Τρία μυθιστορήματα από τις εκδόσεις «Καστανιώτη» φιλοξενούνται σήμερα στη στήλη μας. Αναλυτικότερα:
Εκδόσεις Καστανιώτη
«Η μυστική γραφή», Σεμπάστιαν Μπάρυ
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Ροσίν ΜακΝάλτι, μειλίχιο πλάσμα κι αιωνόβια τρόφιμος της –προσεχώς υπό κατεδάφιση
και μετακίνηση– Ψυχιατρικής Κλινικής του Ροσκόμον, αποφασίζει, κρυφά, αθόρυβα, ν’ αφήσει το χνάρι της: μια προσωπική μαρτυρία με την οποία πασχίζει να ιστορήσει τον τραυματικό της βίο και παράλληλα να διαψεύσει τα μυθεύματα που την κράτησαν ισοβίως άνθρωπο του περιθωρίου. Στην αφήγηση της Ροσίν πλέκεται περίτεχνα η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ψυχιάτρου της, δόκτορος Γκρεν, για χρόνια θεράποντος ιατρού της Ροσίν, ο οποίος βυθίζεται σε μια ολοένα και πιο προσωπική εμμονή όσο περισσότερο ανασκαλεύει το παρελθόν της υπερήλικης ασθενούς του, με την οποία νιώθει να τον συνδέει ένας δεσμός μυστηριώδης, ανεξιχνίαστος.
Με το συγκλονιστικό αυτό βιβλίο-επίτευγμα συναρπαστικής μυθοπλασίας και ποιητικής κατάδυσης στο μυστήριο της ανθρώπινης ψυχής, ο σπουδαίος Ιρλανδός συγγραφέας μας χαρίζει –όπως δηλώνει και ο τίτλος– ένα βιβλίο σχεδόν ιερό: ένα αφιέρωμα στον πανταχού παρόντα θεό της αγάπης. Από τα σπουδαιότερα αγγλόφωνα μυθιστορήματα της τελευταίας δεκαετίας.
Ο συγγραφέας:
Ο Σεμπάστιαν Μπάρυ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1955 και σπούδασε στο περίφημο Τρίνιτι Κόλετζ της γενέτειράς του. Ξεκίνησε γράφοντας τα θεατρικά έργα Boss Grady‘s Boys (1988), The Steward of Christendom (1995), Our Lady of Sligo (1998), The Pride of Parnell Street (2007), και το 1998 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, το The Whereabouts of Eneas McNulty (στα ελληνικά Η οδύσσεια του Ινίας ΜακΝάλτυ, από τις Εκδόσεις Πόλις). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Annie Dunne (2002), A Long Long Way (2005, στα ελληνικά Μακριά, πολύ μακριά, από τις Εκδόσεις Πόλις), το οποίο βρέθηκε στη βραχεία λίστα του βραβείου Μπούκερ. Στην ίδια θέση βρέθηκε και το 2008 με το μυθιστόρημά του Η μυστική γραφή (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Έχει κερδίσει πολλά έγκυρα βραβεία της Ιρλανδίας και της Βρετανίας.
«Η συντέλεια του κόσμου», Τζέννυ Έρπενμπεκ
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Στις αρχές του περασμένου αιώνα γεννιέται ένα κορίτσι. Η μάνα του Εβραία, ο πατέρας του χριστιανός. Πόσο θα ζήσει; Πόσο θα μπορούσε να ζήσει, αν κάποιος είχε προλάβει να κάνει κάτι που δεν έκανε; Κι αν όντως δεν πέθαινε τότε το κορίτσι, πόσα χρόνια θα ζούσε ακόμα; Και τι του επιφύλασσε το μέλλον; Με φόντο ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο ιστορικό πλαίσιο, σε αυτό το πέμπτο βιβλίο της, η Τζέννυ Έρπενμπεκ αφηγείται τις πολλές εν δυνάμει ζωές, αλλά και τους διαφορετικούς θανάτους μιας αλησμόνητης ηρωίδας. Οι πολλές ζωές γίνονται μία, σε ένα ταξίδι γεμάτο όνειρα, διωγμούς, έρωτες, πείνα, ανακρίσεις, εκτελέσεις, τιμές, σιωπές και τελετουργικές επαναλήψεις· ένα ταξίδι που ξεκινά από τη Γαλικία της αυστροουγγρικής μοναρχίας λίγο μετά το 1900, συνεχίζεται στη Βιέννη μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κι ύστερα στη Μόσχα την εποχή του σταλινισμού, κι από εκεί στο Βερολίνο της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, για να ολοκληρωθεί στο Βερολίνο της σύγχρονης επανενωμένης Γερμανίας. Στη Συντέλεια του κόσμου η πολυβραβευμένη συγγραφέας σκαλίζει ιστορικά ντοκουμέντα και θαμμένα μυστικά, μιλάει για το σκοτάδι του θανάτου έτσι ώστε να κρατήσει άσβεστο στη μνήμη το φως της ζωής.
Η συγγραφέας:
Η Τζέννυ Έρπενμπεκ γεννήθηκε το 1967 στο Βερολίνο της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Μεγάλωσε σε ένα καλλιτεχνικό και επιστημονικό οικογενειακό περιβάλλον. Σπούδασε αρχικά Βιβλιοδεσία, και στη συνέχεια Θεατρικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου και Σκηνοθεσία Μουσικού Θεάτρου στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία Hans Eisner. Έκανε το λογοτεχνικό της ντεμπούτο το 1999 με την Ιστορία του γερασμένου παιδιού. Το 2001 απέσπασε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του διαγωνισμού για το Βραβείο Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν με το διήγημα «Σιβηρία», το οποίο συμπεριλήφθηκε στη συλλογή της Σκύβαλα. Το 2004 εξέδωσε το Παιχνίδι με τις λέξεις, το πρώτο της μυθιστόρημα. Η συντέλεια του κόσμου (Aller Tage Abend) εκδόθηκε το 2012 και απέσπασε διάφορα βραβεία, λ.χ. το Independent Foreign Fiction Prize στη Μεγάλη Βρετανία και το Europäischer Literaturpreis στην Ολλανδία. Το τελευταίο της μυθιστόρημα Gehen, ging, gegangen (Περαστικοί) εκδόθηκε το 2015 και ήταν στη βραχεία λίστα για το Deutscher Buchpreis. Το 2016 τιμήθηκε με το Βραβείο Τόμας Μαν.
«Ο Μεγάλος Πόλεμος», Αλεξάνταρ Γκάταλιτσα
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Ένα μυθιστόρημα επικών διαστάσεων για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτό το σύνθετο
πλέγμα γεγονότων που καθόρισαν, αρχής γενομένης από το 1914, την πορεία του φοβερού 20ού αιώνα. Το βιβλίο του Αλεξάνταρ Γκάταλιτσα δεν είναι ούτε ένα ακόμα χρονικό, ούτε ένα τυπικό ιστορικό μυθιστόρημα. Είναι ένας σύγχρονος και έντεχνος τρόπος να μιλήσει κανείς για το παρελθόν και να το ανακαλέσει σε όλη του την περιπλοκότητα, ένας συναρπαστικός ιστός καμωμένος από πολλαπλές αφηγηματικές διαστάσεις, μια εντυπωσιακή νωπογραφία ανθρώπινων πεπρωμένων η οποία ζωντανεύει την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής – όχι μόνο τα κρίσιμα πεδία των μαχών και τα μετόπισθεν, αλλά και την περίοδο της αθωότητας που προηγήθηκε. Ο συγγραφέας παρακολουθεί τις τύχες ογδόντα και πλέον χαρακτήρων από όλες τις εμπόλεμες πλευρές – επιφανείς και αφανείς, νικητές και ηττημένους, στρατηγούς και στρατιώτες, τραγουδιστές της όπερας και κατασκόπους, καλλιτέχνες και απλούς ανθρώπους, σαρώνοντας με το σουρεαλιστικό, μεταφυσικό του βλέμμα μια ταραγμένη Ευρώπη από τη μια της άκρη ως την άλλη. Ο Μεγάλος Πόλεμος ανήκει στα σημαντικότερα συγγραφικά επιτεύγματα των Βαλκανίων τα τελευταία χρόνια. Το 2012 τιμήθηκε με το Βραβείο ΝΙΝ, την κορυφαία λογοτεχνική διάκριση της Σερβίας.
Ο συγγραφέας:
Ο Αλεξάνταρ Γκάταλιτσα γεννήθηκε το 1964 στο Βελιγράδι και είναι απόφοιτος του πανεπιστημίου της σερβικής πρωτεύουσας. Σπούδασε στα Τμήματα Κλασικής Φιλολογίας, Λογοτεχνίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα Οι γραμμές της ζωής (Βραβείο Μίλος Τσερνιάνσκι), Η άλλη όψη, Το τέλος, Ο θάνατος του Ευριπίδη και Αόρατοι (Βραβείο Στέβαν Σρέματς), καθώς και διηγήματα, μεταξύ των οποίων η συλλογή Αιών (Βραβείο Ίβο Άντριτς). Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Eίναι εξέχων μεταφραστής της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας (Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης) και ποίησης (Σαπφώ, Ανακρέων), αλλά και του Σόλωνα, στη σερβική γλώσσα. Παράλληλα αρθρογραφεί τακτικά ως μουσικοκριτικός. Υπήρξε στέλεχος φορέων όπως η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση και η Εθνική Βιβλιοθήκη στην πατρίδα του.
Ο Μεγάλος Πόλεμος συνιστά το τελευταίο μέρος μιας άτυπης τριλογίας, δίπλα στα έργα Αόρατοι και Αιών που προηγήθηκαν.
0 Σχόλια