Απόσταση:
στάσις απειλητική,
συνώνυμη με την τελευταία πράξη του θεάτρου
προτού πέσει η αυλαία.
Σιωπή ολόγυρα·
το κουδούνι χτυπά και οι δυο τους έρχονται
αντιμέτωποι με την αλήθεια.
Εκείνη αφουγκράζεται τι συμβαίνει γύρω της,
εκείνος ψυχορραγεί.
Τελευταίο κουδούνι,
απόσταση και μετά σιωπή·
και οι δύο βαδίζουν μόνοι πλέον.
_
γράφει η Χριστίνα Παπαβασιλείου
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Θέλω να μου κόψεις ένα κομμάτι απ’ την αγάπη. Ένα μικρό-μικρό κομμάτι απ’ την αγάπη εκείνη, Που υψώνει σκάλα ψηλή και βέβαιη Και σ’ οδηγεί στον ουρανό. Θέλω να μου κόψεις ένα κομμάτι απ’ την αγάπη, Την αγάπη αυτή που φυλά σα δράκος μες στο κάστρο σου. Που σε...
Κάτι νύχτες Που τρίζουνε τα μάνταλα στις πόρτες Που σέρνονται στα μάρμαρα πνιγμένες προσευχές Κάτι νύχτες Που τρέμουν τα παράθυρα θανάτου πυρετό Ξεχύνονται αντίλαλοι απ’ τα υπόγεια Κάτι νύχτες χτυπήσανε τις πόρτες μα δεν ήτανε κανείς. Κάτι νύχτες έσβηναν τα...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Κάτι νύχτες Που τρίζουνε τα μάνταλα στις πόρτες Που σέρνονται στα μάρμαρα πνιγμένες προσευχές Κάτι νύχτες Που τρέμουν τα παράθυρα θανάτου πυρετό Ξεχύνονται αντίλαλοι απ’ τα υπόγεια Κάτι νύχτες χτυπήσανε τις πόρτες μα δεν ήτανε κανείς. Κάτι νύχτες έσβηναν τα...
Τρίτη και δεκατρείς εχθές, δεν βγήκα από το σπίτι, στο κολυμβητήριο να πάω, απέφυγα. Κοιμήθηκα ώρες πολλές, ώρες πολλές κοιμάμαι, έχοντας ύπνο καλόν. Ξυπνώντας εχθές το πρωί στις ένδεκα (στις δώδεκα κοιμήθηκα ξανά), ολοκλήρωσα κάτι, που, από προχθές, Δευτέρα, του μήνα...
Πάντα το έλεγε η μάνα μου: “Μάλλιασε η γλώσσα μου, μην βάζεις τα άσπρα με τα χρωματιστά, θα χαλάσουν τα ρούχα”. Μα εγώ μια ζωή, ανοικοκύρευτη. “Ξερω τι σου λέω, θα προσέχω”. Πήρα όλη την μπουγάδα, Και τα’μπλεξα. Τα ‘μπλεξα όλα. Και τώρα βρίσκομαι εδώ, Να κλαίω πάνω...
0 Σχόλια