«Η χειρουργός της Πάλμα» είναι από τα καλύτερα αστυνομικά και ιστορικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει ως τώρα. Πολυεπίπεδο, σφιχτοδεμένο, καλογραμμένο, γεμάτο αγωνία και εκπλήξεις! Η Τάνα ντε Αγιούσο φτάνει στην Πάλμα της Μαγιόρκα ως σύζυγος του νέου ιατροδικαστή του νησιού και μπλέκεται σε μια σειρά από δολοφονίες, τις οποίες αγωνίζεται να εξιχνιάσει χάρη στο ακονισμένο της μυαλό. Δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την καχυποψία των αντρών της κοινωνίας, που δε δέχονται μια γυναίκα τόσο εύστροφη και μάλιστα ούσα η ίδια χειρουργός, αλλά και τα αισθήματά της, μιας και σύντομα βρίσκεται ανάμεσα σε δύο άντρες.

Η εξέλιξη στην αρχή είναι αργή και λίγο στριφνή, μιας και η αφήγηση γίνεται εναλλάξ από την Τάνα και τον δον Κάρλος, σύντομα όμως το γαϊτανάκι των αποκαλύψεων, το παρελθόν που χτυπά την πόρτα της Τάνα (γιατί η χειρουργός δε θυμάται την παιδική της ηλικία και αναρωτιέται πώς είχε καταλήξει σε εκείνο το οικοτροφείο στο Περού), οι πολλοί συμπρωταγωνιστές της ιστορίας, που φαίνονται να δρουν ξεχωριστά αλλά στην ουσία συνδέονται απόλυτα και αρμονικά με την πλοκή, είναι κομμάτια της πλοκής που απαιτούν παρακολούθηση από τον αναγνώστη και είναι τόσο καλοδοσμένα που δεν άφηνα το βιβλίο από τα χέρια μου. Ειδικά με την αποκάλυψη του τι πραγματικά συμβαίνει στο καταραμένο δωμάτιο του ανακτόρου όπου μετακόμισε η Τάνα στην Πάλμα, η συγγραφέας έδωσε αληθοφανέστατα ρέστα και την παραδέχτηκα!

Κι εκεί που παρασύρθηκα, ταξίδεψα, μαγεύτηκα, ανατρίχιασα, έρχεται η λύση του μυστηρίου αλά Αγκάθα Κρίστι, όπου η Τάνα τους μαζεύει όλους σε ένα μέρος και αρχίζει να αποκαλύπτει τα μυστικά και τους εγκληματίες. Σε καμία περίπτωση η συγγραφέας δεν κοπιάρει το στυλ της Κρίστι, απλώς εμένα μου έκανε άσχημη εντύπωση γιατί αυτήν την επίλυση την έχω συνδέσει αποκλειστικά με τον Πουαρώ ή τη Μαρπλ. Παρ’ όλ’ αυτά, οι έξυπνες λύσεις των εγκλημάτων με παρέσυραν και αφοσιώθηκα στην υπόλοιπη ανάγνωση, αγνοώντας τις φωνές του Σπιρτούλη μέσα μου!

Με σεβασμό στην εποχή όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα (19^ος αιώνας, Ισπανία, λίγο καιρό μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας των χωρών της νότιας Αμερικής), με άριστες γνώσεις ψυχολογίας, ιατρικής και αντιλήψεων της εποχής για την ανατομία, τις ασθένειες, την ψυχολογία, με ιδανική επιλογή χαρακτήρων και υποδειγματικό στήσιμο πλοκής, με μια έξυπνη ερωτική ιστορία χωρίς σεξ και περιττές σκηνές, με άψογη σκιαγράφηση της Τάνα ως δυναμικής γυναίκας, με αυτογνωσία, πειθώ και αυτοεκτίμηση, δίχως να καταντά καρικατούρα ή υπερβολικά φεμινίστρια, «Η χειρουργός της Πάλμα» είναι μια από τις καλύτερες επιλογές για ανάγνωση! Και τι ωραία φωτογραφία στο εξώφυλλο!