Ένας μύθος εν ζωή, ένας θρύλος μια νεράιδα
Μια αέρινη φωνή σα της άνοιξης τα βράδια!
Μία έμπνευση από Θείο, σαν αρχέτυπη εικόνα
Ένα βάλσαμο από στίχους, μια μελωδική αηδόνα!
Πόση αλήθεια σ ένα μύθο να αντέξει το μυαλό
Και στης υπαρκτής ανάγκης να βουτήξει το γιαλό.
Στάλθηκε από το σύμπαν με ανθρώπινη μορφή
Να γεμίσει με τραγούδια κάθε ανθρώπινη ψυχή
Μέσα στη θνησιμότητα μία θεά χορεύει
Έναν υπνωτικό χορό που όλους τους μαγεύει.
Πέφτει κάτω συντρίβεται σαν Ίκαρος στο χώμα
Το φως του ήλιου άγγιξε με της φωνής το χρώμα.
Νότες που ταξιδεύουνε μέσα σε χρονοδίνη
Δίνουν στον μύθο τη πνοή αιώνιος να μείνει
Εύθραυστη που ναι η ζωή σε τούτη την οντότητα
Κανείς δε γλίτωσε ποτέ απ’ τη πραγματικότητα.
_
γράφει η Λώρα Αγγελή
0 Σχόλια