2.01.2021

Μια μάσκα του συρμού

Τί σόι ζωή σαν δεν μπορείς να ζήσεις,

Lockdown και πέφτει η αυλαία.

Το πλήθος χάνεται και η ζωή μαραίνεται.

Απορείς, π’ απλώνεται φως ημέρας σε δρόμους σκοτεινούς.

 

Ανήσυχη η ηρεμία τρομοκρατεί την μνήμη,

που παίζει play bacκ σαν μαυρόασπρη ταινία,

το τότε, που ο εχθρός είχε μορφή όμοια με εμένα,

κρατούσε όπλο, φόνευε πολλούς σαν κι εμένα.

Τώρα αόρατος κτυπά, δεν τον αναγνωρίζεις, 

σκορπά τον θάνατο, δίχως δουλειά και μεροκάματο,

με μια μάσκα του συρμού σου κόβει… τον αέρα

 

Σ’ ένα πόλεμο δίχως μάχη, ηττημένος!

 

Τέτοιο θέατρο ο μασκοφορεμένος!

Θύτες και θύματα θέλει να μοιάζουν ένα.

Αθώοι και ένοχοι, εχθρό να έχουν έναν

και πίσω από την μάσκα τα εγκλήματα κρυμμένα.

 

_

γράφει η Νατάσα Λουκά

Ακολουθήστε μας

Υπνοβάτες

Υπνοβάτες

Κάθομαι, κοιμάμαι. στέκομαι κοιμάμαι  και ξαπλώνοντας πάλι κοιμάμαι. Υπνοβατώντας ψάχνω την ελπίδα  μες στο βαθύ το χάος. Με ύπνο το ξεπερνάω.  Στον ύπνο βρίσκω ηρεμία,  στο ξύπνιο με πιάνει μελαγχολία κι εκεί που λέω να το παλέψω  με κυριεύει υπνηλία. Σμίγω με...

ο θόρυβος

ο θόρυβος

Τους άκουγε όλη νύχτα Άλλοτε να ερωτεύονται και άλλοτε εκείνη να σπάει σε ό,τι πολυτιμότερο είχε Τότε ήταν που τα δάκρυά της χτυπούσαν με κρότο το ταβάνι όπως πέφτουν δεκάδες τα παιδιά από τα πολυβόλα ή όπως εκείνα τα πουλιά κλείσανε τις φτερούγες τους και παραδόθηκαν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

ο θόρυβος

ο θόρυβος

Τους άκουγε όλη νύχτα Άλλοτε να ερωτεύονται και άλλοτε εκείνη να σπάει σε ό,τι πολυτιμότερο είχε Τότε ήταν που τα δάκρυά της χτυπούσαν με κρότο το ταβάνι όπως πέφτουν δεκάδες τα παιδιά από τα πολυβόλα ή όπως εκείνα τα πουλιά κλείσανε τις φτερούγες τους και παραδόθηκαν...

Ιουνίου αναμνήσεις

Ιουνίου αναμνήσεις

  Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει… Τι μένει απ’ τον Ιούνη;   Η βόλτα στα σοκάκια της Άνω Πόλης. Η ιεροτελεστία του φιλιού – κρυμμένη στις βουκαμβίλιες, μακριά απ’ τις αδιάκριτες ματιές –   Γύρω γιασεμιά, λουλούδια κι ασπρισμένοι τοίχοι. Σοβάδες που ξεκολλούν και...

Σε προσμένω

Σε προσμένω

Σε προσμένω κάτιΔιάπυρους Ιούνηδες καιΤ’ απεχθή φθινόπωρα. Τους ενδιάμεσους μήνες Είτε τρώω χιόνι καιΦλέγομαιΕίτε κρεμάμενος σε μια σεκόγιαΣφίγγω τη θηλή Και σου γράφω ποιήματα.   _ γράφει η Παρασκευή...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *