26.03.2022

Οι Χαμένοι Π.

Ανήκουμε στο φως

εμείς,

ακούστηκε ο ποιητής 

να ψιθυρίζει,

χαράζοντας πάνω στους τοίχους, 

μ’ αυτόματη γραφή

με τα νύχια του,

μέχρι που στέρεψαν,

ακαταλαβίστικους στίχους 

στο σκοτάδι.

 

Τα ποιήματά μας 

είναι γεμάτα από θεούς,

συνέχισε σιγοτραγουδώντας.

Αυτή τη φορά, ξαπλωμένος μπρούμυτα,

χάραζε με τη μύτη του 

παράξενα σχήματα, 

παραμερίζοντας τη σκόνη

από την τέφρα του προηγούμενου ποιητή,

που είχε καλύψει το πάτωμα

του κελιού του

απ’ άκρη σ’ άκρη.

 

Η ομορφιά μας 

παίρνει χρώμα κατακόκκινο 

πάνω σε κάθε τι 

χαμένο

που δεν σταμάτησε ποτέ 

να κινείται,

αυτήν τη φορά διαμαρτυρήθηκε 

στέκοντας πίσω από την 

πόρτα του κελιού του 

με μάτια ανοιχτά, 

μα δίχως κόρες να τα 

σημαδεύουν.

 

Εμείς θα σας βρούμε

την έξοδο από τη

θλιβερή πόλη,

μακριά από τον αιώνιο πόνο, 

γιατί εμείς ανήκουμε στους Χαμένους

–τώρα πια είχε γραπώσει 

και με τα δυο του, άμαθα από δουλειά 

κι αδύναμα χέρια, 

τα όρθια κάγκελα 

της μαντεμένιας και πυράντοχης 

πόρτας του κελιού του,

τραντάζοντάς τα

μ’ όλη του τη δύναμη, 

και κραύγαζε, μέχρι που 

έκλεισε η φωνή του 

και τυλίχτηκε στις φλόγες 

που ο ίδιος είχε, εν αγνοία του, χαράξει

στους τοίχους και το πάτωμα

του κελιού του.

 

Τον άκουσαν 

οι καλοί άνθρωποι

κι έτρεξαν.

Μα ήταν πια αργά.

Δεν έμεινε τίποτα

από αυτόν

για να διηγηθούν! 

 

_

γράφει ο Θεόδωρος Μακρής

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου