27.05.2021

Μητέρα αγωνίστρια

Τα παλληκάρια τ’ άτρωτα 

που πολεμούνε μ’ αυταπάρνηση στα βουνά,

που δίνουν ψυχή και σώμα 

για την αθώα ξανθομαλλούσα κόρη,

την Ελευθερία•

αυτά έχουν εξασφαλισμένη την αιώνια δόξα.

Με λαμπρά καλλιγραφικά γράμματα

οι άγγελοι στις στήλες της υστεροφημία

θα γράψουνε τ’ ονόματά τους•

αυτά τα παλληκάρια τ’ αψηλά

-ωσάν τα κυπαρίσσια- 

εσύ τ’ ανέστησες και τα ανέθρεψες ως είναι. 

Του κόσμου τα μαλάματα καθρεφτίζονται

στα αθώα γαλανά σου μάτια.

Η προσφορά σου είναι αδύνατο να ξεχαστεί.

Και το έργο σου δε σταματά εκεί,

πονόψυχη και σκληροτράχηλη μάνα•

πλέκεις πλεξίδια τα καστανά σου μαλλιά

σα ξυπνήσεις και σιγομουρμουρίζεις

σκοπούς αλλιώτικους, κλέφτικους.

Ύστερα ανεβαίνεις στο βουνό

κουβαλώντας πυρομαχικά,

φορτωμένη σα γαϊδούρι,

με χιονίστρες στα πόδια και πόνους στα πλευρά,

σχίζεις το βουνό με σαρακοφαγωμένα

παπούτσια.

Ο χιονιάς σφυροκοπά,

αλλά δεν σε νοιάζει.

Πας στα παλληκάρια της λευτεριάς

ψωμοτύρι και κάλτσες.

Στον κόρφο σου έχεις την Παναγιά,

στην καρδιά σου την ελπίδα,

στις ασθενικές σου πλάτες ξύλα και μπόγους.

Το σθένος και το φρόνημά σου μεγάλο.

Βλέπεις το παιδί σου να κλαίει απ’ την αφαγιά,

ν’ ατιμάζουνε την κόρη σου,

να πυρπολούν το γιο σου,

σα θάβεις ένα παιδί σου θάβεις ένα μέρος δικό σου.

Νιώθεις στο πετσί σου τη μαγαρισιά της δουλείας.

Ποιος ξεχνά όταν σε πιάσανε τη δόλια

και κάψαν τσιγάρα στο κορμί σου το

πολυβασανισμένο!

Δε σεβάστηκαν πως είσαι δημιουργός της ζωής.

Κι όμως εσύ δεν έβγαλες τσιμουδιά,

δε σου πήραν λέξη οι Κρετίνοι.

Κι όλο κι θυμώνανε κι αναρωτιόντουσαν 

πώς τ’ ασθενικό αυτό κορμί

είναι συνάμα τόσο δυνατό.

Και σε σκοτώσανε απ’ τη ντροπή τους.

Γυναίκα αγωνίστρια,

μη λογοψυχάς,

στις πλάτες σου η γη γυρίζει 

στις πλάτες σου ορθώνονται πολιτείες.

Δεν σε ξεχνάμε.

 

_

γράφει η Χριστίνα Μαυρέλη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου