“Η υπόσχεση ενός αγώνα”

Στον κόσμο που βρεθήκαμε

κάποια στιγμή μοιραία

σαφώς δεν τον διαλέξαμε

μας δόθηκε τυχαία

Χωρίς να το θελήσουμε

μας έριξαν στη μάχη

μιας επιβίωσης σκληρής

βιώνοντας τα πάθη

Μόνοι κι απροστάτευτοι

στης πάλης τα γρανάζια

στ’ αφεντικά μας όμηροι

στου μόχθου τα πλοκάμια

Με ελπίδα, τόλμη οδηγό

ν’ ανατραπεί το χάος

σε έναν κόσμο νοσηρό

που επικρατεί το λάθος

Αντίστασης συνείδηση εδώ

ώρα ν’ αφυπνιστούμε

να σταματήσει το κακό

που οι κύκλοι προκαλούνε

Η φύση ο τόπος της ζωής

να επανέλθει πάλι

σε πρότερη κατάσταση

ισορροπίας άλλη

Μια ευκαιρία έχουμε τώρα ν αντισταθούμε

σ’ αυτού του κόσμου τα στραβά να εναντιωθούμε

επιλογές ν κάνουμε αυτές που μας ταιριάζουν

την ύπαρξη μας την τιμούν, ψηλά την ανεβάζουν

…Για το πνεύμα, τα όργανα της όρασης, της γεύσης και της ακοής όπως και για την ψυχή που ο πλούτος της όλη την σημαντικότητα της αξίας της ζωής μας φέρει, εκείνη την «τροφή» ν’ αναζητούμε που σαν ανθρώπους μας τιμά, πνευματικά και αισθητικά εξυψώνει και εξελίσσει. Όλοι χρωστάμε στον εαυτό μας που αντέχει, μάχεται καθημερινά και κάθε αγώνα με συνέπεια φέρνει σε πέρας ένα δώρο, αυτό της υλοποίησης της υπόσχεσης ότι θα αγωνιστούμε για την μέγιστη δυνατή υγεία και ευτυχία που του αξίζει, έτσι που το πέρασμα μας σ αυτή τη γη να έχει νόημα.

_

γράφει η Ελένη Λουκά