Ο άνθρωπός μας στο Παρίσι
είναι ένας όμορφος αλλά σεμνός άνθρωπος
δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν πάει με γυναίκες
πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία
κι αλληλογραφία διατηρεί
με δυο επισκόπους και τρεις καλόγριες
αποφεύγει το κρέας, πίνει ελάχιστα
γάλα με καφέ και τρεις δόσεις ζαχαρίνη
διαβάζει οικονομική θεωρία
Φουκουγιάμα και Κέυνς
λίγη ποίηση, καθόλου λογοτεχνία
Οβίδιο, Όμηρο και ολίγο Σαίξπηρ
και πάντα κοιμάται νωρίς
ξυπνάει ακόμα πιο νωρίς, ξυρίζεται
πάντα το νερό στους 37° C
πετσέτα φρεσκοπλυμένη και καθαρή
πρωινό, φυσικός χυμός κι ένα αυγό μελάτο
γυμναστική
και βγαίνει έξω
λευκό τουίντ σακάκι, μαύρο λουστρίνι
παλτό, καπέλο, μπαστούνι, βιβλίο
και φεύγει για την δουλειά του
37 δεξιά βήματα, 36 αριστερά
ανεβαίνει τη σκάλα
χαιρετάει με μισό χαμόγελο
ξύλινο, καθαρό, επαγγελματικό
και κάθεται στο γραφείο του.
Ο άνθρωπός μας στο Παρίσι
είναι ένας όμορφος αλλά σεμνός άνθρωπος
δουλεύει χωρίς να σηκώσει κεφάλι
και την ώρα του διαλείμματος
αρκούν δεκαπέντε λεπτά για να ξεκουραστεί
να ανοίξει την τσάντα του με το έτοιμο τοστ
μαρούλι, μαγιονέζα και μισή φέτα βραστό αυγό
δύο γουλιές μεταλλικό νερό, Perrier φυσικά
κι ύστερα πάλι πίσω στην εργασία του
στους λογαριασμούς του, στις συναλλαγματικές
στις επικοινωνίες, στις συνδιασκέψεις
με μεγάλα επενδυτικά γραφεία και αξιωματούχους της ΕΕ
προγράμματα συντάσσοντας για να αντιμετωπιστεί η κρίση
και για να προστατέψουμε το πλεόνασμα
κι αυτή η ιστορία συνεχίζει μέχρι το βράδυ,
τότε, μόλις το καμπανάκι σημάνει εννιά
ο άνθρωπος μας στο Παρίσι
σηκώνεται, φοράει το καπέλο του
βγαίνει στους δρόμους, κατεβαίνει τη σκάλα
χαιρετάει με μισό χαμόγελο
ξύλινο, καθαρό, επαγγελματικό
37 δεξιά βήματα, 36 αριστερά
και επιστρέφει στο σπίτι του
πλένει τα χέρια του σχολαστικά
πάντα το νερό στους 37° C
πετσέτα φρεσκοπλυμένη και καθαρή
φτιάχνει μόνος του ένα ψαράκι στον ατμό
σαλάτα μεσογειακή και ξανά μεταλλικό νερό
και βολεύεται στην πολυθρόνα του
μπροστά του το παράθυρο με θέα σε απλωμένα σώβρακα
σε σκυλιά και παιδιά που παίζουν στις λάσπες
όπου γυναίκες με τη μαντίλα και με βλέμμα φοβισμένο
και ερωτικό
μαγειρεύουν το βραδινό τους
ενώ από κάπου μακριά ακούγεται η φωνή του μουεζίνη
και ειδήσεις από το Αλ Τζαζίρα.
Τότε και μόνο τότε
ο άνθρωπός μας στο Παρίσι
ανοίγει το παλιό πικάπ
βάζει την αγαπημένη του μουσική
jazz με τον Dexter Gordon
κι ανοίγει την παλιά γραφομηχανή
για να γράψει την αναφορά του.
Ναι, ο άνθρωπός μας στο Παρίσι
είναι ο καλύτερος κατάσκοπος που είχαμε ποτέ
και σίγουρα η Λαϊκή μας Δημοκρατία
θα είναι ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες του
παρόλα αυτά, εγώ ο μετανάστης μικροπωλητής της γωνίας,
πάντα θα έχω ένα μάτι κι ένα αυτί απάνω του.

Ποτέ δεν ξέρεις, ε;

του Ειρηναίου Μαράκη

–

Ο Ειρηναίος Μαράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1986. Απόφοιτος λυκείου. Δραστηριοποιείται στα κοινά μέσα από τον χώρο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Μικρά πεζά, διηγήματα και ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά ιστολόγια. Διατηρεί τα ιστολόγια Λογοτεχνία και Σκέψη και Κίβδηλη Αντιόχεια. Άρθρα του,  έχουν δημοσιευθεί στην χανιώτικη εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης και στο εβδομαδιαίο διαδικτυακό περιοδικό Babushka.