Τρίτη και δεκατρείς εχθές,
δεν βγήκα από το σπίτι,
στο κολυμβητήριο να πάω, απέφυγα.
Κοιμήθηκα ώρες πολλές, ώρες πολλές κοιμάμαι,
έχοντας ύπνο καλόν.
Ξυπνώντας εχθές το πρωί στις ένδεκα (στις δώδεκα κοιμήθηκα ξανά),
ολοκλήρωσα κάτι, που, από προχθές, Δευτέρα, του μήνα δώδεκα είχα ξεκινήσει, με διάθεση πάρα πολύ καλή,
την μορφή σου στην μνήμη φέρνοντας,
όμως, το τέλος δεν μπορούσα, αφού δεν γνώριζα, εάν ήθελες.
Εχθές το πρωί, Τρίτη και δεκατρείς, αποπειράθηκα επιτυχώς.
Όμορφη αίσθηση ακριβή,
η στίλβη των ματιών σου η υγρή,
η ροή που σφύζει! Μυρτώ μου!
Το “μου” δεν είναι κτητικό,
του αγέρα ετάχθης,
της Ιππολύτης βέλος ευθύβολο.

_

γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης