Σκαλίζαμε ο ένας τα λόγια του άλλου
μήπως ανθίσει μέσα μας ποίηση
μία λέξη
ξεπλέναμε τη λάσπη από τους στίχους μας
φυλάσσαμε βολβούς λόγων στο χώμα
λερώναμε τα χέρια μας
να καθαρίσει το μυαλό μας·
φυτεύαμε μέρα
ποτίζαμε νύχτα
να ονομαστούμε κάποτε – επάξια –
Κηπουροί.
_____
Πίνακας: Άρκη (Άννα Αρναουτάκη)
πολύ ωραία η σύγκριση της σχέσης με την καλλιέργεια, την άνθηση και την καρποφορία. Συγχαρητήρια
Μάχη σε ευχαριστώ πολύ που σου άρεσε, ανθοφορία είναι η γραφή και οι τέχνες γενικότερα, από το παρόν για το μέλλον.
Σπορά η ποίηση …
Σπέρνει παντού! Σε ψυχή, πνεύμα, συνείδηση …
Τ’ αγκάθια, όμως, είναι πάντα το πρόβλημα προς την καλλιέργειά τους.
Αγκάθι πάντα ο βρώμικος και κακός εαυτός μας …
Συγχαρητήρια!
Πολύ όμορφη προσπάθεια Κα Ντάση!