Πες μου πώς μπόρεσες, Ελίζα Γρηγοριάδου

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Πες μου πως μπόρεσες –  Ελίζα Γρηγοριάδου

Σε ένα σπίτι με πολλή αγάπη, στον πιο γραφικό πεζόδρομο όλου του κόσμου στο Θησείο, ζουν και μεγαλώνουν οι αδερφές Φαίδρα και Νίνα. Διαφορετικές μεταξύ τους από όλες τις απόψεις, οι δυο αδερφές βίωσαν τη θαλπωρή της οικογενειακής εστίας και τη ζεστασιά της αγκαλιάς από τους υπέροχους γονείς τους, την έντιμη και δοτική Μαργαρίτα και τον καλλιεργημένο και γεμάτο ζωντάνια Γιώργο.

Ο Γιώργος έχει ανοίξει το ζαχαροπλαστείο «Παραδοσιακόν» στο οποίο βοηθά τόσο η Μαργαρίτα όσο και η μικρή Φαίδρα που τρελαίνεται να ασχολείται με τα υλικά, να οσμίζεται τις όμορφες μυρωδιές των γλυκών και να δημιουργεί με μεράκι πλάι στον πατέρα της. Η Φαίδρα είναι ρομαντική, συναισθηματική, ανασφαλής και αδύναμη, ενόσω η Νίνα είναι δυναμική, ρεαλίστρια και ορθολογίστρια. Όσο κι αν προσπαθεί η Φαίδρα να έρθει κοντά με τη Νίνα, η δεύτερη δεν αφήνει περιθώρια σύνδεσης, κάτι που στενοχωρεί τη Φαίδρα.

…δεν φανερώνουν πάντα τα δάκρυα τη θλίψη μας…

Η ζωή των κοριτσιών θα αλλάξει πολύ γρήγορα και θα βρεθούν μόνες τους με αποκούμπι τη θεία Άννα που στάθηκε πλάι τους και τις αγκάλιασε από την πρώτη δυσκολία που έφερε η μοίρα στη ζωή τους. Αναμοχλεύοντας τις όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις αλλά και την απώλεια των γονιών τους που τις σημάδεψε βαθιά, οι δυο νέες θα ακολουθήσουν διαφορετικά μονοπάτια και θα προσπαθήσουν κάνοντας αυτό που αγαπούν, να γίνουν ευτυχισμένες.

Η φυγή της Νίνας για σπουδές στην Ιταλία παρά τις εκκλήσεις ικεσίας της Φαίδρας, ένας νέος έρωτας που έρχεται να εκτοπίσει τον παλιό, το τετράδιο συνταγών της μητέρας τους που για τη Φαίδρα έχει πολύτιμη αξία, η απομάκρυνση της ξενιτεμένης από την αδερφή της χωρίς συναισθηματικούς ενδοιασμούς και η δημιουργία του καφέ «Μαργαρίτα» με το ιδιαίτερο στιλ, είναι εικόνες που έμειναν χαραγμένες στη μνήμη μου και σηματοδοτούν μια αγωνιώδη συνέχεια.

Η επιστροφή της Νίνας στην Ελλάδα αρκετό καιρό μετά την φυγή της, η επιβαλλόμενη αλλαγή εμφάνισης την Φαίδρας που επιμελήθηκε η αδερφή της, οι διακοπές στην Αίγινα για τρεις κοπέλες και η γνωριμία με έναν αλαζόνα, νάρκισσο και χειριστικό άνδρα τον Στάθη ο οποίος κρύβει επιμελώς τα ελαττώματά του, αλλάζουν το ήπιο κλίμα ανάγνωσης και το μετατρέπουν σε θυελλώδες.

Ο έρωτας πολλές φορές τυφλώνει. Είναι ικανός να σκεπάσει με το πέπλο του την αληθινή φύση των ανθρώπων και ένας ερωτευμένος είναι ανίκανος να δει τα μελανιά σημάδια που φυτοζωούν στον ορίζοντα της σχέσης του. Δυστυχώς η Φαίδρα άμαθη στον έρωτα, έδωσε τα πάντα και χωρίς αναστολές στον άντρα που βρέθηκε πλάι της, χωρίς να βάζει στο μυαλό της άσχημα και ανατρεπτικά σενάρια.

…όταν κλείνεις ερμητικά την πόρτα της καρδιάς σου στο αύριο, να ξέρεις ότι το παρελθόν έχει ακόμα εξουσία πάνω σου…

Θα διαβάσουμε για ένα μπουκάλι κρασί Μπεγλέρι Ικαρίας, για τις διακοπές στη Σαντορίνη που βάφονται με ντροπή και περίσσειες ενοχές, για έναν γάμο και μια απρόσμενη εγκυμοσύνη, αλλά και για τον ξαφνικό και απρόσμενο χαμό της Νίνας από τροχαίο που σκορπά πόνο και θρήνο στη Φαίδρα και τη θεία Άννα.

Η ζωή της Φαίδρας αλλάζει άρδην και καλείται να πάρει βαρύγδουπες αποφάσεις που θα έχουν αντίκτυπο στο μέλλον της, αλλά με σύνεση, υπομονή και την αρωγή της Άννας, προσπερνά την φρικτή αποκάλυψη και το τσουνάμι αρνητικών συναισθημάτων που την πνίγουν, αφήνει πίσω της την οργή και την προδοσία και ανοίγει δειλά – δειλά ένα νέο ελπιδοφόρο κεφάλαιο στη ζωή της. 

Αποκτά πλέον νέο σκοπό που ακούει στο όνομα Γιώργος, απομακρύνεται από τις παθογένειες που έτρεφε στον κόρφο της και ζει συντηρητικά, προσπαθώντας μέσα από την εργασία της στο καφέ που έχει γίνει γνωστό και έχει αποκτήσει πιστούς θαμώνες, να ανοίξει και πάλι ένα μικρό παράθυρο στο φως, στην ελπίδα και τη ζωή.

Ένας ούριος άνεμος θα την ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη με παρότρυνση του νέου φίλου Άρη, θα ακολουθήσει η βόλτα στο Φάληρο με ένα μαύρο σπορ αυτοκίνητο και οι ολιγοήμερες διακοπές στη Σύρο όπου εκεί θα εκπλαγεί με το ξωκλήσι του Αγίου Στέφανου και ο αέρας θα αλλάξει, οι ανασφάλειές της θα βγουν από το ασκί τους και θα βάλουν φρένο στα όνειρα της καρδιάς της.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Ελίζας Γρηγοριάδου, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Κι όταν έχεις έναν σκοπό, βρίσκεις και τη θέληση και τον τρόπο…

Η ζωή της Φαίδρας είναι πολυτάραχη, αν και η ίδια ποτέ δεν το επιδίωξε. Οι φόβοι της για το αύριο, οι άσχημες αναμνήσεις της και ο χαρακτήρας της, τις στερούν μερίδιο στην ευτυχία.

Πόση δύναμη ψυχής κρύβει η ίδια;

Πως θα λειτουργήσουν οι οικείοι της στις αποφάσεις που έχει προδιαγράψει;

Είναι λύση η φυγή από όλα και όλους;

Μπορεί η αληθινή αγάπη να γεφυρώσει;

Δεν θα δώσω απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματά μου όσο κι αν θέλω να σας αποκαλύψω τον επίλογο του βιβλίου. Θα σας πω μονάχα ότι απόλαυσα κάθε του κεφάλαιο, πόνεσα με τον πόνο τους, χάρηκα στις χαρές τους, αγκάλιασα τους ήρωες και τάχτηκα πλάι στους καλούς και φυσικά επικρότησα εκείνους που ύψωσαν το ανάστημά τους και έδειξαν τα δόντια τους με σθένος όταν οι καταστάσεις το απαιτούσαν.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου.

Η Ελίζα Γρηγοριάδου γεννήθηκε στην Αριδαία Ν. Πέλλας. Μεγάλωσε και ζει στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στην Academia delle belle Arti Roma και εργάζεται στην Αgenzia viaggi ως Guida turistica.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη.

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:

Κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης σε μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της Αθήνας το Θησείο, μεγαλώνει η Φαίδρα και η αδερφή της, η Νίνα. Τα παιδικά τους χρόνια είναι πασπαλισμένα με χρυσόσκονη και γλυκές μυρωδιές από το ζαχαροπλαστείο του πατέρα τους.

Όταν χάνουν τους γονείς τους, η Νίνα φεύγει στην Ιταλία για σπουδές, ενώ η Φαίδρα ανοίγει το καφέ Μαργαρίτα. Μερικά χρόνια αργότερα ο έρωτας, την οδηγεί στα σκαλιά της εκκλησίας. Ο αιφνίδιος θάνατος της Νίνας και το τετράχρονο αγόρι που άφησε πίσω της, αποκαλύπτουν μια σκληρή πραγματικότητα στη Φαίδρα. Τα γεγονότα που ακολουθούν τη φέρνουν αντιμέτωπη με δύο προδοσίες. Ακροβατώντας σε τεντωμένο σχοινί προσπαθεί να ισορροπήσει, καθώς στη ζωή της κυριαρχεί ο φόβος και η μοναξιά.

 Θα έχει το θάρρος να μεγαλώσει το παιδί που άφησε η Νίνα και να ξεπεράσει ακόμα και τον εαυτό της;

Θα εμπιστευτεί τον Άρη που εισβάλει ξαφνικά στη ζωή της;

Θα καταφέρει να συγχωρήσει και να βρει ξανά τον δρόμο της ή θα την κυνηγά για πάντα η προδοσία και η ταπείνωση;

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή  Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Μάθημα  Ελληνικών, της Han Kang

Μάθημα  Ελληνικών, της Han Kang

γράφει η Παναγιώτα Μπαϊράμη Η Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας,  Han Kang , βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024,  αναδεικνύει στο πυκνογραμμένο μυθιστόρημα «Μάθημα Ελληνικών» την ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση με το ανθρώπινο και μη περιβάλλον αξιοποιώντας ως συνεκτικό...

Το άγαλμα του Πραξιτέλη, του Κώστα Στοφόρου

Το άγαλμα του Πραξιτέλη, του Κώστα Στοφόρου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ένα κορίτσι μεγαλώνει σε πλούσιο περιβάλλον και απολαμβάνει την πολυτέλεια αυτή εν τω μέσω του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μια αρχαιολόγος έρχεται στην Αθήνα για να βρει ένα χαμένο αριστούργημα του Πραξιτέλη. Ο αυτόπτης μάρτυρας μιας εκσκαφής παίρνει...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Μάθημα  Ελληνικών, της Han Kang
Μάθημα  Ελληνικών, της Han Kang

Μάθημα  Ελληνικών, της Han Kang

γράφει η Παναγιώτα Μπαϊράμη Η Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας,  Han Kang , βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024,  αναδεικνύει στο πυκνογραμμένο μυθιστόρημα «Μάθημα Ελληνικών» την ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση με το ανθρώπινο και μη περιβάλλον αξιοποιώντας ως...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Το άγαλμα του Πραξιτέλη, του Κώστα Στοφόρου
Το άγαλμα του Πραξιτέλη, του Κώστα Στοφόρου

Το άγαλμα του Πραξιτέλη, του Κώστα Στοφόρου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ένα κορίτσι μεγαλώνει σε πλούσιο περιβάλλον και απολαμβάνει την πολυτέλεια αυτή εν τω μέσω του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μια αρχαιολόγος έρχεται στην Αθήνα για να βρει ένα χαμένο αριστούργημα του Πραξιτέλη. Ο αυτόπτης μάρτυρας μιας εκσκαφής...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Ο τελευταίος Κένταυρος του Πηλίου, του Χρήστου Μπουλώτη
Ο τελευταίος Κένταυρος του Πηλίου, του Χρήστου Μπουλώτη

Ο τελευταίος Κένταυρος του Πηλίου, του Χρήστου Μπουλώτη

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ένα παραμύθι που μας καλωσορίζει στον Βόλο και στο καταπράσινο βουνό του Πηλίου, όπου ζουν οι ρωμαλέοι και σοφοί Κένταυροι. Ένας από αυτούς υπάρχει ακόμη αλλά κρύβεται. Πώς μπορεί να τον δει κάποιος; Τι κάνει τόσα χρόνια δίπλα στους ανθρώπους...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Ήλιος ήλιος και βροχή, της Ζωής Βαλάση
Ήλιος ήλιος και βροχή, της Ζωής Βαλάση

Ήλιος ήλιος και βροχή, της Ζωής Βαλάση

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ο κυρ-Ήλιος και η κυρα-Βροχούλα είναι δύο πρωτότυποι συνοδοιπόροι σ’ ένα καλαίσθητο βιβλίο γεμάτο παραμύθια και θρύλους από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Ιστορίες που εκμυστηρεύεται ο μυστηριώδης Παράξενος Πραματευτής στη συγγραφέα κι εκείνη μας...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Φτάνουμε επιτέλους; – Marta Bartolj
Φτάνουμε επιτέλους; – Marta Bartolj

Φτάνουμε επιτέλους; – Marta Bartolj

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Το σημερινό βιβλίο είναι πολύ ιδιαίτερο, πολύ διαφορετικό από όλα όσα σας έχω μέχρι τώρα παρουσιάσει. Πρόκειται για ένα βιβλίο χωρίς καθόλου κείμενα. Ναι, καλά διαβάσατε, ένα βιβλίο χωρίς κείμενα μόνο με εικόνες, οι οποίες μας περιμένουν...

Βιβλιοκριτικές
Πορφυρό πέλαγος, της Γεωργίας Κακαλοπούλου
Πορφυρό πέλαγος, της Γεωργίας Κακαλοπούλου

Πορφυρό πέλαγος, της Γεωργίας Κακαλοπούλου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ρόδη και Έμμα, δυο γυναίκες σε διαφορετικές εποχές προσπαθούν να επιβιώσουν και να κατανοήσουν τα όσα διαδραματίζονται γύρω τους. Η πρώτη ζει μια ανέμελη καθημερινότητα στον Κιρκιντζέ ως τον Αύγουστο του 1922 και η δεύτερη έχει αμνησία και...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου