Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας μοναχικός γίγαντας σε ένα ψηλό βουνό. Ο γίγαντας δεν είχε φίλους, η μόνη του ασχολία ήταν να φροντίζει τον αγαπημένο του κήπο.
Κάθε μέρα πότιζε και κλάδευε τα δεντράκια και τα λουλουδάκια του και χαίροταν πολύ όταν τα έβλεπε να ανθίζουν και να μεγαλώνουν.
Σε εκείνο το βουνό ζούσε και μία πεταλουδίτσα, που πήγαινε καθημερινά στον κήπο του γίγαντα για να πάρει τη γύρη απο τα λουλουδάκια. Μια μέρα όμως δεν μπόρεσε να βρει πουθενά αυτόν τον κήπο.
Ξαφνικά, είδε τον γίγαντα θλιμμένο να κλαίει. Τον ρώτησε:
-Γίγαντά μου γιατί κλαίς και πού είναι ο όμορφος σου κήπος με τα μοναδικά λουλουδάκια και δεντράκια;
Ο γίγαντας, γεμάτος θλίψη, της απάντησε ότι τον είχε εξαφανίσει η κακιά μάγισσα για τιμωρία επειδή δεν την άφησε να κόψει ένα από τα λουλουδάκια του.
Η πεταλουδίτσα λυπήθηκε πολύ τον γίγαντα και αποφάσισε να τον βοηθήσει.
Έτσι λοιπόν πρότεινε στον γίγαντα να πάνε μαζί στο κάστρο της κακιάς μάγισσας και να βρούνε το μαγικό ξόρκι που θα έλυνε τα μάγια και ο κήπος θα ξαναεμφανιζόταν. Ο γίγαντας δεν πίστευε ότι μια τόσο δα μικρή πεταλουδίτσα θα μπορούσε να τον βοηθήσει…
-Εσύ να περιμένεις εδώ, της είπε, θα πάω μόνος μου, δεν μπορείς να με βοηθήσεις σε τίποτα, είσαι μικρή και αδύναμη.
Η πεταλουδίτσα όμως επέμενε και έτσι ξεκίνησαν μαζί για το κάστρο της κακιάς μάγισσας.
Όταν έφτασαν κρύφτηκαν για να μην τους καταλάβει η κακιά μάγισσα. Η πεταλουδίτσα κατάφερε με μεγάλη ευκολία να κρυφτεί πίσω από ένα φυλλαράκι μια τριανταφυλλιάς, ενώ ο γίγαντας, που ήταν πελώριος, μόλις και με τα βίας κατάφερε να κρυφτεί πίσω από ένα ψηλό δέντρο.
Όταν η μάγισσα έφυγε από το κάστρο, η πεταλουδίτσα και ο γίγαντας αποφάσισαν να μπούνε μέσα. Η πεταλουδίτσα, που ήταν τοσοδούλα χώρεσε μέσα από ένα μισάνοικτο παράθυρο του κάστρου. Έτσι λοιπόν μπήκε μέσα και άνοιξε την πόρτα για να μπει και ο γίγαντας.
Όταν έφτασαν στο δωμάτιο με τα μαγικά βιβλία, ο γίγαντας, όσο ψηλός και να ήταν, δεν μπορούσε να φτάσει το μαγικό βιβλίο σηκώνοντας τα χέρια του. Τότε η πεταλουδίτσα πέταξε ψηλά, βρήκε το μαγικό βιβλίο που θα έλυνε τα μάγια και το έδωσε στον γίγαντα. Ο γίγαντας διάβασε το ξόρκι και τα μάγια λύθηκαν.
Επιστρέφοντας στο σπίτι τους βρήκαν τον πανέμορφο κήπο. Έτσι, ο γίγαντας, ενώνοντας τις δυνάμεις του με την πεταλουδίτσα κατάφερε να λύσει τα μάγια. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

–

γράφει η Μαρία Καφφέ