Πρωτομαγιά του 1944
Κι αν πέσανε για το λαό, νικήσαν οι προδότες,
που τώρα εδώ κατάχρυσοι περνούν και μαγαρίζουν,
και τώρα πιο τους μάχονται και τους ξανασκοτώνουν!
Σιχαίνεσαι τους ζωντανούς; Μην κλαις τους σκοτωμένους!
Απ’ τα ιερά τους κόκκαλα, πρώτη του Μάη και πάλι,
θα ξεπηδήσει ο καθαρμός κ’ η λεφτεριά του ανθρώπου.
Κ’ είναι χιλιάδες στην Ελλάδα όμοιοι Πανάγιοι Τάφοι.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Καλύτερο μνημόσυνο και τιμή
για τους πεσόντες στο σκοπευτήριο
δε θα μπορούσε να υπάρξει …
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου,
– πηγή έμπνευσης του Βάρναλη για το ποίημα
της ανάρτησης – 17 χρονών κοριτσάκι, τη στιγμή
της εκτέλεσής της στην Καισαριανή,
έσκισε το φόρεμά της στο στήθος
της και φώναζε στους Γερμανούς :
Χτυπάτε, τί περιμένετε λοιπόν!
Χτυπάτε!
Δε σας φοβάμαι!
17 χρονών …
Όμορφη και πολύ ιδιαίτερη η πρωτοβουλία για την επιλογή του ποιήματος Βαγγέλη …
Καλή πρωτομαγιά!
Όμορφο το σχόλιό σου Παναγιώτη. Σ’ ευχαριστώ.