Τη γραφή του κυρίου Σκαραγκά τη γνώρισα μέσα από το εκπληκτικό και ανατρεπτικό σενάριο της τηλεοπτικής σειράς «Επιφάνεια» (MEGA, 2001-2002) και στη συνέχεια παρακολουθούσα τη λογοτεχνική του πορεία από απόσταση. Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο «Ο ουρανός που ονειρεύτηκες» και με χαρά διαπίστωσα ότι η καριέρα του δεν είναι τυχαία. Φρέσκο, ανατρεπτικό, πρωτότυπο, διαφορετικό, πολυεπίπεδο και τόσο, μα τόσο καλογραμμένο! Μια ιστορία που φωτίζει όποια πλευρά ο συγγραφέας θέλει, με τον βαθμό φωτεινότητας που εκείνος προτιμάει, τόσο πολύ που μου έσπασε τα νεύρα (με την καλή έννοια) μέχρι να αποκαλυφθεί η πραγματική διάσταση της πλοκής και να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά!

Η δράση εκτυλίσσεται στην Τιχουάνα, κοντά στα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών με το Μεξικό, στο πανδοχείο του Κάιν. Εκεί μένουν η Χουλιέτα, η Μαργαρίτα, η Μήδεια και ο Οιδίποδας, άνθρωποι με το δικό τους παρελθόν, τα δικά τους βάρη, τις δικές τους τύψεις, χωρίς ελπίδες, απαντήσεις ή μέλλον. Ποιος είναι ο μυστηριώδης Έντι που τρακάρει έξω από το πανδοχείο; Γιατί η Χουανίτα τον περιμαζεύει ενώ ο Κάιν θέλει να τον σκοτώσει; Ποιος είναι πραγματικά ο μυστηριώδης ξένος και γιατί η Χουλιέτα εκμεταλλεύεται την αμνησία του, παίζοντας με το μυαλό του;

Δεν ξέρω σε ποιον χαρακτήρα να πρωτοσταθώ, δεν ξέρω τι να σχολιάσω που να μην προδώσει το περιεχόμενο και την ιστορία. Όλοι οι πρωταγωνιστές έχουν το δικό τους άχθος ψυχής, μυστικά καλά φυλαγμένα (καλά; χμ….) και όλοι καταφεύγουν στην Τιχουάνα. Εξαιρετικές όλες οι σκηνές του μυθιστορήματος, καλοδουλεμένες εικόνες, δυνατή γραφή, ανατροπές και αποκαλύψεις, αληθινοί, σύντομοι και καίριοι διάλογοι, με άφηναν χωρίς ανάσα, με κράταγαν ξάγρυπνο, με παρέσυραν! Ωραίο λεξιλόγιο, άψογος χειρισμός της ιστορίας, των χαρακτήρων, της ψυχολογίας τους, διεισδυτικές, καίριες και αληθινές παρατηρήσεις. Άρχισα να σημειώνω αποσπάσματα αλλά σύντομα τα παράτησα, γιατί ήταν τόσα μα τόσα πολλά!

Το πανδοχείο παραλληλίζεται με το μυαλό του συγγραφέα (είναι όντως ο Έντι, είναι συγγραφέας ο Έντι, είναι κακός ο Έντι, είναι η ανάγκη της Χουλιέτα να ζωντανέψει τον σκοτωμένο εραστή της, τον Έντι;), άργησα να καταλάβω αν όντως οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί ή πραγματικοί, δυσκολευόμουν μερικές φορές να πάρω ανάσα, παγιδεύτηκα για τα καλά στο αριστοτεχνικό δίχτυ που λέγεται «Ο ουρανός που ονειρεύτηκες». Ένα γαϊτανάκι αλληλένδετων σχέσεων, μια κλειστή και κλειστοφοβική κοινωνία, γεμάτη ένοχα μυστικά και επικίνδυνα πάθη.

Αν έχετε λοιπόν υπομονή, ψάχνετε κάτι διαφορετικό και λατρεύετε τις πρωτότυπες ιστορίες, διαβάστε αυτό το μυθιστόρημα!