Και αν από το πέλαγος τρομάζεις,
Και από την αλμύρα ψήνεσαι,
Αφήσου στον αέρα, να σε πάει στα νησιά.
Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες
Κάνε τους συντρόφους και οδηγούς.
Τους φόβους σου βάλε στο αμπάρι.
Και άσε την ελπίδα πλώρη, να σε πάει στα νησιά.
Νησιά γεμάτα ο ωκεανός.
Άλλα ξέρες, άλλα θεόρατα βουνά, με λιμάνια απροσπέλαστα.
Μα είναι και εκείνα που θα σου δείξει ο αγέρας αν τον αφήσεις.
Σε αυτά θα γυρνάς και θα ξαναγυρνάς,
σαν ναυαγός, σαν καραβοκύρης ή σαν περιπλανώμενος απλά.
Μα πάντα θα γυρνάς.
_
γράφει η Αφροδίτη Βαμιεδάκη
0 Σχόλια