το «χαϊδευτικό» του ονόματος Ευαγγελία, που το σκέφτηκε η νονά μου, μια υπέροχη κυρία, βγαλμένη θαρρείς από τα παραμύθια… Και τ’ όνομά μου σημαίνει ότι φέρνω, ή τουλάχιστον το προσπαθώ, καλές ειδήσεις στους ανθρώπους. Εσένα πως σε λένε; Και τι προσπαθείς αυτόν τον καιρό;». Εννοείται ότι θα «χαμήλωνα» στο ύψος του παιδιού, για να κοιταζόμαστε στα μάτια…

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κόσμο του παιδικού βιβλίου;

Μία είναι η κινητήρια δύναμη που μας σπρώχνει να κάνουμε πράγματα στη ζωή μας. Η Αγάπη σε όλες τις μορφές της. Ακόμη κι όταν χάνει το μέτρο… Αγαπώ τη γλώσσα μας. Αγαπώ τη λογοτεχνία. Αγαπώ το παιδί μέσα μας. Αγαπώ την επικοινωνία με τους ανθρώπους. Αγαπώ να προσφέρω και να μοιράζομαι ό,τι πολυτιμότερο διαθέτω. Γι’ αυτό γράφω.

Μιλήστε μας για το παραμύθι σας, πού μόλις κυκλοφόρησε;

Η αλήθεια είναι ότι μόλις κυκλοφόρησαν όχι ένα αλλά τρία νέα βιβλία μου! Καρποφόρησε η σπορά προηγούμενων ετών, προέκυψαν ευλογημένες συγκυρίες και συναντήσεις με ανθρώπους που τα αγάπησαν και τα πίστεψαν. Και νιώθω μεγάλη χαρά και τιμή γι’ αυτό.

«Ο θησαυρός της Εβίτας» απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και περιγράφει το παραμυθένιο ταξίδι ενός παιδιού που προσπαθεί να ανακαλύψει ποιο είναι το πραγματικό νόημα και η αξία της ζωής. Στην απροσδόκητη πορεία της στον «Υπόγειο Γλωσσολύτη», η Εβίτα ξεπερνά τους φόβους και τις αμφιβολίες της, μαθαίνει καλύτερα τον εαυτό της, εκτιμά περισσότερο τους παλιούς και κάνει νέους φίλους, επεξεργάζεται την κωδικοποιημένη σε μηνύματα βοήθεια που της δίνουν και συνθέτει η ίδια τη δική της απάντηση στο ερώτημα του δασκάλου της «ποιος είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου». Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη σε εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή.

«Το μυστικό της δαχτυλιδόπετρας» έχει ως θέμα του ένα υπέροχο γέννημα της ελληνικής γης, τη μαστίχα. Απευθύνεται σε παιδιά κάθε ηλικίας και σε όσους ενήλικες μπορούν και αισθάνονται ακόμη παιδιά, για να τους θυμίσει τη δύναμη και την αξιοσύνη της χώρας μας και των ανθρώπων της. Ο μικρός Ζαχαρίας θα ζήσει στη μυροβόλο Χίο μια αναπάντεχη περιπέτεια, που θα τον βοηθήσει να ανακαλύψει την οικογενειακή του ταυτότητα και ιστορία. Με φαντασία κι ευαισθησία, με αγάπη και σεβασμό στην παράδοση, θα έρθει κοντά στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και θα γνωρίσει το προϊόν που παράγεται αποκλειστικά στο νησί του και είναι περιζήτητο σ’ ολόκληρο τον κόσμο: τη μαστίχα. Ένα βιβλίο για όλες τις αισθήσεις, που καθρεφτίζει την αγάπη μου για την Ελλάδα, τους υπέροχους τόπους της, τους καταπληκτικούς ανθρώπους της και τα μοναδικά προϊόντα που καλλιεργούν. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Alta Carta σε εικονογράφηση του Νικόλα Ανδρικόπουλου.

«Η βασίλισσα Καλοφαγού» είναι μία νόστιμη και αστεία ιστορία για την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Η μικρή Αριάδνη ζει έναν πραγματικό… εφιάλτη! Οι Μπαλονάκηδες με τη βασίλισσά τους, την Παχυσαρκία και οι Μανταλάκηδες, με τη δική τους βασίλισσα, την Ανορεξία, προσπαθούν να την πάρουν με το μέρος τους. Θα τα καταφέρει να τους αντιμετωπίσει και να στεφθεί «Βασίλισσα Καλοφαγού»; Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος σε εικονογράφηση της Λέλας Στρούτση.

Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στα παιδιά, που έχουν διαβάσει τα βιβλία σας ή σας έχουν παρακολουθήσει να τα αφηγείστε;

Δεν επιδιώκω να περάσω νοήματα στα παιδιά. Προσπαθώ να «ξεσκουριάσω» κρυφές δεξιότητες, να αναδείξω αξιόλογες ποιότητες, να εμπνεύσω ταλαντούχες διαφορετικότητες. Το νόημα είναι κάτι ρευστό, ενσαρκώνεται διαφορετικά στο μυαλό και στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Και μπορεί να αλλάζει πολλά «πρόσωπα», ανάλογα με την κατάσταση της ωριμότητάς του, τις εμπειρίες και τις συνθήκες της ζωής του, τα ερεθίσματα με τα οποία πλαισιώνεται από το περιβάλλον του. Αυτό που μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα παιδί, σε ένα νέο άνθρωπο, είναι ευκαιρίες και δυνατότητες να ψηλαφεί τον εαυτό του, να ενεργοποιεί τη σκέψη και την κρίση του, να αναγνωρίζει και να εμπιστεύεται τα συναισθήματά του. Να είναι, δηλαδή,  και να γίνεται όλο και περισσότερο μεγαλώνοντας ένας άνθρωπος παρών ολόκληρος και ακέραιος, ενεργός και ζωηρός, πρώτα απ’ όλα στη δική του τη ζωή. Και μετά στις ομάδες όπου μετέχει, στην οικογένεια, στο σχολείο, στις συντροφιές, στις συνεργασίες του, στην κοινωνία, στη χώρα του, στον κόσμο ολόκληρο.

Υπήρξε ποτέ κάποια φράση παιδιού που θυμάστε;

Τα λόγια των παιδιών, τα τιτιβίσματα των πουλιών, το θρόισμα των φυλλωμάτων και ο αχός των κυμάτων είναι συνεχώς παρόντα στη ζωή μου και τα θυμάται κάθε στιγμή μου. Αλλά δεν αποτυπώνονται σε φράσεις. Συγκροτούν και ανατροφοδοτούν τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την παρουσία των «Μεγάλων Δυνάμεων» στην καθημερινότητά μου. Το δικό μου θησαυρό…

Τι ιδιαιτερότητες έχουν οι μικροί μας φίλοι ως αναγνώστες; Είναι πιο δύσκολο να τους τραβήξεις την προσοχή;

Τα παιδιά αναζητούν στα βιβλία ό,τι και οι ενήλικες: περιπέτεια, μυστήριο, συγκινήσεις, αλήθειες, ευρηματική πλοκή, έξυπνο χιούμορ, παραδείγματα προς μίμηση, υψηλά ιδανικά, παρηγοριά, ελπίδα, όραμα, ψυχαγωγία, πρότυπα ζωής, γνώση, αισθητική απόλαυση, αφορμές για δημιουργικότητα, οικείες καταστάσεις, ανατρεπτική φαντασία, ευτυχισμένο τέλος, κάθαρση… Ο καθένας μας τα πλησιάζει με το μόνο εφόδιο που διαθέτει σίγουρα: τον καλύτερο εαυτό του! Από εκεί και πέρα, αξιολογείται, κρίνεται, επικρίνεται ή προκρίνεται αναλόγως. Μέγιστη πρόκληση και ανταμοιβή για μένα είναι η Οδύσσεια της προσπάθειας και η χαρά της επικοινωνίας, με όλους τους αναγνώστες μου.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση στην καθημερινότητα σας;

Στην καθημερινότητά μου με συνοδεύουν πάντα στίχοι αγαπημένων ποιητών. Θυμάμαι, έφηβη, μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και τον σκεφτόμουν συνέχεια, ένας στίχος του Σεφέρη: Το ζεστό νερό μού θυμίζει κάθε πρωί πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου. Μεγάλωσα με μία φράση που μου έλεγε συνέχεια η μητέρα μου: Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω! Από τη στιγμή που διάβασα Καζαντζάκη, άκουγα συνεχώς την καρδιά μου να δονείται με το Φτάσε όπου δεν μπορείς! της «Αναφοράς στον Γκρέκο» του. Τώρα τελευταία, πιάνω όλο και συχνότερα τον εαυτό μου να μου λέει και να λέει και στους άλλους: Και αυτό θα περάσει…

Για ποιο λόγο θα εγκαταλείπατε τον μαγικό κόσμο των παιδιών;

Ο κόσμος των παιδιών δεν είναι μαγικός. Είναι πέρα ως πέρα αληθινός, είναι ο κόσμος όλων μας, η πραγματικότητά και η καθημερινότητά μας. Και ως τέτοιο τον αντιμετωπίζω. Δεν θα τον εγκατέλειπα ποτέ και για κανένα λόγο. Ποιος εγκαταλείπει το δώρο της ζωής;

_

γράφει η Βούλα Παπατσιφλικιώτη

–

Στο συγγραφικό της έργο συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, τα βιβλία:

Μια βόλτα στα βυζαντινά χρόνια (Κέδρος, 2014,) Βραχεία Λίστα Βραβείων Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων 2015 του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Μην τρως τη μαμά μου! (Παπαδόπουλος, 2014)

Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη (Πατάκης, 2011), που τιμήθηκε με το Βραβείο Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων 2012 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Εδώ Προνήπιο (Παπαδόπουλος, 2010)

Εδώ Νηπιαγωγείο (Παπαδόπουλος, 2009)

Το Αλφαβητάρι της Αγίας Σοφίας (Ακρίτας, 2008)

Παραμύθια της Ίμβρου (Ακρίτας, 2005)

–

Επικοινωνία με την συγγραφέα:

Blog: http://www.evitsitiridou.me

Facebook: https://www.facebook.com/evi.tsitiridou