Δραστηριότητες δεν χρειάζονται σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Μόνο συζήτηση. Συζήτηση πριν διαβαστεί το βιβλίο ώστε να εξηγήσουμε κι εμείς το μόνιμο της κατάστασης μιας κι η λέξη «θάνατος» δεν αναφέρεται στο βιβλίο. Μετά το διάβασμα, έχοντας αγκαλιά το παιδί, μπορούμε να συζητήσουμε για το πώς αισθανόμαστε. Είναι απαραίτητο το παιδί να γνωρίζει τα συναισθήματά μας αλλά να ξέρει πως κι εμείς θα ακούσουμε τα δικά του. Ίσως το παιδί να θέλει να μας πει κι άλλες καταστασεις κατά τις οποιες νιώθει το αγαπημένο πρόσωπο γύρω του. Αν συμβεί αυτό, καλό θα ήταν να πούμε κι εμείς δικές μας εμπειρίες ή αναμνήσεις που έχουμε και που τώρα μας το θυμίζουν.

Η Χριστίνα Κωνσταντουδάκη έχει τελειώσει Νηπιαγωγός μα στον ελεύθερο χρόνο της είναι εφευρέτρια ονείρων κι εκπαιδεύτρια σοκολατένιων λαγών. Έχει φάει από το μήλο της Χιονάτης κι επέζησε γι’ αυτό και ξέρει όλα τα μυστικά των ηρώων των παραμυθιών. Μένει  με τις 73 πολύχρωμες γάτες της που γουργουρίζουν τα κάλαντα όλο το χρόνο και γράφει παραμύθια για μικρούς, μεγάλους και ονειροπόλους. Σπουδάζει από το 2014 στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, έχει βραβευτεί για παραμύθια και διηγήματά της κι είναι εθελόντρια ομαδάρχισσα σε κατασκηνώσεις. Σπουδάζει σε μεταπτυχιακό του ΕΚΠΑ σχετικό με φιλαναγνωσία και το πρώτο της βιβλίο για παιδιά «Το αρχηγείο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο.