Κλέφτης ονείρων, της Βάσως Αποστολοπούλου

Δημοσίευση: 5.03.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

 

Σου ’κλεψε τη γαλήνη της ψυχής

Εκείνη... την ανεκτίμητη...

Και στοίχειωσε τις νύχτες σου

Με ύπνο γεμάτο αγρύπνια...

 

Σου σκοτείνιασε το ηλιοβασίλεμα...

Γινήκαν όλα γκρίζα

Τα χρώματα τα λαμπερά,

Που τόσο αγαπούσες ν’ αγναντεύεις...

 

Σου θάμπωσε το φεγγαρόφωτο...

Σκόρπισε πάνω του στίγματα

Κόκκινα οργής και μαύρα θλίψης

Που σκέπασαν τ΄ασήμι...

 

Σου λεηλάτησε το χαμόγελο

Εκείνο, της καρδιάς σου...

Κι απόμεινε στα χείλη τα χλωμά

Μια γραμμή πίκρας χαραγμένη...

 

Ωστόσο δεν ηττήθηκες...

Βρήκες τη δύναμη εντός σου

Να δαμάσεις τον καημό

Και να συχωρέσεις...

 

Τον κλέφτη ονείρων...

 

_

γράφει η Βάσω Αποστολοπούλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Ο ανάποδος καθρέφτης

Ο ανάποδος καθρέφτης

Έτσι θα έλεγα τον κόσμο καθρέφτη ανάποδο,Ανάποδο καθρέφτηκαθρέφτηχωρίς τζάμι Τον εαυτό σου βλέπεις,άνθρωπε,άνθρωπε τι γυρεύεις;Ξέρει ο καθρέφτης Ο κόσμος έδειξε τι είσαιγιατί ότι κάνεις το δείχνειπονάει, μα δεν σπάειεδώ είναι ο καθρέφτης._γράφει ο...

Ο ανάποδος καθρέφτης

Κλέφτης ονείρων

 Κλέφτης ονείρων έγινες,καταστροφές του κόσμουέκλεψες και το δικό μου όνειροκαι ας μην το ξέρεις Γιατί όταν κλέβεις έναΧάνονται χίλιαΓίνονται στάχτη, τέρμαΈτσι όπως πας δεν θα απομείνει κανένα._γράφει ο Ευθύμιος- Ραφαήλ Αγγελής Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ο ανάποδος καθρέφτης

Κλέφτης ονείρων

 Κλέφτης ονείρων έγινες,καταστροφές του κόσμουέκλεψες και το δικό μου όνειροκαι ας μην το ξέρεις Γιατί όταν κλέβεις έναΧάνονται χίλιαΓίνονται στάχτη, τέρμαΈτσι όπως πας δεν θα απομείνει κανένα._γράφει ο Ευθύμιος- Ραφαήλ Αγγελής Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο...

Ο ανάποδος καθρέφτης

Δεύτερη ζωή δεν έχει

Ποτέ δε θα ξεχάσει, το πρώτο τεστ που έγραψε στο δημοτικό. Ακόμη θυμάται το γραπτό του. Τα αποτελέσματα απογοητευτικά.Κανένας όμως δεν τον μάλωσε. Αντιθέτως, όλοι του είπαν να μη στεναχωριέται, γιατί στο δεύτερο θα τα πάει καλύτερα. Δεν τους πίστεψε....

Ζωή σε δόσεις

Ζωή σε δόσεις

  Τι να πουν κι άνθρωποι; Τι να κάνουν; Τους δίνουν την ζωή σε δόσεις μέχρι να τους ξεφτιλίσουν   Έπρεπε όμως να δεχτούν και ήρθε ο πόλεμος, και συνταγογράφησε συνταγογράφησε δυστυχία   Στην πρώτη δόση βομβαρδισμούς, στην δεύτερη μετανάστευση, στην Τρίτη...

4 σχόλια

4 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιώτη

    Ωστόσο δεν ηττήθηκες…

    Βρήκες τη δύναμη εντός σου

    Να δαμάσεις τον καημό

    Και να συχωρέσεις…

    Τον κλέφτη ονείρων…

    Κι αυτό είναι καθοριστικής σημασίας να το καταφέρει κανείς!!Πολύ όμορφο και δυνατό ποίημα!Σας ευχαριστώ Βάσω!!!

    Απάντηση
    • Βάσω Αποστολοπούλου

      Δύσκολο – αλλά λυτρωτικό!
      Εγώ σ’ ευχαριστώ, Άννα μου, για το όμορφο και επαινετικό σου σχόλιο!

      Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη

    να δαμάσεις..να συχωρέσεις..

    δύσκολο..αλλά δυναμώνει την ψυχή και την ανεβάζει στο σκαλί της ευτυχίας

    Απάντηση
    • Βάσω Αποστολοπούλου

      Συγχωρείς αλλά δεν ξεχνάς – για να προστατέψεις την ψυχή σου από νέα τραύματα…
      Σ’ ευχαριστώ πολύ Μάχη μου!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου