Τέχνη και ζωή.
Ζωή και τέχνη.
Σε τέτοιο σημείο, που πια,
δεν ξεχώριζε τη ζωή της,
από τη δουλειά της.
Αυτά τα δύο έγιναν ένα.
Αυτά τα δύο πάνε μαζί.
Μέχρι που το ένα έπρεπε να θυσιαστεί.
Και αυτό δεν ήταν οι προσωπικές της σχέσεις.
Μέχρι που συνειδητοποίησε ότι:
ήταν έτοιμη και για τα Δύο.
Και οι θυσίες;
«Τι είπατε;»
«Αν μου χρωστάει η ποίηση;»
«Εγώ χρωστάω στην ποίηση.»
Και οι εμπλεκόμενοι αναρωτήθηκαν για το Μετά.
Εκείνη απάντησε:
«Έζησα μιαν εξαίσια ζωή.»
«Τι;»
«Αν έχω μετανιώσει;»
«Ολοκληρωτικά!»
Και εκεί το μαγνητοφωνάκι έκλεισε.
«Αργώ πολύ να πεθάνω;»
«Θέλω ένα τριαντάφυλλο!»
«Μόνο ένα τριαντάφυλλο…».
Γύρισε προς τον τοίχο.
Και ήρθε το τέλος.
_
γράφει η Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου
0 Σχόλια