Η πρώτη ποιητική συλλογή του Κώστα Μοναστήρα, «Ηλιοτριβείο» (Libron Εκδοτική, 2016), Ο δημιουργός αξιοποιεί τα ατομικά και κοινωνικά βιώματα εκτελώντας την αγωνία του για την κοινωνία, το χρόνο και τη μνήμη.
Υπερρεαλιστικές νότες προσδίδουν μία ονειρική διάσταση στην ποιητική του και μία αίσθηση ρευστότητας και υψηλής ταχύτητας μέσα στη συνειρμική κίνηση του στίχου. Ταυτόχρονα συμβάλλουν σε μία ιδιαίτερης ζωντάνιας εικονοποιία (ηλιοτριβείο, ροδιές, ο τσαλαπετεινός των Πατησίων, σπασμένοι ήρωες, ίσως).
Σε έναν κόσμο παράλογο στον οποίο η “βιτρίνα” καθίσταται οδηγός, ο Μοναστήρας αναζητά σουρεαλιστικές διεξόδους, στρέφοντας την προσοχή του αναγνώστη/ακροατή στον Άνθρωπο και τα συναισθήματά του (λέξεις σε ένα κορίτσι που μεγαλώνει). Στην πεζότητα των αριθμών και των αόρατων ανθρώπων ο δημιουργός απαντά με το ποιητικό συναίσθημα. Απέναντι στους εφιάλτες του παρόντος ορθώνει ως ασπίδα το υπερρεαλιστικό παράλογο σε μία ποίηση ανθρωποκεντρική που μιλά για τη μνήμη (ίσως, κήποι) τη λήθη (λίθοι) και το χρόνο (μονάδα μέτρησης).
Η στιχουργική του είναι αστική (μαζεύω, φθινάνθρωποι). Εικόνες αστικού χάους ξεπροβάλλουν αναζητώντας απαντήσεις για τον παραλογισμό του τσιμέντου και τους μετασχηματισμούς των πόλεων (ροδιές, ο τσαλαπετεινός των Πατησίων). Ο ποιητής εκφράζει την απογοήτευση και το βαθύ πόνο του για την κατάντια των αστικών κέντρων.
Ο φυσικός χώρος αντιμετωπίζεται ως κάτι εξωτικό ως μία ανάγκη για συναισθηματική πινελιά στη ζωή του κατοίκου του αστικού κέντρου. Παράλληλα, με το φυσικό στοιχείο ο Μοναστήρας φέρνει και μία αισθητική ισορροπία προς τις αστικές εικόνες. Ωστόσο, οι χώροι του είναι πάντα εξωτερικοί. Δεν πρόκειται για ποίηση κλειστού δωματίου σε κάποιο άστυ, αλλά για μέρη όπου η παρουσία των ανθρώπων είναι διαρκώς παρούσα.
Άλλωστε, η κοινωνική ποίηση δεν υπάρχει δυναμικά στη συλλογή αποκαλύπτοντας με ευαισθησία τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της στιχουργικής του (γιατρός, φθινάνθρωποι χωλός, Οδυσσέας) ακόμα και με σαφείς αναφορές στους πρόσφυγες (μουλαράς, το δεύτερο της ζωής μου ταξίδι, Αϊ-Λαν). Άλλοτε επιστρατεύει την ποιητική σάτιρα με αλληγορική διάθεση (αλχημιστής).
0 Σχόλια