Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Μπόζη και οι εκδόσεις Τσουκάτου, με τη φροντίδα της Σούλας Μπόζη, εξέδωσαν μια συλλογή επτά διηγημάτων του Αντάν Οζέρ που μετέφρασε εκείνος. Ο Γιώργος Μπόζης ήταν ο μοναδικός Κωνσταντινουπολίτης του οποίου κύριο αντικείμενο έρευνας ήταν ο κινηματογράφος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της κινηματογραφικής ομάδας «Νέος Κινηματογράφος», αρχισυντάκτης και αρθρογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες, μέλος φορέων κινηματογράφου, κριτικός ταινιών και πολλά άλλα. Το 1980 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε να μεταφράζει ποίηση και λογοτεχνία από τα τουρκικά στα ελληνικά και αντίστροφα ενώ κριτικές του για τον κινηματογράφο έχουν δημοσιευεί σε περιοδικά όπως το «Τέταρτο», «Κινστέρνα» κ. ά.

Ο Αντάν Οζέρ (1927-1994) ήταν από τους πιο αξιόλογους Αρμένιους λογοτέχνες στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και δημοσίευσε πεζά και ποίηση σε όλα σχεδόν τα αρμένικα περιοδικά και εφημερίδες της Πόλης. Ως συγγραφέας επικεντρωνόταν στους Αρμένηδες της Βασιλεύουσας, καταγράφοντας μεθοδικά τις αντιδράσεις τους, σε διάφορα επεισόδια της καθημερινότητάς τους. Μέσα από τα διηγήματά του χτίζεται ένα πανέμορφο ψηφιδωτό για τη μεταπολεμική αρμένικη κοινότητα της Πόλης.

Σε μια πολύ όμορφη, φροντισμένη μορφή, οι εκδόσεις Τσουκάτου χαρίζουν στο αναγνωστικό κοινό επτά αντιπροσωπευτικά διηγήματα, γεμάτα γέλιο, σκέψη, έρωτες, απογοητεύσεις, κείμενα-διαμάντια που βρίθουν χαρακτήρων και περιστατικών. Σύντομα, ανατρεπτικά, άμεσα, παραστατικότατα, μου έδειξαν καταστάσεις που θα μπορούσε να ζήσει οποιοσδήποτε οπουδήποτε στον κόσμο και οποιαδήποτε στιγμή (προβλήματα ανεργίας, άτυπος εκφοβισμός μεταξύ παιδιών, εκμετάλλευση της εργασίας, προξενιά κλπ.). Γλαφυρά, με ωραίους διαλόγους, καλοδουλεμένα και ολοζώντανα, μου κράτησαν πολύ καλή συντροφιά και με γοήτευσαν.