–

Συνέντευξη του Πάνου Αντωνόπουλου στην Κατερίνα Σιδέρη

–

Πάνο, αναφερόμενη στο βιβλίο σου «Λέσχη Ελπιδοφόρας Γραφής», γνώμη μου είναι ότι έχεις προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μια φέρελπι ιστορία, την οποία διέπει η αλλαγή από το σημερινό καθεστώς και η δράση. Είναι έτσι;

Κατερίνα καταρχάς ευχαριστώ θερμά για το βήμα που μου δίνεις να μιλήσω για το βιβλίο. Δεν ξέρω αν προτρέπω σε αλλαγή, με ενδιαφέρει όμως να μεταδώσω τις σκέψεις μου στους αναγνώστες και μακάρι να γίνουν αφορμές αφύπνισης.

Πηγή έμπνευσής σου για το βιβλίο, ήταν ο πεζογράφος με διεθνή αναγνώριση Αντώνης Σαμαράκης. Πώς και γιατί εμπνεύστηκες από τον εν λόγω πεζογράφο;

Ο Αντώνης Σαμαράκης είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, του οποίου τα βιβλία έχω διαβάσει από πολύ νωρίς. Η ανάγνωση αυτών των κειμένων με ώθησε να φανταστώ τον κόσμο με τα μάτια και την ψυχή του μεγάλου συγγραφέα και αργότερα να σκεφτώ πως ίσως μπορώ και εγώ να βάλω ένα λιθαράκι στον δρόμο προς μια υγιή κοινωνία.

Έχεις περιπλέξει αληθινά γεγονότα της ζωής του περίτεχνα με μυθοπλαστικά και έχεις δημιουργήσει ένα βιβλίο, στοχεύοντας στην ευαισθησία και την ικανότητα των παιδιών να αλλάξουν τη ρότα, να αλλάξουν την πορεία πλεύσης της σύγχρονης κοινωνίας. Πώς μπορεί αυτό το εγχείρημα να πάρει σάρκα και οστά; 

Το κείμενο αφορά σε μία εσωτερική διεργασία, στο πώς μπορεί ο καθένας μας να πάρει αυτές τις αποφάσεις, να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι που θα προάγει τον ίδιο ως άτομο και γενικότερα την κοινωνία. Επειδή όμως αυτά τα ζητήματα είναι υποκειμενικά, όπως υποκειμενική είναι και η πρόσληψη των κειμένων, δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν το βιβλίο τελικά θα επιτελέσει το σκοπό που εγώ φαντάζομαι ότι έχει.

Πιστεύεις ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος για αλλαγή; Πώς μπορούμε να σταθούμε αρωγοί σε αυτήν την προσπάθεια, εμείς οι αναγνώστες;

Πιστεύω πολύ στην προσωπική αλλαγή, στη δύναμη του ανθρώπου, μέσα από δουλειά και επιμονή, να βελτιωθεί. Η προσωπική αλλαγή μπορεί να συμβάλει να επιτευχθεί και η γενικότερη πρόοδος του κοινωνικού συνόλου.

Ταυτίζεσαι με τον ήρωα του βιβλίου σου, Σάμη Αντωνίου, ο οποίος μάχεται για πολλές ανθρωπιστικές ιδέες; Έχεις δώσει στον ήρωα στοιχεία από τον δικό σου χαρακτήρα;

Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία δικά μου, όχι μόνο στον κεντρικό ήρωα του βιβλίου αλλά και στους επιμέρους. Είναι πολύ δύσκολο να μην παρεισφρήσουν προσωπικές αντιλήψεις ή πεποιθήσεις στη ζωή των ηρώων. Όμως πάντα έχω κατά νου να δημιουργώ τους ήρωες με τέτοιον τρόπο, ώστε να υπηρετούν την ιστορία που θέλω να διηγηθώ.

Θάρρος, αγάπη, ενσυναίσθηση, ευαισθησία και σεβασμός, είναι μερικές από τις αξίες που ξεχειλίζουν από τις σελίδες του βιβλίου. Θεωρείς ότι αυτές οι αξίες υπάρχουν σήμερα;

Πιστεύω γενικά στο «καλό» των ανθρώπων, στην αγαθή πρόθεση, στη γόνιμη σκέψη… αρκεί να συμβεί κάτι και να την ενεργοποιήσει. Βέβαια, το ίδιο θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε και για το αντίθετο. Επομένως το ποια ιδανικά δε θα απωλέσει κάποιος στην πορεία της ζωής του είναι αποτέλεσμα πολλές φορές και συγκυρίας.

Ποιες οι προσδοκίες σου για το εν λόγω βιβλίο; Τι θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες;

Τι άλλο από το να διαβαστεί από όσους περισσότερους γίνεται!

Ετοιμάζεις κάτι συγγραφικό αυτήν την εποχή;

Γράφω αποσπασματικά αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο.