Νύχτα, της Σοφίας Καποράνη

Δημοσίευση: 25.04.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

Νύχτα αθόρυβη, γνωρίζω τα στενά της
εκεί κρύβεσαι εσύ, μέσα στην ερωτιά της
νύχτα σπας σαν το γυαλί, όταν τη μάσκα βγάλεις
το ρόλο σου με δυνατή φωνή, αρχίζει ο τελάλης

Νύχτα περνάς ανάμεσα απ’ τις σκιές μας
ζωγραφίζεις τις φωτιές και ανάβεις τις καρδιές μας
νύχτα φωτίζεις εσύ, τις φωνές του ονείρου
μάταια αναζητούν να βρουν,τον δρόμο του ψιθύρου

Νύχτα όταν πονάς, βαθιά αναστενάζεις
επειδή σου σπάσαν τα φτερά, γι’ αυτό δεν μοιάζεις
δεν μοιάζεις αετός, ούτε καν με περιστέρι
μοιάζεις λεπτό χαρτί που το ‘σκισε του χρόνου το μαχαίρι

Νύχτα στα χέρια σου εγώ χάνω τον χρόνο
κάποιος κάπου στην ζωή σε ‘βαλε σε θρόνο
να χάνεσαι στην αυγή, να περιμένεις
σαν μικρό παιδί απ’ την αρχή να μάθεις ν’ ανασαίνεις.

Ακολουθήστε μας

Η δύναμη της αγάπης

Η δύναμη της αγάπης

Με την αγάπη ανθίζει η φύση με την αγάπη ανθίζει η ζωή με την αγάπη ομορφαίνει ο κόσμος με την αγάπη ομορφαίνεις κι εσύ.   Με την αγάπη η καρδιά αναπνέει το μουντό και το γκρίζο γλυκαίνει, φωτίζει με την αγάπη νικιέται ο πόνος με την αγάπη κι ο χειμώνας ανθίζει....

Αιώνιο Κυνήγι 

Αιώνιο Κυνήγι 

Ημέρες νηνεμίας πριν την καταστροφή … Μια αστραπή πριν την καταιγίδα Με συνοδεία μιας απόκοσμης βροντής Που κάνει την πλάση να ησυχάσει Ανθρώπους, ζώα τα τρομάζει Οιωνός προοιωνίζει τα μελλούμενα Δημιουργώντας σκέψεις για τα γενόμενα … Άραγε μπορεί κανείς να ξεφύγει...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Αιώνιο Κυνήγι 

Αιώνιο Κυνήγι 

Ημέρες νηνεμίας πριν την καταστροφή … Μια αστραπή πριν την καταιγίδα Με συνοδεία μιας απόκοσμης βροντής Που κάνει την πλάση να ησυχάσει Ανθρώπους, ζώα τα τρομάζει Οιωνός προοιωνίζει τα μελλούμενα Δημιουργώντας σκέψεις για τα γενόμενα … Άραγε μπορεί κανείς να ξεφύγει...

Μύθος εν ζωή

Μύθος εν ζωή

Ένας μύθος εν ζωή, ένας θρύλος μια νεράιδα  Μια αέρινη φωνή σα της άνοιξης τα βράδια! Μία έμπνευση από Θείο, σαν αρχέτυπη εικόνα  Ένα βάλσαμο από στίχους, μια μελωδική αηδόνα! Πόση αλήθεια σ ένα μύθο να αντέξει το μυαλό  Και στης υπαρκτής ανάγκης να...

Militia Amoris

Militia Amoris

Πόλεμος Απόλεμος ο Έρωτας αυτός: Αδράχνω τα όπλα και τα πετάω χάμω. Κάνω σπονδές στ’ όνομά σου και Υπογράφω ειρήνη μ’ ερυθρά μελάνη. Μα εσύ μ’ εξοντώνεις με  Την ίδια μου την Πένα. Γιατί γνωρίζεις ότι  Οι Ποιητές δεν πεθαίνουν ποτέ και Ανάμεσα στον Πόλεμο...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Σοφία Ντούπη

    Όμορφο και τρυφερό το ποίημά σου Σοφία μου… του λείπει η μουσική για να γίνει ένα υπέροχο τραγούδι!!! Μπράβο σου!!!

    Απάντηση
  2. Ανώνυμος

    Άννα μου χίλια ευχαριστώ

    Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    Σοφία μου το ελπίζω να γινει και αυτο ενα ο όροφο τραγούδι

    Απάντηση
  4. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Νύχτα γεμάτη από το φως της έμπνευσης!!!!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΦΙΑ!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου